Diora - i nie tylko. Przemyślenia konstrukcyjne.

Dydzio wrote:

To było pytanie do mnie? Bo ja żadnego Dyzia tutaj nie widzę...

Ja zaś nie widzę żadnego "matysa"...

A wracając do sprawy - Być może to zbieg okoliczności, bo jakoś tak się złożyło, że pamiętam pierwsze produkty z tego oddziału Diory i jedno co mogę powiedzieć - jeśli wtedy w sklepie był jakiś sprzęt, nie rozchwytany natychmiast, nie sprzedany "krewnym i znajomym" kierownika sklepu, to miał on w papierach miejsce produkcji "Diora-Dzierżoniów"..." Wtedy , gdy po jakikolwiek sprzęt grający ustawiały się społeczne kolejki - Zapewne też przypadkiem...
Owszem - były szkoły przyzakładowe, ale jak zapewne wiecie Drodzy i Szacowni Interlokutorzy - w Dzierżoniowie NAJPIERW powstała fabryka, a dopiero potem szkoła... Ile lat należy się uczyć, aby cokolwiek "liznąć" (zakładamy, że nie było internetu - bo nie było...) Nie mam też zamiaru nikogo obrażać - ja też nie znam się na rolnictwie, i zapewne po kilku latach intensywnej nauki też coś bym tam się nauczył...Ale to wymaga czasu. Nie mam pretensji do Ludzi tam zatrudnionych - to była ogromna szansa i nobilitacja, jednak realia były takie a nie inne - sprzęt z pierwszych lat produkcji to było dno. Oczywiście nie w całości - w większości. Tak jak i reszta omawianego tutaj sprzętu - bywały lepsze i gorsze modele, czy egzemplarze. Jednak porównując jakość oferowaną przez Kasprzakowskiego ZK 140T i Dzierżoniowskiego ZK 140 TM (podobno bliźniaki, a poza "wskaźnikiem" wysterowania niczym istotnym się nie różniły) ja osobiście nie miałem żadnych wątpliwości co jest lepsze...I chyba nie tylko ja, skoro, jak pisałem wyżej sprzęt jakoś nie cieszył się wzięciem...Zresztą, może to była jakaś polityka ówczesnych władz - jak to się w "Polszy" poprawiło - sprzęt stoi na półkach w sklepie...
Tak się składa, że dość dobrze znam i pamiętam te czasy - nie z opowiadań, ale z autopsji, więc wydawało mi się (podkreślam - WYDAWAŁO), że kilka takich pikantnych szczegółów pozwoli nieco szerzej spojrzeć na Krajową elektronikę, bez ślepego uwielbienia "bo Polskie", ale z realizmem i w pełni obiektywnie. Widzę jednak, że niektórzy z Uczestników tej dysputy raczą zachowywać w pamięci tylko miłe wspomnienia. Ostatecznie to nie grzech - człowiek już tak jest skonstruowany że nieprzyjemne doznania zapomina szybciej (spytajcie speców od ludzkiej psychiki - potwierdzą i wyjaśnią dlaczego, ja natomiast (być może ze względu na wiek) bardziej zaczynam pamiętać to co było naście- czy dziesiąt lat temu, i wśród wielu pozytywnych wspomnień zachowały mi się (może przypadkiem) też i takie, jakimi chciałem się z Wami podzielić.

No. A teraz jestem gotowy - można podpalać stos...

marian1981.02 wrote:

A od kiedy to w Dzierżoniowie robiono ZK140TM ? ...
Chyba jednak coś z tą pamięcią nie tak...

Być może. Jeśli faktycznie - biję się w piersi, i proszę o łagodny wymiar kary...

A' propos Magmor - czy to przypadkiem nie oni produkowali magnetofony kasetowe w plastykowej obudowie na bazie mechaniki z RM 2500? Od góry ładowane z panelem sterującym z przodu...? To, mimo że Magmor, tez można zaliczyć do udanych konstrukcji?

(lubię zasiać trochę fermentu - przynajmniej dyskusja jest ożywiona... )

Cersunited wrote:

Nie liczy się umiejscowienie i zatrudnieni "robole " tylko wykształcona kadra kierownicza i inżynierowie. Podobnie jest wszędzie nie tylko w elektronice ale i w motoryzacji lotnictwie itp

Taaak... a potem się dziwimy, że Boening spadł do oceanu bo jakiś niedouczony "robol" zamiast śrubek fi 6 wkręcił fi 5...się trzymało...

Kadra inżynierska - owszem niezbędna, ale lutować też trzeba umieć... (to taki przykład nie związany z żadnym konkretem, ale mający odzwierciedlenie w praktyce - Pracując jakiś tam czas w ZPR'ach dostałem "młodziaka" zaraz po szkole, w celu wdrożenia do produkcji. Pierwsze pytanie - Lutować umiesz? No jak - nie? Przecież skończyłem Technikum Elektroniczne... Dostał ten Kolega do polutowania kilkaset żarówek do kabelków. Odrzut 60%...)

Dodano po 7 [minuty]:

marian1981.02 wrote:

Tak.
http://oldradio.pl/karta/1184/Magnetofon_Magmor_MSD_-_1402.html
A czy to było udane? Hmm, mało miałem styczności z tym sprzętem, ale mi jakość do gustu nie przypadł. Jakiś z panelem z przodu też był, podobny do tego.

Tego też pamiętam, a przyczepiłbym się do (w moim mniemaniu) poronionego pomysłu zaprzęgnięcia kiepskiej mechaniki, jako-tako dającej sobie radę w monofonicznych RM do stereofonicznych bebechów... Nierównomierność przesuwu, pływanie taśmy, szybkie zużywanie się sprzęgiełka ciernego... A sprzęt wyglądał całkiem-całkiem. Ten z panelem z przodu nawet bardziej niż całkiem... Pamiętam jak zobaczyłem toto w jakimś "salonie" nie wytrzymałem i zacząłem oglądać - zobaczyłem mechanikę i podziękowałem. Potem jakieś trzy egzemplarze do mnie trafiły co by naprawić... Nie dało rady wytłumaczyć Klientowi, że "ten typ tak ma"...

DJ Volt wrote:

sytuacji, ale mimo wszystko wątpię, żeby w Dzierżoniowie klepali szpulowce)
.

Cos słyszałem, że Tonette był produkowany też w Diorze.
DjMatyas ma sporo racji co do kadr. Chłopaki z Fonicy czy ZRK musieli robić jakościowo lepszy sprzęt, dlatego, że robili też w mechanice precyzyjnej ( nikogo nie trzeba uświadamiać, że takowa jest wymagana w płytograjach czy taśmociągach). Ta solidność i inne cechy z nią związane (np zmysł konstruktorski) musiały się przełożyć na resztę produktów.

Motronic


http://oldradio.pl/karta/573/Magnetofon_ZRK_Tonette.html

Kasprzak...I była to całkowicie Polska produkcja. Nie obyło się bez wad - najpoważniejsza - zbyt słaby silnik i pasek główny, który notorycznie się wyciągał...
A szkoda, bo z kolei elektronika - Klękajcie narody... Jak na TE CZASY - nie było lepszych. Oczywiście - w swojej klasie - magnetofon szpulowy "stołowy", dwu - prędkościowy, przystosowany do przenoszenia (wygodny uchwyt i stosunkowo niska waga ... stosunkowo z np "Melodią"...)

Dodano po 5 [minuty]:

marian1981.02 wrote:

Ehh masz tu , http://www.youtube.com/watch?v=3oHgqMuI7ss

Chwila...czemu miał służyć ten filmik? Toż to czysta propaganda. Do filmu nawet nowe kubraczki się znalazły...

Finezja nie grała źle, mimo tandetnej mechaniki rodem z RB3200 i innych przenośnych. Głowica ALPS, i całkiem sprawne układy redukujące szumy, robiły swoje.

Cersunited wrote:

dj-MatyAS >> akurat nie porównujmy takich dziedzin jak lotnictwo do naszej krajowej elektroniki.

OK. W takim razie przykład z serwisu w którym akurat mam możliwość pracować :
Przyjęto takiego "do przyuczenia" - kolega nie dość że napsuł więcej niż naprawił, to jeszcze trzeba było po nim poprawiać. Pracował prawie rok (może i nieco dłużej) i nie nauczył się niczego. Mimo, że naprawdę staraliśmy się mu wpoić chociaż podstawy... Może teraz napiszesz, że serwis wymagania inne i tym podobnie... Oczywiście. Konstruktor wymyśla produkt, "robol" to potem składa, a serwisant musi naprawić... A czasem nawet poprawić to, co było niedopracowane.
Czasem nawet w lotnictwie cywilnym "przyuczenie" nie pomaga - chociażby Twój przykład z rurką Pitota...
To tyle.

Dodano po 1 [minuty]:

kaem wrote:

Chyba chodzi o MSD 5220: http://legendy-prl.pl/magnetofon_kasetowy_msd_5220.html

Dzięki.

TOMI wrote:

Nie wiem czemu tak nie lubicie tej Diory..

Ojej... Czemu od razu nie lubimy? Lubimy, lubimy... Tylko jakoś tak się złożyło, że rozmawiamy sobie o niektórych wadach - a że miedzy innymi wadach Diory - traf taki...

TOMI wrote:

Przecież to tam w latach siedemdziesiątych poprzedniego wieku zaczęto stosować najwięcej nowinek techniki powszechnego użytku. Poczynając na odbiorniku Elizabeth, poprzez Merkury do całych klonów i odmian zapożyczonych patentów, niestety nie wszystkie można zaliczyć do udanych.
Na pewno Diora miała dobrą elektronikę (nie rzadko zapożyczoną) w swoich dekach natomiast gorzej z mechaniką.

No właśnie o tym (miedzy innymi) ten temat!

TOMI wrote:

Kasprzak też miał rodzynki jak choćby Marcin .

Marcina akurat znam dość dobrze. Mimo kilku dobrych stron - był niezbyt dobrze opracowanym sprzętem, No i licencyjny (nie pamiętam sanyo- chyba?).

TOMI wrote:

... flagowy sprzęt magnetofon szpulowy Koncert i jego klony, .

Koncertem mnie nie zachwycił. Pracowałem na takim i mimo wielokrotnych napraw w serwisie Kasprzaka nigdy nie potrafił pracować tak jak np. Revox (znaczy niezawodnie...)

TOMI wrote:

Każdy stary sprzęt ma w sobie odrobinę duszy w postaci wspomnień.

I tu się wreszcie zgadzamy...Kilka stron tego tematu temu, chyba nawet coś o tym pisałem...

TOMI wrote:

Osobiście choruje na W600F. Mam chassis a brak mi obudowy i reszty.

Też choruję na W600f, tylko brakuje mi znacznie więcej... Ale może jeszcze Bozia pozwoli i "wykonam to własnoręcznie"...?

TOMI wrote:

Przecież to tam w latach siedemdziesiątych poprzedniego wieku zaczęto stosować najwięcej nowinek techniki powszechnego użytku..

I znów będzie, że foruję pewną formę. Ok.
ZRK-pierwsi ( w kraju) produkowali radio przenośne - Szarotka, ("turysty" nie licze, ile ich było?). Ok, to kopia Siemensa Grazietty, ale przytoczona tu Elizabeth Diory to Sanyo.
-pierwsi (w kraju) zrobili radio samochodowe
-wcześniej niz Diora zaczęli stosować obwody drukowane
-jako jedyni byli zdolni zakonkurować z DDR-owskim Sternem-Eroica na ich Beethovena.

Finezja - ładna wzorniczo na tamte czasy wybiegała o kilka stajań, ale mechanicznie - porażka (niestety).
Moim ulubieńcem (pewnie dlatego, że mam) jest M 8011. Kupiłem ponad 30 lat temu w sklepie z towarem ze zwrotów gwarancyjnych (były takie - można było trafić na M 8010, lub 11 za 30% seny sklepowej - uszkodzenie - jak w KAŻDYM z tej serii (na Kraj) - głowica...), po wstępnym przeglądzie i wymianie głowicy na ALPSA gra do dziś... Ogółem takich przewinęło się przez moje ręce kilkadziesiąt - zapewne większość nadal pracuje. W każdym należało wymienić głowicę, dostroić do niej układ dopasowania wejścia (zmiana jednego kondensatorka, w każdym z przedwzmacniaczy), przeprowadzić pełne strojenie (czułość odczytu, zawartość wysokich w odczycie,prąd zapisu, czułość zapisu i regulacja wskaźników na koniec) i ... Z pomiarów wychodziło w najlepszych egzemplarzach na taśmie żelazowej i bez DOLBY, czy CNRS'u nawet (przy poziomie 0 dB!) pasmo 10Hz - 14 kHz.
Z prac serwisowych przy nim - tylko (od nowości) 3 krotne wymienienie pasków napędowych.
Czyli - można było...Tyle, że nieekonomicznie - bo jeśli taki sprzęt wytrzyma nawet i te 30 (mam nadzieję że i więcej) lat, to kto kupi nowszy, "lepszy" model?

Maluch był samochodem polskim, ale tylko miał włoskie częsci. No wybacz!