szczodros napisał:Już widzę te ampery płynące przez sprężynki w koszykach jak i same koszyki w laptopach/wkrętarkach/etc
. Jakby nie patrzeć obudowa akumulatora elektronarzędzi/sprzętu RTV AGD jest swego rodzaju koszykiem ale tam ogniwa są zgrzewane/lutowane bo niezawodny pewny kontakt i raczej nie wymienia się ich co chwilę. 
Zygmunt_mt napisał:Otóż , w moim głębokim przekonaniu, "kubek" ogniwa nie jest wykonany ze stali nierdzewnej, a co najwyżej poniklowanej, lub pochromowanej. A warstwa chromu, czy niklu, jest bardzo cienka.
goldi74 napisał:. Oczywiście. Dzięki za wsparcie. Przy lutowaniu , jako procesie polegającym na adhezji i częściowej dyfuzji, istotnie nie dochodzi do "wymieszania", spoiwa i materiału rodzimego (jak przy spawaniu), stąd kalafonia, chlorek cynku i t.p. niejako zastępują , dokładne mechaniczne wyczyszczenie. I lutowanie materiału, jest oczywiście skuteczne, niezwłocznie, po dokładnym jego oczyszczeniu, zabezpieczeniu przed ponownym utlenieniem(n.p. kalafonią) , czyli usunięciu tlenków(i siarczków pewnie też). Oczywiście człowiek , jako "bydlę" wygodne, woli mieć łatwiej, niż trudniej. Po to więc wymyślono mu topniki, czyli substancje usuwające, wszystko to co "przegradza" niejako, materiał rodzimy(lutowany) i spoiwo, czyli cynę. Zabezpieczają one jednocześnie, powierzchnię przedmiotu lutowanego, przed ponownym utworzeniem się, warstwy produktów korozji. Ponieważ produkty korozji w zależności od materiału lutowanego, są różne, więc i topniki też. Nie wszystkie jednak topniki, są obojętne chemicznie dla materiału lutowanego, stąd n.p. neutralizuje się chlorek cynku, czy inne aktywne topniki.Potwierdzam, jest to zwykła stal, prawdopodobnie niklowana
ppredki napisał:Dziękuję za ciepłe słowa.Być może niepotrzebnie wspomniałem "mimochodem" o swojej praktyce w elektronice. Było to tylko "mimochodem" . Szanuję ludzi za mądrość, a nie za wiek. Mnie metaloznawstwa uczono wiele lat temu(jakieś ponad 40-ci) , głównie z książki Gulajewa, na Akademii Górniczo-Hutniczej. Wielu rzeczy już pewnie nie pamiętam. Odnośnie składu chemicznego, przemian w składzie stali, napisano już wiele książek doktoratów i habilitacji.Najprostszym jednak sposobem sprawdzenia , czy stal jest węglowa ( w domyśle ferromagnetyczna ), to "potraktowanie" jej magnesem. Nie jest to sposób, 100 procentowy, ale dość wiarygodny i w sporej ilości przypadków się sprawdzający. A jako prosty, ba, nawet prymitywny, stosowany od lat. Nie dywaguję n.t HCl, zacytowałem tylko opinię chemików i na niej się oparłem. Na pewno złącze lutowane, jest podgrzewane, zatem może na nim zachodzić reakcja, którą przytoczyłem. Wiem, że to jest dyskusja już... bardzo akademicka i do praktyki ma się nijak, lub przynajmniej z tą praktyką, może mieć relatywnie nie za dużo wspólnego. Ale. Zawsze uważałem, że nie ma praktyki, bez teorii, ani na odwrót.To nieprawda, że najważniejsza jest praktyka. Teoria praktykę potwierdza i na odwrót. Co widać na przestrzeni dziejów, jak się poobserwuje, co i jak robili, najmądrzejsi świata wszech czasów. Pozdrawiając, na tym kończę ten przydługawy, post. Zygmunt_mt KrakówZygmunt_mt
Chylę czoła przed doświadczeniem starszego kolegi. Ja zaledwie dobiegam wiekiem do długości stażu kolegi...
Co do rozpoznawania gatunku stali po samych tylko własnościach magnetycznych to byłbym raczej ostrożny. O magnetyzmie decyduje struktura stali nierdzewnej, którą może zmienić np. proces obróbki plastycznej. Stale nierdzewne mogą mieć zarówno strukturę ferrytyczną i martenzytyczną (takie stale mają własności magnetyczne) jak również strukturę austenityczną decydującą o braku właściwości magnetycznych. Może ona jednak ulec przekształceniu (również częściowemu) w strukturę typu ferrytycznego pod wpływem np. tłoczenia a tak są zapewne formowane kubki akumulatorów.
Z kolei jeśli chodzi o korozję miedzi w obecności HCl to chyba jednak w warunkach w jakich są najczęściej użytkowane (temperatura otoczenia) wyroby miedziane z którymi mamy do czynienia w praktyce ( np. kable) raczej nie zachodzi ryzyko narażenia ten rodzaj korozji. To dotyczy raczej wysoce korozyjnych procesów zachodzących w podwyższonych temperaturach jak np. miedziane uchwyty elektrod w piecach przemysłowych czy komorach do obróbek cieplno-chemicznych.
Podałem przykład zastosowania kwasu solnego w czystej postaci ze względu na to, że w tym konkretnym przypadku żadna obróbka mechaniczna (czy to pilnikiem czy szlifowanie) czy też zastosowanie innych topników nie dawało spodziewanych efektów. Chciałem w ten sposób zilustrować praktyczne zastosowanie kwasu solnego do lutowania w pewnym specyficznym przypadku, gdyż sądzę, że może być to dla kogoś interesujące. Nie twierdzę przez to, że jest to akurat dobry sposób do lutowania akumulatorów Li-ion czy NiMh czy NiCd (które można jeszcze spotkać) a w każdym razie nie to miałem na myśli przekazując swoje doświadczenia w tym temacie.
I na tym chciałbym zakończyć swój udział w dyskusji.
Dziękuję za uwagę.
elektryku5 napisał:No właśnie. Na pewno (tak myślę) nie jest stalą wysokostopową. A ułamek procenta, chromu czy niklu, nie czyni z niej stali n.p. 1H18N9T, czy też podobnej.Prawdopodobnie nie jest to stal nierdzewna, ponieważ oznaki korozji na obudowach ogniw zdarzyło mi się już widzieć.
CMS napisał:HCL (ja mam 99%, uwaga bo mocno dymi, a opary są bardzo szkodliwe).
chemik22 napisał:Zgłoś się do potentatów chemicznych Aldrich albo Merck ze swoim patentem bo jak dotąd nikt nie przekroczył 46%
CMS napisał:Nikt Nie jest nieomylny.
3.1.9. Rozpowszechnianie treści ironizujących, prześmiewczych lub złośliwych, stanowiących przejaw braku szacunku do innych Użytkowników lub osób trzecich.
CMS napisał:Nie mam zatem pojęcia jakie mam stężenie, ale dziadostwo śmierdzi okrutnie i mocno dymi. Swoje zadanie spełnia wyśmienicie.
Jeśli wiesz jakie maksymalne stężenie można dostać na fakturę dla warsztatu samochodowego, to się podziel tą informacją. Bo chciałbym orientacyjnie poznać stężenie mojego kwasu.
noel200 napisał:Wybacz, ale lutowanie ogniw nie stanowi nawet ułamka promille tego, co ja robię, bądź robiłem. . A WY tutaj niedługo będziecie robić na tym habilitacje. Wot, tak PO POLSKU . (wot to z języka naszych "byłych przyjaciół" ) . I tyle. A po co ? A jeżeli uważasz się za elektronika, bo polutowałeś tysiące akumulatorków, to znów używając języka "naszych" przyjaciół , żiełaju uspiechow," Panie Elektroniku " . Niestety w tablecie nie mam cyrylicy.A moje zdanie na temat lutowania ogniw się zmieniło. Z czasem, doświadczeniem i nowym sprzętem. Używanie kwasu jest zbędne i powoduje problemy.
. technolo napisał:lutownicę transformatorową z grotem rozciętym na pół
taxmi napisał:Jeżeli aspiryna działa(kwas acetylosalicylowy), to i dobrze. Ale ja o tym wspomniałem w poście z 30 lipca 2017 r o godz. 19:34. Warto więc czasem przeczytać to, co napisali poprzednicy. Nikt mnie jednak nie przekona, że po lutowaniu "na aspirynę", nie pozostają żadne jej resztki, na złączu lutowanym. Kwas to kwas. Każdy jest w mniejszym lub większym stopniu, agresywny. Nawet acetylosalicylowy. I "zaklinać rzeczywistości" nie mogą nawet, doświadczeni Elektronicy z Polonu. Zatem neutralizacja, choćby zwykła wodą, jest konieczna. Zygmunt_mtDobra jest Aspiryna. Tez kwas. Najpierw grot w tabletkę Aspiryny (troche dymi) i natychmiast z tinolem na lutowany przedmiot. Efekty 100% pozytywne. Nauczyłem się tego od doświadczonych elektroników w Firmie Polon. Działa idealnie i nie trzeba nic zmywać. Można w ten sposób pobielić trudno zwilżalne cyną elementy. Co do akumulatorów-lutuje je czasem bez żadnego problemu. Używam zwyklej pasty lutowniczej. Ważne żeby zrobić to szybko.
Zygmunt_mt napisał:Zatem neutralizacja, choćby zwykła wodą, jest konieczna. Zygmunt_mt
P.S. Kwas salicylowy ma odczyn silnie kwaśny, jego pH wynosi 2,4
abart64 napisał:Ja trzymam lutownicę w "łapach" już ponad pół wieku, i też wielu rzeczy być może nie zauważyłem. Co nie znaczy , że gdzieś tam się nic nie dzieje. Naczelną logiczną zasadą przy wielu czynnościach jest nie szkodzić. A kwas na pewno szkodzi. Czy skutki tego "szkodzenia" są widoczne , czy też nie , jest to sprawa wtórna. Nie tylko "szkiełko i oko", ale również rozum i podstawowa wiedza są miarą tego, co i gdzie się dzieje. Można się oczywiście nie myć ileś tam lat. Jeżeli się nie brudzi, to skutki niemycia, będą widoczne za wiele lat. Co nie znaczy, że jak coś jest niewidoczne, to tego nie ma. Myślę, ze powiedziałem to bardzo prosto, acz dosadnie i zrozumiale.Zygmunt_mt napisał:Zatem neutralizacja, choćby zwykła wodą, jest konieczna. Zygmunt_mt
P.S. Kwas salicylowy ma odczyn silnie kwaśny, jego pH wynosi 2,4
Od wielu lat pobielam na aspirynie końcówki cienkich drutów DNE na małych transformatorkach, cewkach , itp i właściwie to teraz się zastanowiłem i stwierdzam że nigdy nigdzie "zielonego" nie zauważyłem. A leżą niektóre ponad 10 lat wlutowane na płytkach czy luzem. Nigdy nie myłem niczym.
$2 za prototyp PCBs