Grzesiek jesteś w błędzie gdyby nie były szkodliwe to po co ROHS w komputerch???
bo przebywamy przy nich długo i wydzielają cieplo a wraz z nim parują substancje,
czy wiesz, że zwykły plastik może zawierać rtęć, ołów,kadm których nie wyczujesz,
tak jak kiedyś asbest w czasch PRL-u uznany za cudowny materiał a jednak
rakotwórczy niedawno w tv pokazali badania chińskeigo produktu dla dzieci gdzie norma została
przekroczona 40-krotnie!!! czemu UE zabraniają stosowania ołowiu rtęci ect,..
a tego typu produkty z recyclingu miesznane są z pochodnymi asfaltu + także szkodliwe zmiękczacze żeby uzykać niską cene ??? takie rzeczy jak przemielone kineskopy , baterie ,kondensy , i inne
są używane przez producentów i stąd certyfikat ROHS,, a masy dekarskie są do stosowania na dachu a nie w pomiesczeniu o tak słabej wentylacji jak CAR, słyszałeś kiedyś o zatruciu oparami ropy?? a z czego jest asfalt najniższej
jakości odpad z ropy naftowej.....każdy plastik ,który wydziela zapach jest szkodliwy dla zdrowia ,
Wielopierścieniowe Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne w procesach stosowania asfaltów
Asfalty (masy bitumiczne) są produktami rafinacji ropy naftowej lub pochodzenia naturalnego. Są to stałe lub półstałe substancje charakteryzujące się właściwościami wiążącymi, po ogrzaniu przechodzące w ciecz. Dobrze rozpuszczają się w disiarczku węgla. Dokładny ich skład chemiczny jest trudny do określenia ze względu na różny skład ropy naftowej, z której są otrzymywane. Zawierają głównie węglowodory pierścieniowe aromatyczne i/lub naftenowe oraz nasycone. Charakteryzują się niewielką reaktywnością chemiczną. Cząsteczki obecne w asfaltach są kombinacjami wchodzących w skład ropy naftowej grup związków o dobrze poznanej strukturze, takich jak: alkany, alkeny, cykloalkany, cykloalkeny, aromaty i heterocząsteczki zawierające siarkę, tlen, azot i metale ciężkie.
Asfalty naftowe są produkowane przede wszystkim z rop bezparafinowych. Przy przeróbce ropy przedmuchiwanie powietrzem pozwala również na wykorzystanie do produkcji asfaltu rop parafinowych. Do produkcji asfaltów wykorzystuje się mazut, czyli pozostałości po destylacji atmosferycznej oraz gudron - pozostałość po destylacji próżniowej ropy naftowej.
Asfalty są surowcami powszechnie wykorzystywanymi do produkcji materiałów do pokrywania nawierzchni dróg, materiałów izolacyjnych i dekarskich oraz do produkcji lakierów. Ocenia się, że światowa roczna produkcja przekracza 60 mln t, a ponad 80% tej produkcji jest zużywane przez budownictwo drogowe.
Jakość i przeznaczenie asfaltów naftowych zależy od ich konsystencji, elastyczności oraz innych właściwości, które charakteryzują się takimi parametrami, jak: penetracja, łamliwość, temperatura mięknienia i ciągliwości.
W zależności od wykorzystania technologicznego, asfalty naftowe Liczne badania toksykologiczne i epidemiologiczne wskazują na wyraźną zależność pomiędzy ekspozycją na te związki a wzrostem ryzyka powstawania nowotworów. Badania 41 WWA wykonane przez Międzynarodową Agencję Badań nad Rakiem IARC [10] wykazały, że 7 spośród nich: benzo(a)piren, benzo(a)antracen, dibenza(a,h)antracen, chryzen, benzo(b)fluoranten, benzo(j)fluoranten, benzo(k)fluoranten, indeno(1,2,3-cd)piren, działają kancerogennie na zwierzęta. Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne wykazują toksyczność układową, powodują: uszkodzenie nadnerczy, układu chłonnego, krwiotwórczego i oddechowego [22].
Należy podkreślić, że związki te nie występują pojedynczo, lecz zawsze w mieszaninie. Liczne badania potwierdzają, że obecność jednego ze związków z grupy WWA w próbkach środowiskowych wskazuje na to, że inne związki tej grupy też są obecne. Najlepiej poznanym węglowodorem z grupy WWA jest benzo(a)piren, który ze względu na siłę działania rakotwórczego oraz powszechność występowania w środowisku uznany został za wskaźnik całej grupy WWA, w odniesieniu do którego ustalone zostały przez Nisbet'a i LaGoy'a [16] współczynniki kancerogenności poszczególnych wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych.
Dotychczas w kraju ustalono wartości normatywów higienicznych (NDS) dla benzo(a)pirenu - 0,002 mg/m3 i dibenzo(a,h)antracenu - 0,001 mg/m3 [24]. W przepisach zagranicznych nie ma wartości tych normatywów dla WWA.
W 1998 r. Międzyresortowa Komisja ds. NDS i NDN zaakceptowała zaproponowaną przez Zespół Ekspertów ds. Czynników Chemicznych dla WWA wartość NDS - 0,002 mg/m3 [17] jako sumę stężeń rakotwórczych WWA pomnożonych przez współczynniki kancerogenności, które podano w tabeli 1.
.. | Hałas maszyn - wyznaczanie poziomu mocy akustycznej obrabiarek do drewna, str. 6-9 | Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne w procesach stosowania asfaltów, str. 11-13 | Ogólne zasady oceny szkodliwości procesów technologicznych, str. 20-22 | Czy stosowanie czułych na nacisk mat ochronnych ma przyszłość?, str. 23-24 | Oświetlenie miejscowe na stanowiskach o różnym charakterze pracy wzrokowej, str. 25-29 | Czynnik ludzki w bezpieczeństwie pracy, Rytm życia, rytm przyrody... , str. 43-45
Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne w procesach stosowania asfaltów
„BEZPIECZEŃSTWO PRACY nauka i praktyka” 7-8/2000, str. 11-13
dr MAŁGORZATA POŚNIAK
mgr IVAN MAKHNIASHVILI
mgr JOANNA KOWALSKA
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne w procesach stosowania asfaltów
Praca wykonana w ramach Strategicznego Programu Rządowego pn. Bezpieczeństwo i ochrona zdrowia człowieka w środowisku pracy dofinansowanego przez Komitet Badań Naukowych
Asfalty (masy bitumiczne) są produktami rafinacji ropy naftowej lub pochodzenia naturalnego. Są to stałe lub półstałe substancje charakteryzujące się właściwościami wiążącymi, po ogrzaniu przechodzące w ciecz. Dobrze rozpuszczają się w disiarczku węgla. Dokładny ich skład chemiczny jest trudny do określenia ze względu na różny skład ropy naftowej, z której są otrzymywane. Zawierają głównie węglowodory pierścieniowe aromatyczne i/lub naftenowe oraz nasycone. Charakteryzują się niewielką reaktywnością chemiczną. Cząsteczki obecne w asfaltach są kombinacjami wchodzących w skład ropy naftowej grup związków o dobrze poznanej strukturze, takich jak: alkany, alkeny, cykloalkany, cykloalkeny, aromaty i heterocząsteczki zawierające siarkę, tlen, azot i metale ciężkie.
Asfalty naftowe są produkowane przede wszystkim z rop bezparafinowych. Przy przeróbce ropy przedmuchiwanie powietrzem pozwala również na wykorzystanie do produkcji asfaltu rop parafinowych. Do produkcji asfaltów wykorzystuje się mazut, czyli pozostałości po destylacji atmosferycznej oraz gudron - pozostałość po destylacji próżniowej ropy naftowej.
Asfalty są surowcami powszechnie wykorzystywanymi do produkcji materiałów do pokrywania nawierzchni dróg, materiałów izolacyjnych i dekarskich oraz do produkcji lakierów. Ocenia się, że światowa roczna produkcja przekracza 60 mln t, a ponad 80% tej produkcji jest zużywane przez budownictwo drogowe.
Jakość i przeznaczenie asfaltów naftowych zależy od ich konsystencji, elastyczności oraz innych właściwości, które charakteryzują się takimi parametrami, jak: penetracja, łamliwość, temperatura mięknienia i ciągliwości.
W zależności od wykorzystania technologicznego, asfalty naftowe dzieli się na drogowe, przemysłowe i specjalne.
Asfalty drogowe stosowane są do budowy i konserwacji dróg, nawierzchni lotnisk, w budownictwie wodno-przemysłowym, mieszkaniowym jako materiały hydroizolacyjne oraz jako masy impregnacyjne do produkcji papy. W budownictwie drogowym asfalty są używane do produkcji mas stosowanych w budowie nawierzchni asfaltowych, zapraw asfaltowych oraz do regeneracji starych nawierzchni. Asfalty drogowe upłynnione stosuje się do utwardzania gruntów.
Asfalty przemysłowe charakteryzują się temperaturą łamliwości -10°C. Stosuje się je jako warstwy hydroizolacyjne w przemyśle, składniki kitów, mas zalewowych, lepików do produkcji papy i innych materiałów izolacyjnych, m.in. do produkcji kabli telekomunikacyjnych. Odmiany kruche asfaltów przemysłowych (o wysokich temperaturach łamliwości) stosuje się jako lepiszcze do brykietów i masę izolacyjną w przemyśle papierniczym oraz do produkcji farb i lakierów.
Asfalty specjalne stosuje się do produkcji farb graficznych, zalewy kablowej do urządzeń elektroenergetycznych i roztworów asfaltowych do powlekania.
Przeprowadzona w Wojewódzkich Stacjach Sanitarno-Epidemiologicznych ankieta wykazała, że masy bitumiczne są stosowane w ponad 100 przedsiębiorstwach w Polsce, głównie przedsiębiorstwach robót drogowych. Z zebranych informacji wynika, że ok. 5000 pracowników jest zatrudnionych przy produkcji i stosowaniu mas bitumicznych. Liczba narażonych jest prawdopodobnie dużo większa, ponieważ nie wszystkie Wojewódzkie Stacje Sanitarno-Epidemiologiczne odpowiedziały na ankietę.
W procesie produkcji materiałów izolacyjnych, lakierów, lepików, mas stosowanych do budowy nawierzchni dróg, jak również podczas wykonywania robót drogowych i prac dekarskich, asfalty są poddawane działaniu wysokich temperatur od 130°C do 250°C w celu ich uplastycznienia i upłynnienia. W procesach tych wydzielają się do powietrza stanowisk pracy dymy, które są złożonymi mieszaninami substancji szkodliwych o różnym charakterze chemicznym i różnym stopniu toksyczności. Stanowią one zagrożenie dla zdrowia pracowników, głównie ze względu na możliwość występowania wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA).
Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne są substancjami bardzo toksycznymi. Stanowią one liczną grupę związków zawierających od dwóch do kilku, a nawet kilkunastu pierścieni aromatycznych w cząsteczce. Związków tej grupy jest ponadto 100, lecz z uwagi na ich toksyczność, oddziaływanie na człowieka oraz wielkość dostępnych informacji, najczęściej oznaczanych jest 17. Są to: acenaften, acenaftylen, antracen, benz(a)antracen, benzo(a)piren, benzo(e)piren, benzo(b)fluoranten, benzo(j)fluoranten, benzo(k)fluoranten, benzo(g,h,i)perylen, chryzen, dibenz(a,h)antracen, fluoranten, fluoren, fenantren, piren i indeno(l,2,3-c,d)piren.
Liczne badania toksykologiczne i epidemiologiczne wskazują na wyraźną zależność pomiędzy ekspozycją na te związki a wzrostem ryzyka powstawania nowotworów. Badania 41 WWA wykonane przez Międzynarodową Agencję Badań nad Rakiem IARC [10] wykazały, że 7 spośród nich: benzo(a)piren, benzo(a)antracen, dibenza(a,h)antracen, chryzen, benzo(b)fluoranten, benzo(j)fluoranten, benzo(k)fluoranten, indeno(1,2,3-cd)piren, działają kancerogennie na zwierzęta. Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne wykazują toksyczność układową, powodują: uszkodzenie nadnerczy, układu chłonnego, krwiotwórczego i oddechowego [22].
Należy podkreślić, że związki te nie występują pojedynczo, lecz zawsze w mieszaninie. Liczne badania potwierdzają, że obecność jednego ze związków z grupy WWA w próbkach środowiskowych wskazuje na to, że inne związki tej grupy też są obecne. Najlepiej poznanym węglowodorem z grupy WWA jest benzo(a)piren, który ze względu na siłę działania rakotwórczego oraz powszechność występowania w środowisku uznany został za wskaźnik całej grupy WWA, w odniesieniu do którego ustalone zostały przez Nisbet'a i LaGoy'a [16] współczynniki kancerogenności poszczególnych wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych.
Dotychczas w kraju ustalono wartości normatywów higienicznych (NDS) dla benzo(a)pirenu - 0,002 mg/m3 i dibenzo(a,h)antracenu - 0,001 mg/m3 [24]. W przepisach zagranicznych nie ma wartości tych normatywów dla WWA.
W 1998 r. Międzyresortowa Komisja ds. NDS i NDN zaakceptowała zaproponowaną przez Zespół Ekspertów ds. Czynników Chemicznych dla WWA wartość NDS - 0,002 mg/m3 [17] jako sumę stężeń rakotwórczych WWA pomnożonych przez współczynniki kancerogenności, które podano w tabeli 1.
Tabela l
WZGLĘDNE WSPÓŁCZYNNIKI KANCEROGENNOŚCI POSZCZEGÓLNYCH WWA [16]
Lp. Związek WWK
1 Dibenzo(a,h)antracen 5
2 Benzo(a)piren 1
3 Benzo(a)antracen 0,1
4 Benzo(b)fluoranten 0,1
5 Benzo(k)fluoranten 0.1
6 Indeno(l,2,3-c,d)piren 0,1
7 Antracen 0.01
8 Benzo(g,h,i)perylen 0,01
9 Chryzen 0,01
Badania toksykologiczne przeprowadzone na zwierzętach wykazały, że asfalty powodują znaczące zwiększenie występowania nowotworów skóry i płuc [1,19]. Dotychczas nie ma jednak wystarczających dowodów, że asfalt i jego dymy są czynnikami rakotwórczymi dla ludzi.
Ryzyko występowania nowotworów u pracowników narażonych na dymy asfaltów może być związane z obecnością wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych. Stężenia WWA w dymach asfaltu są różne i jest to uzależnione głównie od rodzaju ropy, z której są one produkowane. Zawartości 17 WWA, najczęściej występujących w środowisku naturalnym, oznaczonych w różnych rodzajach asfaltów przez Monarca i wsp. [15] i Brandta [6] podane są w tabeli 2.
Przy produkcji asfaltów, materiałów izolacyjnych, lakierów, lepików, mas asfaltowych do budowy dróg, a także przy pracach dekarskich, robotach drogowych oraz wodoodpornym zabezpieczaniu budynków, pracownicy są narażeni na wieloskładnikowe mieszaniny substancji chemicznych wchodzących w skład dymów asfaltów.
Analiza zanieczyszczeń powietrza na stanowiskach pracy występujących podczas produkcji i stosowania asfaltów jest przedmiotem wielu prac badawczych. W większości publikacji dotyczących zawartość szkodliwych substancji chemicznych w dymach asfaltów wyrażona jest jako stężenie substancji smołowych - frakcji rozpuszczalnej w benzenie lub cykloheksanie [2,6]. Drugim wskaźnikiem zanieczyszczeń powietrza WWA jest stężenie benzo(a)pirenu, którego poziom stanowi podstawę do zaproponowanej przez Lindstedt'a i Sollenberga [13] pięciostopniowej skali narażenia na WWA przy różnych procesach technologicznych.
Wyniki pomiarów szkodliwych substancji chemicznych podczas przygotowania mas asfaltowych oraz robót drogowych przeprowadzonych w różnych ośrodkach krajowych i zagranicznych [3,6,8,10,12,15,] wykazały, że w dymach asfaltów występuje benzo(a)piren na poziomie od 0,004 do 1,3 mg/m3. Natomiast oceniając narażenia pracowników zatrudnionych przy pracach dekarskich m.in. podczas smarowania dachów i zabezpieczeń budynków lepikami asfaltowymi stężenie benzo(a)pirenu w powietrzu wynosiło 0-0,63 mg/m3, a frakcji rozpuszczalnej w benzenie 0,2-5,4 mg/m3 [6,10].
Badania dymów emitowanych podczas pokrywania dachów lepikiem oraz pokrywania nawierzchni dróg asfaltem, przeprowadzone przez Brandt'a i wsp. [6], wykazały obecność trzynastu WWA - fenantrenu, antracenu, fluorantenu, pirenu, chryzenu, benzo(a)antracenu, perylenu, benzo(a)pirenu, benzo(e)pirenu, benzo(g,h,i)perylenu, dibenzopirenu, koronenu, antrantrenu, we frakcji dymów asfaltów rozpuszczalnej w benzenie.
W mieszaninach emitowanych podczas ogrzewania mas bitumicznych oznaczano również węglowodory alifatyczne i aromatyczne oraz śladowe ilości pięciotlenku wanadu, niklu, kadmu i ołowiu. Poza tym stwierdzono obecność tlenków azotu, tlenków siarki, siarkowodoru, tlenku węgla, fenolu i ozonu [20].
.. | Hałas maszyn - wyznaczanie poziomu mocy akustycznej obrabiarek do drewna, str. 6-9 | Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne w procesach stosowania asfaltów, str. 11-13 | Ogólne zasady oceny szkodliwości procesów technologicznych, str. 20-22 | Czy stosowanie czułych na nacisk mat ochronnych ma przyszłość?, str. 23-24 | Oświetlenie miejscowe na stanowiskach o różnym charakterze pracy wzrokowej, str. 25-29 | Czynnik ludzki w bezpieczeństwie pracy, Rytm życia, rytm przyrody... , str. 43-45
Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne w procesach stosowania asfaltów
„BEZPIECZEŃSTWO PRACY nauka i praktyka” 7-8/2000, str. 11-13
dr MAŁGORZATA POŚNIAK
mgr IVAN MAKHNIASHVILI
mgr JOANNA KOWALSKA
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne w procesach stosowania asfaltów
Praca wykonana w ramach Strategicznego Programu Rządowego pn. Bezpieczeństwo i ochrona zdrowia człowieka w środowisku pracy dofinansowanego przez Komitet Badań Naukowych
Asfalty (masy bitumiczne) są produktami rafinacji ropy naftowej lub pochodzenia naturalnego. Są to stałe lub półstałe substancje charakteryzujące się właściwościami wiążącymi, po ogrzaniu przechodzące w ciecz. Dobrze rozpuszczają się w disiarczku węgla. Dokładny ich skład chemiczny jest trudny do określenia ze względu na różny skład ropy naftowej, z której są otrzymywane. Zawierają głównie węglowodory pierścieniowe aromatyczne i/lub naftenowe oraz nasycone. Charakteryzują się niewielką reaktywnością chemiczną. Cząsteczki obecne w asfaltach są kombinacjami wchodzących w skład ropy naftowej grup związków o dobrze poznanej strukturze, takich jak: alkany, alkeny, cykloalkany, cykloalkeny, aromaty i heterocząsteczki zawierające siarkę, tlen, azot i metale ciężkie.
Asfalty naftowe są produkowane przede wszystkim z rop bezparafinowych. Przy przeróbce ropy przedmuchiwanie powietrzem pozwala również na wykorzystanie do produkcji asfaltu rop parafinowych. Do produkcji asfaltów wykorzystuje się mazut, czyli pozostałości po destylacji atmosferycznej oraz gudron - pozostałość po destylacji próżniowej ropy naftowej.
Asfalty są surowcami powszechnie wykorzystywanymi do produkcji materiałów do pokrywania nawierzchni dróg, materiałów izolacyjnych i dekarskich oraz do produkcji lakierów. Ocenia się, że światowa roczna produkcja przekracza 60 mln t, a ponad 80% tej produkcji jest zużywane przez budownictwo drogowe.
Jakość i przeznaczenie asfaltów naftowych zależy od ich konsystencji, elastyczności oraz innych właściwości, które charakteryzują się takimi parametrami, jak: penetracja, łamliwość, temperatura mięknienia i ciągliwości.
W zależności od wykorzystania technologicznego, asfalty naftowe dzieli się na drogowe, przemysłowe i specjalne.
Asfalty drogowe stosowane są do budowy i konserwacji dróg, nawierzchni lotnisk, w budownictwie wodno-przemysłowym, mieszkaniowym jako materiały hydroizolacyjne oraz jako masy impregnacyjne do produkcji papy. W budownictwie drogowym asfalty są używane do produkcji mas stosowanych w budowie nawierzchni asfaltowych, zapraw asfaltowych oraz do regeneracji starych nawierzchni. Asfalty drogowe upłynnione stosuje się do utwardzania gruntów.
Asfalty przemysłowe charakteryzują się temperaturą łamliwości -10°C. Stosuje się je jako warstwy hydroizolacyjne w przemyśle, składniki kitów, mas zalewowych, lepików do produkcji papy i innych materiałów izolacyjnych, m.in. do produkcji kabli telekomunikacyjnych. Odmiany kruche asfaltów przemysłowych (o wysokich temperaturach łamliwości) stosuje się jako lepiszcze do brykietów i masę izolacyjną w przemyśle papierniczym oraz do produkcji farb i lakierów.
Asfalty specjalne stosuje się do produkcji farb graficznych, zalewy kablowej do urządzeń elektroenergetycznych i roztworów asfaltowych do powlekania.
Przeprowadzona w Wojewódzkich Stacjach Sanitarno-Epidemiologicznych ankieta wykazała, że masy bitumiczne są stosowane w ponad 100 przedsiębiorstwach w Polsce, głównie przedsiębiorstwach robót drogowych. Z zebranych informacji wynika, że ok. 5000 pracowników jest zatrudnionych przy produkcji i stosowaniu mas bitumicznych. Liczba narażonych jest prawdopodobnie dużo większa, ponieważ nie wszystkie Wojewódzkie Stacje Sanitarno-Epidemiologiczne odpowiedziały na ankietę.
W procesie produkcji materiałów izolacyjnych, lakierów, lepików, mas stosowanych do budowy nawierzchni dróg, jak również podczas wykonywania robót drogowych i prac dekarskich, asfalty są poddawane działaniu wysokich temperatur od 130°C do 250°C w celu ich uplastycznienia i upłynnienia. W procesach tych wydzielają się do powietrza stanowisk pracy dymy, które są złożonymi mieszaninami substancji szkodliwych o różnym charakterze chemicznym i różnym stopniu toksyczności. Stanowią one zagrożenie dla zdrowia pracowników, głównie ze względu na możliwość występowania wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA).
Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne są substancjami bardzo toksycznymi. Stanowią one liczną grupę związków zawierających od dwóch do kilku, a nawet kilkunastu pierścieni aromatycznych w cząsteczce. Związków tej grupy jest ponadto 100, lecz z uwagi na ich toksyczność, oddziaływanie na człowieka oraz wielkość dostępnych informacji, najczęściej oznaczanych jest 17. Są to: acenaften, acenaftylen, antracen, benz(a)antracen, benzo(a)piren, benzo(e)piren, benzo(b)fluoranten, benzo(j)fluoranten, benzo(k)fluoranten, benzo(g,h,i)perylen, chryzen, dibenz(a,h)antracen, fluoranten, fluoren, fenantren, piren i indeno(l,2,3-c,d)piren.
Liczne badania toksykologiczne i epidemiologiczne wskazują na wyraźną zależność pomiędzy ekspozycją na te związki a wzrostem ryzyka powstawania nowotworów. Badania 41 WWA wykonane przez Międzynarodową Agencję Badań nad Rakiem IARC [10] wykazały, że 7 spośród nich: benzo(a)piren, benzo(a)antracen, dibenza(a,h)antracen, chryzen, benzo(b)fluoranten, benzo(j)fluoranten, benzo(k)fluoranten, indeno(1,2,3-cd)piren, działają kancerogennie na zwierzęta. Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne wykazują toksyczność układową, powodują: uszkodzenie nadnerczy, układu chłonnego, krwiotwórczego i oddechowego [22].
Należy podkreślić, że związki te nie występują pojedynczo, lecz zawsze w mieszaninie. Liczne badania potwierdzają, że obecność jednego ze związków z grupy WWA w próbkach środowiskowych wskazuje na to, że inne związki tej grupy też są obecne. Najlepiej poznanym węglowodorem z grupy WWA jest benzo(a)piren, który ze względu na siłę działania rakotwórczego oraz powszechność występowania w środowisku uznany został za wskaźnik całej grupy WWA, w odniesieniu do którego ustalone zostały przez Nisbet'a i LaGoy'a [16] współczynniki kancerogenności poszczególnych wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych.
Dotychczas w kraju ustalono wartości normatywów higienicznych (NDS) dla benzo(a)pirenu - 0,002 mg/m3 i dibenzo(a,h)antracenu - 0,001 mg/m3 [24]. W przepisach zagranicznych nie ma wartości tych normatywów dla WWA.
W 1998 r. Międzyresortowa Komisja ds. NDS i NDN zaakceptowała zaproponowaną przez Zespół Ekspertów ds. Czynników Chemicznych dla WWA wartość NDS - 0,002 mg/m3 [17] jako sumę stężeń rakotwórczych WWA pomnożonych przez współczynniki kancerogenności, które podano w tabeli 1.
Tabela l
WZGLĘDNE WSPÓŁCZYNNIKI KANCEROGENNOŚCI POSZCZEGÓLNYCH WWA [16]
Lp. Związek WWK
1 Dibenzo(a,h)antracen 5
2 Benzo(a)piren 1
3 Benzo(a)antracen 0,1
4 Benzo(b)fluoranten 0,1
5 Benzo(k)fluoranten 0.1
6 Indeno(l,2,3-c,d)piren 0,1
7 Antracen 0.01
8 Benzo(g,h,i)perylen 0,01
9 Chryzen 0,01
Badania toksykologiczne przeprowadzone na zwierzętach wykazały, że asfalty powodują znaczące zwiększenie występowania nowotworów skóry i płuc [1,19]. Dotychczas nie ma jednak wystarczających dowodów, że asfalt i jego dymy są czynnikami rakotwórczymi dla ludzi.
Ryzyko występowania nowotworów u pracowników narażonych na dymy asfaltów może być związane z obecnością wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych. Stężenia WWA w dymach asfaltu są różne i jest to uzależnione głównie od rodzaju ropy, z której są one produkowane. Zawartości 17 WWA, najczęściej występujących w środowisku naturalnym, oznaczonych w różnych rodzajach asfaltów przez Monarca i wsp. [15] i Brandta [6] podane są w tabeli 2.
Tabela 2
ZAWARTOŚĆ WIELOPIERŚCIENIOWYCH WĘGLOWODORÓW AROMATYCZNYCH W ASFALTACH, mg/kg [6,15]
Lp. WWA Masa
cząste-
czkowa Tempera-
tura
wrzenia,
°C Wzór
suma-
ryczny Asfalty
o stopniu
penetracji
80/100 o stopniu
penetracji
80/100 o stopniu
utleniania
85/40, 110/30,
95/25
1 Acenaften 154,2 96,2 C12H10 - - -
2 Acetanaftylen 154,2 265-275 C12H8 2,1-3,7 - -
3 Fluoren 166,2 295 C13H10 - - -
4 Antracen 178,2 342 C14H10 0-7,3 0,17-0,32 0,01-0,07
5 Fenantren 178,2 340 C14H10 5,5-14,3 5,0-7,3 0,32-2,4
6 Fluoranten 202,3 375 C16H10 24,3-40,0 0,39-0,72 0,15-0,46
7 Piren 202,3 404 C16H10 0-10,9 1,0-1,5 0,17-0,3
8 Chryzen 228,3 448 C18H12 35,6-72,0 1,5-3,9 0,8-1,0
9 Benz(a)antracen 228,3 437,5 C18H12 0-10,1 0,63-1,1 0,23-0,33
10 Benzo(a)piren 252,3 310-312 C20H12 2,1-13,1 0,92-1,8 0,35-0,49
11 Benzo(b)fluoranten 252,3 481,2 C20H12 0-36,3 - -
12 Benzo(e)piren 252,3 492,3 C20H12 - - -
13 Benzo(k)fluoranten 252,3 480 C20H12 3,4-9,1 0-0,19 0,04-0,1
14 Benzo(j)fluoranten 252,3 480 C20H12 - - -
15 Dibenz(a,h)antracen 278,4 269-270 C22H14 3,2-8,6 - -
16 Benzo(g,h,i)perylen 276,3 500 C22H12 1,9-4,5 2,3-4,2 1,2-2,0
17 Indeno(1,2,3-c,d)piren 276,3 530 C22H12 1,4-7,1 -
ww .ciop.pl/5834.html źródło centralny instytut ochrony pracy -Państwowy instytut badawczy
Masz bardzo dużo racji ale popraw pisownię. {S}
edit.
Grześ potwierdzam, już samo kładzenie porządnych mat i podłych "bitumów" za 4,75 zł
pozwala wnioskować, że ...użyli do produkcji zużyte durexy
.
0