Bąk Kowalewskiej - czyżby mógł generować energię?

Witam,

Od dłuższego czasu interesuję się sprawami "free energy", staram się trzeźwo patrzeć na pojawiające się informacje i przesiewać je, odrzucając szybko pomysły, które - na podstawie mojej wiedzy, doświadczenia życiowego, ale i intuicji - nie mogą być realne. Wśród tych, które jednak na długo zagościły w mojej głowie jest np. koło Besslera, generatory Kapanadze i kilka innych urządzeń, których wprawdzie nie widziałem w działaniu osobiście ale jakoś jestem w stanie uwierzyć, że działają. Wiem wiem, szkoła, zasada zachowania energii itd. itp.... Jest jednak ALE...

Ostatnio wpadła mi w ręce informacja o... a zresztą zobaczcie sami: http://ermola.com.ua/index.php

Człowiek żyje w naszych czasach, zresztą zdążyłem się upewnić wymieniając z nim krótką korespondencję, pokazał filmy z prototypami, stara się o patent i o publikacje swojego pomysłu w różnych miejscach i ma z tym podobno wielkie trudności. Mimo wszystko jest we mnie dużo wiary, że to mu rzeczywiście działa.

Na podanej stronie podaje on część teorii, którą, jak rozumiem, zastosował w swojej konstrukcji.
Teraz - dlaczego tu piszę o tym - myślę, że trzeba nam zdolnego fizyka - matematyka, z otwartym umysłem i świeżą wiedzą, aby sprawdził w tekście na podanej stronie - gdzie jest błąd. I jak należałoby skonstruować mechanikę tego "reduktora", aby zgadzała się ona z tymże opisem.
No nie wiem, trzeba byłoby być bardzo chorym na umyśle, żeby opublikować taki tekst i zrobić fałszywe filmy.
Myślę, że wątek nie będzie długo czekał na rozwój, bo gdyby ktoś to szybko rozwikłał... och, działo by się!

Apelowałbym tu o powstrzymanie się od komentarzy typu weź podręcznik, trzeba się było uczyć fizyki itd. itp. Nie jestem jakimś młodzikiem podnieconym jedną z tysięcy podobnych informacji, upatruję w tym czegoś sensownego, może i bardzo sensownego.
Mamy (jako ludzkość) informację od autora, wynalazcy, czy jak go tam nazwać. Człowiek ten pokazuje 2 prototypy działające, które przeczą naszemu pojęciu zasady zachowania energii, a może w jakiś sposób manipulują siłami, momentami sił, bezwładnością... I nie kasujmy tego , jak czyni to wielu forumowych mądrali przemądrzałym i pozbawionym pokory zdaniem, że to niemożliwe i już. Bo - a może jednak... coś w tym jest.
Wystarczy sobie wyobrazić, że bracia Wright uznaliby, jak wszyscy inni wówczas, że coś cięższego od powietrza nie może latać...

Według mnie - potrzeba tu jednego mądrego, który problem przeanalizuje, przeczyta tekst autora, obejrzy jego filmy i powie - w którym miejscu teorii Kowalewskiej powstaje dodatkowa energia i jak zorganizować materię w naszym świecie aby to wykorzystać.
Jeszcze jeden "apel" - jeśli sami nie rozumiecie rachunku różniczkowego, wydaje się zawiły i niezrozumiały, znajdźcie znajomego, kolegę, nauczyciela itp., który może to ogarnąć i pokażcie jemu, może akurat zainteresuje się tym i wskaże kierunek.

Przetłumaczyłem ważniejsze fragmenty na polski:


Trochę nieporządnie zrobione, bo szybko, ale można się zorientować o co chodzi.


Теоретические основы построения вечного двигателя
Тяжелый несимметричный волчок Ковалевской как преобразователь кинетической энергии

Ciężki niesymetryczny „bąk” Kowalewskiej jako przetwornik energii kinetycznej


Андрей Ермола1, Юрий Г. Власенко2
1Железнодорожный переулок, 7, 62458, Харьковская обл, с. Покотиловка, Украина
2Институт органической химии Национальной академии наук Украины, ул. Мурманская, 5, 02094, г. Киев-94, Украина
На основе теорий Эйлера и Ковалевской описана схема нового механизма – преобразователя кинетической энергии в полезную работу.

Na podstawie teorii Eulera i Kowalewskiej opisany jest schemat nowego mechanizmu – przetwornika energii kinetycznej w użyteczną pracę.

Первая теория вечного двигателя была выдвинута Архимедом.
На практике идея с пустыми коробками, которые двигались вверх по сосуду с водой, не увенчалась успехом[1]. Леонардо да Винчи[2] также пытался создать вечный двигатель, основанный на законе Архимеда. После двух лет работы он сказал, что это невозможно. В 1748 году такой же вывод был достигнут Ломоносовым[3], когда он сформулировал закон сохранения энергии. Софья Ковалевская[4] в 1888 году математически доказала, что движение твердого тела вокруг неподвижной точки возможно.

Zofia Kowalewska matematycznie wykazała w 1988 r. że możliwy jest ruch ciała sztywnego wokół nieruchomego punktu ... (?)


Устройство базируется на динамической системе двух точечных (рабочих) масс, которые могут совершать гармонические колебания в перпендикулярных направлениях в плоскости вблизи начала координат во внешнем гравитационном поле. Система вращается с угловой скоростью w. Соответственно, жесткость возвращающего механизма выбрана таким образом, что собственные колебания массы равны w и работа системы становится резонансной.

Urządzenie bazuje na dynamicznym układzie dwóch punktowych mas roboczych, które mogą wykonywać harmoniczne drgania w prostopadłych kierunkach na płaszczyźnie w pobliżu początku układu współrzędnych, w zewnętrznym polu grawitacyjnym. Układ obraca się z prędkością kątową „w”. Napięcie mechanizmu powrotnego (sprężyny) jest tak dobrane, że częstotliwość drgań własnych jest równa i układ pracuje w rezonansie.


Во вращающейся системе координат сила притяжения претерпевает обратное вращение с той же угловой скоростью w. Мы отмечаем координаты колебаний массы вдоль оси абсцисс через α, а вдоль оси ординат – через β. Колебания массы в начальной фазе резонансного процесса могут быть описаны следующими уравнениями (1, 2):
d²α/dt²+w²α= –g sin(wt) (1)
d²β/dt²+w²β= –g cos(wt) (2)

W wirującym systemie współrzędnych siła ciążenia pokonuje odwrotne wirowanie z tą samą częstotliwością „w”. Zaznaczamy współrzędne drgań masy wzdłuż osi odciętych przez α, a wzdłuż osi rzędnych przez β. Drgania masy w początkowej fazie mogą być opisane równaniami:
d²α/dt²+w²α= –g sin(wt) (1)
d²β/dt²+w²β= –g cos(wt) (2)


Решениями этих уравнений являются следующие функции времени (3, 4):

Rozwiązaniem tych równań są następujące funkcje czasu:
α(t)= (gt/2w) cos(wt) (3)
β(t)= –(gt/2w) sin(wt) (4)


Побочные эффекты (ускорение Кориолиса), а также способы их нейтрализации, рассматриваются в абсолютной (невращающейся) системе координат. В невращающейся системе координат движение массы не одномерное, а двухмерное. Мы рассматриваем это движение на комплексной плоскости как функции x (t) и y (t) с изменяющимися во времени модулями факторами фазы вращения exp (iwt) (5, 6):

Poboczne efekty (efekt Coriolisa) a także sposoby jego likwidacji rozpatrywane są w absolutnym (niewirującym) układzie współrzędnych. W takim układzie ruch masy nie jest jednowymiarowy, lecz dwuwymiarowy. Rozpatrujemy ten ruch na zespolonej płaszczyźnie jako funkcje x(t) i y(t) ze zmieniającymi się w czasie modułami i współczynnikami fazy exp(iwt).
x (t)=(gt/2w) cos(wt) exp(iwt) (5)
y (t)= –i (gt/2w) sin(wtexp(iwt)) (6)


После дифференцирования этих функций мы находим векторы скорости и ускорения (7–10):

Po zróżniczkowaniu tych równań otrzymujemy wektory prędkości i przyśpieszeń:
dx/dt=(g/2w) cos(wt) exp(iwt)–(gt/2) sin(wt) exp(iwt))+i (gt/2) cos(wt) exp(iwt), (7)
d²x/dt²= –gsin(wt) exp(iwt)+gwtcos(wt) exp(iwt)+igcos(wt) exp(iwt)–igwtsin(wt) exp(iwt), (8)
dy/dt= –i (g/2w) sin(wt) exp(iwt)+i (gt/2) cos(wt) exp(iwt))+(gt/2) sin(wt) exp(iwt), (9)
d²y/dt²= –igcos(wt) exp(iwt)+igwtsin(wt) exp(iwt)+gsin(wt) exp(iwt)+gwtcos(wt) exp(iwt). (10)


Для масс, движение которых описывается функцией x(t), тангенциальное направление соответствует мнимой единице перед модулем функции, описывающей скорость и ускорение. Для других масс тангенциальное направление соответствует действительной величине модуля. Рассчитывая скалярное произведение этих компонентов и умножая на массу m, получаем расход энергии, необходимый для поддержания стабильной частоты вращения w (11, 12):

Dla mas, których ruch opsany jest funkcją x(t), „tangencjalny” (biegunowy? prostopadły?) kierunek odpowiada jednostce urojonej przed modułem funkcji opisującej prędkość i przyśpieszenie. Dla innych mas styczny kierunek odpowiada rzeczywistej wielkości modułu. Obliczając skalarny iloczyn tych składowych i mnożąc przez masę otrzymujemy zużycie energii potrzebne do podtrzymania stabilnej prędkości obrotowej „w”.


Пx=m [gcos(wt)–gwtsin(wt)]•(gt/2) cos(wt)=mg²t/4+(mg²t/4) cos(2wt)–(mg²wt²/4) sin(2wt) (11)
Пy=m [gsin(wt)+gwtcos(wt)]•(gt/2) sin(wt)=mg²t/4–(mg²t/4) cos(2wt)+(mg²wt²/4) sin(2wt) (12)
Если побочные эффекты компенсируют друг друга на удвоенной частоте вращения, наличие постоянной составляющей означает, что система выхода в основной режим работы требует некоторых дополнительных энергозатрат.

Jeśli poboczne efekty się wzajemnie kompensują na podwójnej częstotliwości obrotów, istnienie składowej stałej oznacza, że stan wejścia w zasadniczy zakres działania wymaga pokrycia pewnych dodatkowych strat energii.


В стационарном состоянии системы (с диссипативными потерями и полезной нагрузки), одна из масс совершает гармонические колебания единичной амплитуды с угловой частотой w вдоль действительной оси, а другая – вдоль мнимой оси i. Физическое тело, которое жестко связано с комплексной плоскостью, вращается с угловой скоростью возле начала координат. Характеристики абсолютного движения (положение, скорость и ускорение) каждой из масс описываются функциями времени (13–18):

W statycznym stanie systemu (ze stratami na rozproszenie i z użytecznym obciążeniem), jedna z mas wykonuje drgania w jednostkową amplitudą i prędkością kątową „w” wzdłuż osi rzeczywistej, a druga wzdłuż osi urojonej i. Ciało fizyczne związane sztywno z płaszczyzną zespoloną wiruje z prędkością kątową względem początku układu współrzędnych. Charakterystyki ruchu absolutnego (położenie, prędkość i przyśpieszenie) każdej z mas opisują funkcje czasu:
x = cos (wt) exp(iwt), (13)
dx/dt = –w sin(wt) exp(iwt) + iw cos(wt) exp(iwt), (14)
d²x/dt² = –2w² cos(wt) exp(iwt) – i2w² sin(wt) exp(iwt), (15)
y = –i sin(wt) exp(iwt), (16)
dy/dt = –i w cos(wt) exp(iwt) + w sin(wt) exp(iwt), (17)
d²y/dt² = i 2w² sin(wt) exp(iwt) + 2w² cos(wt) exp(iwt). (18)


Уравнений движения с поправкой на центробежную силу коэффициента упругости возвращающей силы следующие (19, 20):

Równania ruchu z poprawką na siłę odśrodkową i współczynnik sprężystości siły zwrotnej są:
d²α/dt²+b dα/dt+w²α= –g sin (wt), (19)
d²β/dt²+b dβ/dt+w²β= –ig cos (wt), (20)

где b – удвоенный коэффициент затухания свободных колебаний в системе.

gdzie b – podwojony współczynnik tłumienia drgań swobodnych w systemie.


Решения уравнений (19) и (20) следующие (21, 22):

Rozwiązanie równań 19 i 20:
α=(g/bw) cos (wt), (21)
β= –i (g/bw) sin (wt). (22)


Внешнее воздействие (гравитация) уравновешивается системой, создающей отрицательную обратную связь по первой производной. Если потери на трение достаточно малы, горизонтальное движение опоры приводит к переходу внутреннего потенциала избыточной энергии в эффективную работу. В результате проблема создания гравитационного perpetuum mobile является чисто технической или технологической.

Zewnętrzne oddziaływanie (grawitacja) jest równoważone przez układ dający ujemne sprzężenie zwrotne po pierwszej pochodnej. Jeśli straty na tarcie są dostatecznie małe, to poziomy ruch podpory powoduje przetworzenie potencjału dodatkowej energii w efektywną pracę. W rezultacie problem zbudowania perpetuum mobile okazuje się czysto technicznym.


Теоретический предел полезной работы (23):

Teoretyczny zakres użytecznej pracy:
Рmax = mg²/4b. (23)


В невращающейся системе координат, мы не имеем дело с ускорением Кориолиса. Чтобы оценить затраты энергии на поддержание постоянной скорости следует лишь вычислить скалярное произведение тангенциальных компонент скорости и ускорения (24):

W niewirującym układzie współrzędnych nie mamy do czynienia z efektem Coriolisa. Aby ocenić straty energii na podtrzymanie stałej prędkości wystarczy tylko obliczyć iloczyn skalarny składowych prędkości i przyśpieszenia:
П=(2mgw/b) sin (wt) • (g/b) cos (wt) = (mg²w/b²) sin (2wt). (24)


Средняя мощность, развиваемая замедлением–ускорением за половину периода вращения системы, равна нулю. Таким образом, достаточно стабильная скорость и, следовательно, стабильная работа системы с полезной выходной энергией могут быть достигнуты.

Średnia moc rozwijana przez przyśpieszanie i opóźnianie za pół okresu obrotu systemu równa jest zeru. Wobec tego może być osiągnięta stabilna prędkość i stabilna praca z użyteczną energią na wyjściu.


Принцип работы преобразователя энергии основан на доказательстве теоремы Ковалевской[4]: если
треугольник с вершинами A, B, C ставится на опору, и сила S прилагается к вершине B в направлении
О, то треугольник не провернется, потому что сила, действующая на вершины А и С одинакова. Но
если сила на вершине A больше, чем на вершине С, и сила S приложена в направлении О, то
треугольник проворачивается (рис. 1).

Zasada działania przetwornika oparta jest na teorii Kowalewskiej: jeśli trójkąt o wierzchołkach
A, B i C postawimy na podporę O i siła działa od strony B w kierunku O, to trójkąt nie obróci się,
bo siły działające na A i C są jednakowe. Ale jeśli siła na wierzchołku A będzie większa niż na
C, a siła działa od strony punktu B w stronę O, to trójkąt zacznie się obracać.

1 – стержень;
2 – преобразователь / редуктор;
3 – корпус;
4 – вал.

1 – rdzeń
2 – przetwornik / reduktor
3 – korpus
4 – wał


На основании этой теории был построен макет [5] (рис. 2). Были получены следующие результаты:
1. Крутящий момент без альтернативного движения.
2. Приложенная сила является достаточной только для воспроизведения крутящего момента.
3. «Затухание», остановка преобразователя наблюдается с увеличением нагрузки.
Для запуска механизм нуждается в раскрутке. После устранения недостатков был построен действующий образец [6] (рис. 3).

Na podstawie tej teorii zbudowano makietę i otrzymano następujące rezultaty:
1 – Moment obrotowy bez obcego źródła napędu
2 – Przyłożona siła okazuje się dostateczna tylko dla wytworzenia momentu obrotowego
3 – Tłumienie – wraz ze wzrostem obciążenia obserwuje się zatrzymywanie się przetwornika
Dla startu mechanizm wymaga rozpędzenia. Po wyeliminowaniu wad zbudowano lepszy model...


Насос давит на гидравлический цилиндр, который передает давления на вал преобразователя. Последний производит тяговое усилие и приводит в действие генератор. В результате было получено, что применяемая сила в 300–450 кг позволяет вращать генератор до 3200 оборотов в минуту. Генератор однофазного переменного тока производит 250 В/50 Гц. Механизм не нужно раскручивать для старта. Из-за несбалансированности преобразователя было невозможно проверить механизм на продолжительность работы. Тем не менее, предполагается, что этот механизм может работать в течение длительного времени с нагрузкой.

Ciśnienie z pompy hydraulicznej naciska na tłok siłownika, który naciska na wał przetwornika. On wytwarza siłę pociągową i wprawia w ruch generator. W rezultacie tego otrzymano efekt, że przykładana siła 300 – 450 kG pozwalała obracać generator 250V/50 Hz do 3200 obr/min.
Nie trzeba mechanizmu rozpędzać przy starcie.
Z powodu niezbalansowania przetwornika (niewyważenia) niemożliwe było sprawdzenie na długotrwałość pracy. Zakłada się, że ten mechanizm będzie jednak mógł długotrwale napędzać obciążenie.

Małe pytanko: na ilu forach już umieściłeś ten tekst?

jankolo napisał:

Małe pytanko: na ilu forach już umieściłeś ten tekst?

To jest trzecie, na poprzednich cisza.
Starałem się tym zainteresować również poza forami kilku ludzi, ale niestety - też cisza. Rozumiem, że sprawa nie jest prosta. Gdyby nikt tego nie wykonał (a przynajmniej nie byłoby o tym (prawdziwej lub nie) informacji), nie byłoby o co pytać, ale w tej sytuacji uważam, że jest o co.

Nie.

Taenia_Saginata napisał:

Nie.

OK, jeden głos za tym, że A.A. Ermola wykonał te dwa filmy w celu wprowadzenia innych w błąd, słowem mistyfikacja. Kto wie, nie przeczę, ale dowodów nie mamy. Wprawdzie głos bez uzasadnienia, ale jest...

mark8 napisał:

Taenia_Saginata napisał:

Nie.

OK, jeden głos za tym, że A.A. Ermola wykonał te dwa filmy w celu wprowadzenia innych w błąd, słowem mistyfikacja. Kto wie, nie przeczę, ale dowodów nie mamy. Wprawdzie głos bez uzasadnienia, ale jest...

A czy pytanie w temacie brzmi "Czy Ermola wykonał te dwa filmy w celu wprowadzenia innych w błąd?"?

Odnośnie poruszanych tu kwestii się nie wypowiem, odniosę się jednak do jednego fragmentu, bo wielu w podobny sposób próbuje wyjaśnić możliwość działania rzeczy nie mających prawa działać:

mark8 napisał:

Wystarczy sobie wyobrazić, że bracia Wright uznaliby, jak wszyscy inni wówczas, że coś cięższego od powietrza nie może latać...

Otóż już w XV w. Leonardo Da Vinci zdawał sobie sprawę, że coś cięższe od powietrza może latać - widział przecież ptaki. Inni ludzie również zdawali sobie z tego sprawę, nie wiedzieli jednak w jaki sposób człowiek może latać (w końcu skrzydeł, tak jak ptaki nie ma), lub wątpili w to, że w ogóle człowiek może wznieść się w powietrze i polecieć tam gdzie chce, a nie gdzie go prądy powietrza poniosą.
Przed braćmi Wright było dwóch innych, którzy ponad 100 lat wcześniej wzbili się w powietrze za pomocą balonu.
Bracia Wright po prostu wynaleźli pierwowzór współczesnego samolotu, a wynaleźli, bo pomyśleli logicznie i mieli trochę pojęcia o technice.

Żaden wynalazek jak dotąd nie złamał żadnego z praw fizyki, a że wcześniej czegoś nie było, wynika tylko z tego, że po prostu nie wiedziano jak to zrobić.

Cytat:

Przed braćmi Wright było dwóch innych, którzy ponad 100 lat wcześniej wzbili się w powietrze za pomocą balonu.

Twierdzisz że balon jest cięższy od powietrza?

A twierdzisz, że nie? Napompuj sobie balon zwykłym powietrzem i zobacz, czy zawiśnie w powietrzu, czy opadnie na ziemię/podłogę.

Latające chyba jednak są "napompowane" niezwykłym powietrzem, bo są lżejsze od powietrza.

Dowiedz się dlaczego balon unosi się do góry i nie bądź taki zdziwiony.

Nie o balonach jest ten temat.

Artur k. napisał:

Dowiedz się dlaczego balon unosi się do góry i nie bądź taki zdziwiony.

Ja wiem dlaczego się unosi i dalej mi to nie pasuje.

Cytat Artura k.:
"Bracia Wright po prostu wynaleźli pierwowzór współczesnego samolotu, a wynaleźli, bo pomyśleli logicznie i mieli trochę pojęcia o technice.
Żaden wynalazek jak dotąd nie złamał żadnego z praw fizyki, a że wcześniej czegoś nie było, wynika tylko z tego, że po prostu nie wiedziano jak to zrobić".


O to właśnie chodzi - nie czepiać się sformułowań, czy pytanie było takie czy ..akie, tylko na temat. Trzeba nam człowieka, który potrafi sobie wyobrazić jak pan Ermola to zrobił.
Jeszcze raz - do rzeczy - Kowalewska wyliczyła czysto teoretycznie, czy też samo jej to wyszło z rachunków, że powstaje jakiś nadmiar energii i nic więcej.
Dlaczego nadmiar (przecież według fizyki nie może tak być) - trzeba byłoby ją zapytać ale już się nie da.
W każdym razie Ukrainiec się tego uczepił i przełożył na język techniki. I o to mi w tym wszystkim chodzi. Nie rozdrabniajmy się więc na szczegóły nie dotyczące sprawy.

Małe uwagi:
- autorzy są (jak się wydaje) chemikami,
- czy u Kowalewskiej było coś o sprężynach? Bo mam wrażenie, że nie. (Dostała nagrodę za odkrycie trzeciego klasycznego przypadku rozwiązywalności zadań o obrocie...)

Więc to chyba po prostu kolejne PM, podczepione pod Kowalewską...

O, a tutaj o pracy Kowalewskiej:

Cytat:

The Kovalevskaya Top is one of a brief list of known examples of integrable rigid body motion [1]. In classical mechanics, there are three known integrable top problems, the Lagrange, Euler and Kovalevskaya tops. It was discovered by Sofia Kovalevskaya in 1888 and presented in her paper 'Sur Le Probleme De La Rotation D'Un Corps Solide Autour D'Un Point Fixe' [2].

It is defined as a top in which two of the principal moments of inertia are twice that of the third and the center of mass is in the plane of the two equal moments of inertia.

Ani śladu nadmiaru energii...

Dziwna sprawa... Trzeba by rozeznać co to właściwie jest to, co pisze autor urządzenia - czy on cytuje Kowalewską i rozwija jej myśl na praktykę, czy to jest w ogóle już jego opis swojego urządzenia. Wyraźnie pisze tam:

"Теоретический предел полезной работы (23):
Teoretyczny zakres użytecznej pracy:
Рmax = mg²/4b. (23)"

Zresztą skąd brałby się ten moment obrotowy na wyjściu jego maszynerii? Widać, że się kręci i napędza generator, dość solidnie obciążony. Cały czas nie dopuszczam myśli, że robiłby taką mistyfikację...
Ja się nie znam, dlatego szukam ludzi dociekliwych, którzy potrafią to wyjaśnić.

Poza tym jakoś nie mogę też pojąć o co chodzi na tym rysunku z dwoma trójkątami, dosyć mętnie to tłumaczy. Skąd się ma brać w drugim przypadku nierównowaga, skoro siła działa w kierunku punktu podparcia.

To że są chemikami chyba nie przeszkadza...

zdziwiony napisał:

Latające chyba jednak są "napompowane" niezwykłym powietrzem, bo są lżejsze od powietrza.

Trzeba by przynajmniej podstawówkę w normalnym trybie skończyć, żeby wiedzieć co to konwekcja, ewentualnie że ciepłe powietrze jest lżejsze od zimnego. To nie balon jest tutaj napędem - to tylko zbiornik ogrzanego powietrza, nie pozwalający mu się rozproszyć.

Cytat:

Trzeba by rozeznać co to właściwie jest to, co pisze autor urządzenia

Proszę:

Sur le probleme de la rotation d'un corps solide autour d'un point fixe

Nie neguję samej istoty pomysłu, natomiast jest tam wiele niedopowiedzeń, rozważania oparte na innyn stanie niż rzeczywisty, poninięte niektóre straty.
Natomiast psychologicznie....Gdyby był to wynalazek faktycznie rewolucyjny, to chłop nie chwaliłby się nim na You t...., zanim by go nie opatentował, no chyba że jest totalnym altruistą.

Chłop się tam skarży, że rzecznicy patentowi nie chcą z nim gadać, a pokazuje tak mało, że niewiele widać. Widać tyle, że wiruje jakaś masa, jakaś dźwigienka coś tam porusza głębiej i niewiele więcej. Widać też prędkość, widać że jest stała i określona, czyli dość ostry rezonans tam występuje. Widać też, że charakterystyka wyjściowa jest dość sztywna, zapalenie tego halogena niewiele wpływa na prędkość. Pisze, że moc wyjściowa zależy od dobroci tego układu rezonansowego, bardzo ciekawe...
Tak że chyba pokazuje właśnie tyle ile uznał za stosowne, żeby go nie skopiować za szybko, a jednak pokazać, że to nie lipa, przekonując tym samym potencjalnych inwestorów.

Gdyby tego filmu nie było, tylko sam opis, wszyscy by go olali, a tak...

A jak to jest tam wewnątrz zaaranżowane, to trzeba fizyka, inżyniera i matematyka w jednym - i musi to rozwalić I duuużo pokory.

mark8 napisał:

Gdyby tego filmu nie było, tylko sam opis, wszyscy by go olali, a tak...

...a tak to tym bardziej go oleją, bo poważnych wynalazków nie przedstawia się na YouTube, Tam swoje "odkrycia" pokazują jedynie szarlatani, oszuści, i żartownisie. No i oczywiście nawiedzeni.

Kolejne tajemnicze perpetuum mobile mało widać, mało wiadomo i to inni mają udowadniać że to nie działa. Niech wynalazca udowodni że działa. Nikt nic nie musi.
Balon = statek powietrzny lżejszy od powietrza, balon jako całość, łącznie z ludzikami w koszu.
To tyle odnośnie mojej podstawówki.

Dwa proste pytania:
1. Dlaczego sanki jadą z górki, chociaż nie mają silnika ?
2. Dlaczegonakręcany budzik równo odmierza czas bez względu na stopień naciągnięcia sprężyny?

Dla przejrzystości wątku lepiej byłoby stwierdzać a nie pytać, ale skoro już... Właśnie to należy rozwikłać - dlaczego ten ciężar postawiony na czymśtam wystającym ze skrzynki NIE OPADA.
Oraz - że wystarcza sama SIŁA, nie ma przesunięcia, wymaganego do wykonania pracy.

Nie uważam aby wystarczyło stwierdzić "...swoje "odkrycia" pokazują jedynie szarlatani, oszuści, i żartownisie. No i oczywiście nawiedzeni."

Facet już coś udowodnił - nakręcił te dwa filmy, a my nie musimy mu nic udowadniać, tylko zgadnąć jak on to zrobił.

mark8 napisał:

Facet już coś udowodnił - nakręcił te dwa filmy, a my nie musimy mu nic udowadniać, tylko zgadnąć jak on to zrobił.

Steven Spielberg nakręcił dużo więcej filmów, ale czy tym samym udowodnił, że kosmici istnieją?

Ad rem, Panowie!

A o czym tu dyskutować?
Dzieci ogladają filmy - a potem na E pojawia się zapytanie jak zrobić miecz świetlny. Bo na filmie działał...

Jest jedno, postawowe pytanie - w jaki sposób praca Kowalewskiej jest z tym związana? Dlaczego Kowalewskiej, a nie Eulera czy Lagrange'a?

mmm777 napisał:

A o czym tu dyskutować?
Dzieci ogladają filmy - a potem na E pojawia się zapytanie jak zrobić miecz świetlny. Bo na filmie działał...

Nie no myślę, że jest jednak zasadnicza różnica między jawną liryką a filmem pokazującym osiągnięcie domorosłego wynalazcy. Reżyserzy filmowi nie usiłują nikomu wmawiać, że to prawda, no bądźmy poważni.

mmm777 napisał:

Jest jedno, postawowe pytanie - w jaki sposób praca Kowalewskiej jest z tym związana? Dlaczego Kowalewskiej, a nie Eulera czy Lagrange'a?

Właśnie, autor podpiera się Kowalewską, może dlatego że ma ona po części rosyjskie korzenie... a oni tak lubią. Ale myślę cały czas, że coś w tym jest i potrzeba dobrego mózgu, a z tym gorzej.
Ktoś musiałby zrozumieć w całości ten wywód z równaniami i przełożyć to na język mechaniki praktycznej.
Jak to urządzić, żeby spełniało ten opis...

Panie Marku czasem trzeba zrobić coś samemu i nie liczyć na to, że ktoś Panu pomoże. Ludzie mają swoje sprawy i obowiązki którymi się zajmują i wolą unikać rzeczy, które są niepewne by nie tracić na nie niepotrzebnie czasu. Dobrze, że Pan pyta o to na forum bo być może znajdzie się jakaś osoba z iskrą weny twórczej, która będzie chciała to sprawdzić nie zważając na utarte już schematy myślowe i wypracowane definicje. Myślę jednak, że niewiele jest takich osób. I dopóki nauka będzie nam wkładać do głowy, że coś nie jest możliwe i nigdy nie będzie, dopóty ogół zawsze będzie twierdził, że tak jest bo takie są prawa natury i do tego już doszli ci co byli przed nami. Paradoks polega na tym, że to nie są prawa natury tylko prawa człowieka, bo to człowiek jest tym ogniwem, które tworzy i wiąże te prawa w taki sposób w jaki postrzega naturę by móc z niej korzystać. A natura sama w sobie potrafi bardzo zaskakiwać i nigdy nie da się poznać do samego końca. Dlatego jestem zdania, że najpierw należy spróbować sprawdzić samemu i dojść do jakichś początkowych wniosków, a później szukać pomocy jeżeli okażą się obiecujące. Świat idzie do przodu i wszystko może się zdarzyć i musi się zdarzyć, gdyż od ostatniej rewolucji technicznej upłynęło już sporo czasu, wiec warto szukać. A co do równań różniczkowych i całek to nie jest to aż takie ciężkie do ogarnięcia i każdy człowiek po studiach miał z tym styczność. Czasem trzeba sobie trochę przypomnieć bo nasz mózg ma tę dziwną przypadłość, że jak nie używa to ciężko mu to później wydobyć na powierzchnię jeśli nadarzy się okazja. Dla mnie zajęło to kilka dni jak byłem w potrzebie
Wracając do tych wszystkich urządzeń wątpliwej natury mogę z perspektywy czasu stwierdzić, że większość z nich to ściema i nie warto się od razu nakręcać każdą pierdołą jaką się w sieci zobaczy. Jest jednak kilka, które są dosyć ciekawe choć na pozór ich konstrukcja wydaje się przeczyć zdrowemu rozsądkowi to jednak po dłuższym wgłębianiu się w szczegóły zaczyna się dostrzegać pewne rzeczy lub inaczej zjawiska, które prowadzą do określonych zachowań i w konsekwencji być może mogą wywoływać zakładane przez nas efekty. Jak to mówią diabeł tkwi w szczegółach (a bardziej w niedostrzegalnych i z pozoru nieistotnych szczególikach).
Do niedawna nie chciałem dopuścić do siebie, że mogłoby istnieć coś takiego jak perpetum mobile, ale patrząc na wszystko z perspektywy kosmicznej doszedłem do wniosku mogłem się mylić.
Do wszystkich krytycznie nastawionych dodam tyle - dajcie się ludziom uczyć na własnych błędach, więcej się z tego dowiedzą i więcej zapamiętają niż tylko klepanie na pamięć suchej teorii. I pozwólcie zadawać im pytanie: dlaczego? Na przykład: dlaczego grawitacja, dlaczego magnetyzm dlaczego pole elektryczne dlaczego ruch wirowy, dlaczego to wszystko tyle czasu się kręci i tak idealnie, wzajemnie współpracuje…
Dosyć bo zaraz wypracowanie napiszę

Wahadła odbierają energię z wirującego układu - w rezultacie energia wirowania maleje.
Ale jeśli wirnik ma dużą bezwładność, a wahadła są lekkie, to nie widać tego, że wirnik
zwalnia, bo spadek jego obrotów jest mniejszy, niż potrafimy zauważyć - więc wygląda
na to, że uzyskujemy energię za darmo - a tylko nie policzyliśmy zużycia energii wirnika.

Ups musiałem naruszyć chyba zasady bezpieczeństwa bo strażnik wiedzy dał znać o sobie

Oczywiście że masz rację. Nie widać bo zmiany są niewielkie ale w końcu wyhamuje w naszych warunkach ziemskich.

Swoją drogą bezwładność potrafi ciekawie gromadzić energię.

Ale czym tak właściwie jest bezwładność? Albo czym jest masa? Dlaczego balon wypełniony ciepłym powietrzem leci do góry?