Rozwiązania zgrzewarek do folii są bardzo różne. Najczęściej spotykana i najprostsza metoda to zgrzewarka impulsowa, gdzie załączenie prądu zgrzewania odbywa się impulsowo po dociśnięciu elektrody grzejnej do folii. Jeśli elektrodę stanowi drut lub płaskownik kantalowy umieszczony prostopadle do folii - wraz ze zgrzewem następuje odcięcie folii. Napięcie zasilanie elektrody zależy od średnicy zastosowanego drutu i jego długości i potrafi wynosić nawet kilkadziesiąt V. Najprostsza regulacja to regulacja czasu zgrzewu, ale często bywa stosowana również regulacja mocy, chociażby przez zmianę napięcia zasilania. Do zamykania worków bez odcięcia używa się taśmy oporowej w położeniu poziomym i wtedy przydaje się dodatkowa regulacja czasu schłodzenia spoiny pod dociskiem, co zapewnia mocny, szczelny zgrzew. Są też zgrzewarki t.zw. stałogrzejne (inaczej - stałocieplne), w których elektroda wykonana z kawałka dobrze przewodzącego ciepło metalu i dodatkowo pokryta warstwą teflonu jest cały czas utrzymywana w odpowiedniej temperaturze za pomocą grzałki i termoregulatora. Wybór rozwiązania zależy od rodzaju i grubości stosowanej folii oraz efektu, jaki chcemy poprzez zgrzew uzyskać.
