kaszel wrote: [ ... ]
Na forum znalazłem wzór, który pozwala dobrać średnicę drutu nawojowego dla założonego prądu znamionowego - niestety teraz nie mogę na niego trafić. Wzór przedstawiał się następująco:
√(4/Pi)×√((P/U)/J) gdzie:
P - moc obliczeniowa transformatora
U - napięcie na uzwojeniu
J - gęstość prądu
Wzór jest oczywiście poprawny - i dobrze mi znany - ale na średnicę drutu okrągłego ...
kaszel wrote: [ ... ]
Poprawne obliczenia (a przynajmniej tak mi się wydaje) przedstawiają się następująco. Pole przekroju drutu o średnicy 6.62 mm wynosi 34,42 mm², zatem najbliższy płaskownik jaki mogę dobrać to 3x12mm = 36 mm².
Tylko po co te 'karkołomne" obliczenia, skoro pole przekroju drutu nawojowego
S - niezależnie o jakim kształcie przekroju - mamy natychmiast:
S = (P/U)/J =(19785
W/230
V)/2,5
A/mm²=34.41
mm²
kaszel wrote: 129 zwojów nawiniętym takim płaskownikiem będzie miało długość: 41,174 m
Rezystancja płaskownika o przekroju 36 mm² i długości 41,174 m wynosi 0,04 Ω
A to ciekawe, ponieważ mnie 'wychodzi' tylko połowa w/w wartości rezystancji
R uzwojenia:
R = l/(σ•S) =41,74
m/(56
m/Ω•mm²•36
mm²)=0.02070
mm² - tu, wyjątkowo, jednostki "ubrałem" na zielono, aby było można je odróżnić od liczb ...
Oczywiście długości uzwojenia
l nie liczyłem, a przyjąłem, że autor tematu policzył to rzetelnie ...
Natomiast wartość konduktywności miedzi
σ =56
m/Ω•mm² uwzględnia wzrost temperatury uzwojeń -
ZOBACZ
kaszel wrote: Zatem moc strat w uzwojeniu pierwotnym: P = I²•R = 86²•0.04 = 295,84 W - czy te wyliczenia są poprawne?
Transformator chciałbym nawinąć jako separacyjny, z przekładnią 1:1, zatem uzwojenie wtórne powinno być identyczne jak pierwotne. Czy to dobre założenie?
Tak, ale uzwojenie wtórne powinno mieć trochę więcej zwoi:
132,5
zw•1,02=135.15 -> 135
zw.
A dla takiego przypadku (wartość przekładni napięciowej 1:1) można przyjąć, iż całkowite straty w miedzi - dla obu uzwojeń - będą dwa razy większe od wartości wyżej policzonej, co dało by nam - w pierwszym przybliżeniu - wartość:
295,84•2=591.7
W, ale w obliczeniu był błąd (patrz wyżej) i te straty są
de facto dwa razy mniejsze, czyli poprawnie - dla obu uzwojeń - to jest praktycznie wartość dwa razy mniejsza.
Jednak dla obliczenia sprawności
η przyjmę w/w wartość, czyniąc przy tym - zapewne błędne - założenie, iż straty w żelazie wynoszą tyle samo co i poprawnie policzone straty w miedzi dla obu uzwojeń, a wtedy wartość sprawności wyniesie:
η =19785/(19785+592)=0.9709
Dla dokładniejszego policzenia wartości strat w żelazie
PŻ należy policzyć
(na podstawie objętości rdzenia, albo zwyczajnie 'goły' rdzeń zważyć) masę
mR rdzenia, oraz poszukać dla danego materiału magnetowodu i dla przyjętej wartości indukcji maksymalnej
Bmax =1,60
T, wartość stratności jednostkowej
p1,6 w
W/kg, a wtedy:
PŻ = p1,6•mR,
oraz - oczywiście - dla policzenia skorygowanej wartości sprawności wziąć sumę strat w miedzi oraz strat w żelazie.
Wypada jeszcze sprawdzić wartość współczynnika zapełnienia okna miedzią:
kCu =36
mm²•(129+135)/(252mm•104mm)=0.3626, jest wartością bliską założonej - 0,35.
Tylko na koniec
bardzo istotna uwaga - zapytanie - ponieważ
Kolega tego dotąd nie zauważył: do jakiej to sieci niskiego napięcia będzie można podłączyć ten transformator a pobierający z niej (znamionowo) wartość prądu aż 86
A ? ? ?
Pozdrawiam