Kolejnymi maszynami był konwertowalne komputery, często określane jako "dwa w jednym" lub maszyny hybrydowe. Ich zadaniem było pełnienie jednocześnie roli tabletu i komputera PC. Jednym z najszerzej znanych tego rodzaju komputerów jest Surface Pro firmy Microsot.
Jeśli chodzi o kompaktowe maszyny do zastosowań domowych, to Intel zaproponował systemy typu NUC (Next Unit of Computing), głównie dedykowane do zastosowań w systemach kina domowego. Znajdują też zastosowanie w innych aplikacjach, takich jak systemy identyfikacji wizualnej czy infokioski, ale to kino domowe sprawia, że są najbardziej rozpoznawalne przez użytkowników domowych.
Jednakże niemalże na samym początku wielu z tych systemów był Intel Compute Stick. To pierwsza generacja kompaktowych systemów komputerowych, jaka ukazała się na rynku. Dzisiaj przyjrzymy się jak zbudowany jest model BOXSTCK1A8LFC tego komputera. Jest on oparty o procesor Intel Atom Z3735F z rodziny Bay Trail. To czterordzeniowy układ pracujący przy taktowaniu 1,33 GHz. Następcy tego układu mają wbudowane dużo potężniejsze rdzenie CPU, niż ten, a także posiadają dodatkowe rdzenie GPU. W Intel Compute Tick w tej wersji znajdziemy 1 gigabajt pamięci DDR3L SDRAM i 8 GB pamięci Flash w postaci modułu eMMC. Obecnie na komputerze zainstalowany jest Linuks w dystrybucji Ubuntu w wersji 14.04 LTS.
Komputer zakupiony został w połowie 2016 roku za około 40 dolarów. Na początku oczywiście wyjąć musimy moduł z opakowania, w którym prezentuje się następująco:
Oprócz samego modułu komputerowego w opakowaniu znajdziemy garść dodatków:
W górnym prawym narożniku widzimy dołączony do zestawu przedłużacz HDMI, poniżej znajduje się kabel USB do microUSB, który służy do zasilania komputera - zasilanie dostarczane poprzez HDMI nie jest dostateczne do uruchomienia tego urządzenia. Po lewej stronie znajdują się dołączone do zestawu adaptery zasilania sieciowego i zasilacz. W worku z adapterami znajdziemy przejściówki, umożliwiające podłączenie zasilacza w wielu krajach na świecie:
Wracamy do Compute Stick. Jego wymiary to 103 mm × 37 mm × 12 mm. Tak wygląda moduł od frontu z monetą dla porównania (amerykańskie pięć centów o wymiarach 21,2 mm).
Przyjrzyjmy się teraz dokładnie modułowi z wszystkich stron. Na froncie widzimy wloty powietrza oraz duże logo Intel Inside. Na tylnej stronie znajdziemy dużą naklejkę z opisem i wszystkimi ważnymi informacjami. Z kolei na bokach modułu znajdziemy, oprócz kolejnych otworów do chłodzenia, slot na karty microSD, do powiększenia pojemności dyskowej modułu, port USB, microUSB do zasilania i przełącznik do włączania i wyłączania modułu.
Wśród powyższych złączy nie ma żadnych interfejsów dedykowanych do przesyłania sygnału audio czy wideo. Jest to zabieg celowy, gdyż cała komunikacja odbywa się przez złącze HDMI - tędy przesyłany jest strumień wideo i wielokanałowe audio. Wtyczka HDMI jest zintegrowana z modułem i wystaje z jednej z węższych stron komputera:
Na drugim końcu nie ma nic, oprócz centralnie umieszczonej diody LED, informującej o włączeniu zasilania do komputera.
Czas teraz zanurkować do wnętrza komputera. Aby go otworzyć wystarczy w miejsce styku obu połówek obudowy włożyć np. wąski, płaski śrubokręt i delikatnie go przekręcić. Obudowy są ze sobą lekko sklejone, więc jeżeli odrobina siły nie wystarczy do ich rozklejenia, można podgrzać komputer delikatnie ciepłym powietrzem (z lutownicy hot-air albo opalarki), by osłabić klej na tyle, aby puścił.
Teraz doskonale widać po co było w obudowie tyle otworów dla powietrza. W środku oprócz radiatora znajduje się także aktywny system chłodzenia w postaci niewielkiego wentylatora.
Natomiast w drugiej połówce obudowy dominuję ogromny radiator, pokrywający znaczą część znajdującej się tam płytki PCB.
Na jednym z końców PCB widzimy wychodzące na bok gniazdo USB, interfejs dla karty microSD, a na drugiej stronie kompaktową antenę na 2,4 GHz, przymocowaną do boku obudowy (przyjrzymy się jej dokładnie później).
Na drugim końcu płytki drukowanej komputera nie można dojrzeć za wiele. Widać tam głównie wewnętrzną część złącza HDMI, przylutowanego do PCB oraz włącznik zasilania na jednej ze stron.
Tutaj widzimy wspomnianą powyżej antenę w większym zbliżeniu, nadal zamkniętą w plastikowej obudowie. Jakkolwiek moduł wyposażony jest w interfejs Wi-Fi 802.11n, to antena pracuje jedynie przy częstotliwości 2,4 GHz (późniejsze generacje Intel Compute Stick były już dwuzakresowe). Z anteny tej korzysta też interfejs Bluetooth, w jaki wyposażono komputer.
Po usunięciu dwóch śrubek zabezpieczonych niebieskim Loctite możemy usunąć całą elektronikę z wnętrza obudowy.
Zanim przyjrzymy się dokładniej głównej płytce drukowanej komputera, możemy jeszcze raz zerknąć na moduł anteny:
A tak wygląda PCB komputera od dolnej strony:
Na jednym końcu płytki znajduje się metalowy ekran - klatka Faradaya, chroniąca czułe elementy. Bliskość złącza anteny interfejsów bezprzewodowych wskazuje, że pod nią znajduje się elektronika transceivera radiowego. Po drugiej stronie znajdziemy złącze USB. Po lewej stronie od złącza znajduje się jeszcze bateria pastylkowa, podłączona kablem do płytki. Podtrzymuje ona zawartość pamięci SRAM, na czas gdy niedostępne jest zasilanie systemu. W pamięci tej znajdują się ustawienia CMOS i BIOSu komputera, analogicznie jak na normalnych płytach głównych.
Zdjęcie metalowego ekranu z elementów elektronicznych potwierdza nasze przypuszczenia. Znajdziemy tam układ Realtek RTL8723, który obsługuje pracujący przy 2,4 GHz interfejs Wi-Fi 802.11n oraz interfejs Bluetooth 4.0 z opcją HS (high speed):
Na drugiej połowie modułu znajdziemy kolejny metalowy ekran, tym razem istotnie większy. Możemy zajrzeć do środka, aby sprawdzić, jakie zawarto pod nim elementy.
Widoczna na ekranie silikonowa podkładka termiczna wydaje się być zamontowana nad pustym (oprócz kilku elementów pasywnych) obszarem na PCB w dolnym lewym rejonie, widocznym na poniższym zbliżeniu:
Nad kwestią pustego miejsca na PCB zastanowimy się później. Póki co nacieszmy oczy dwoma kośćmi SDRAMu od SK Hynix - H5TC2G63FFR; to 2 gigabitowe kości DDR3L. Na tej samej płytce znaleźć możemy jeszcze pojedynczy moduł eMMC Flash o pojemności ośmiu gigabajtów. Jest to Kingston Technology EMMC08G-S100, który widoczny jest w górnym lewym rogu.
Wróćmy teraz do górnej strony płytki drukowanej. Na wcześniejszych zdjęciach większość PCB przykryta była ekranem-radiatorem. Można go usunąć, naszym oczom ukaże się wtedy taki oto obraz:
Pod tym radiatorem znajdziemy dwie tworzywowe podkładki termoprzewodzące. Jedna odpowiada lokalizacji procesora pod radiatorem, a druga modułowi AXP288D firmy X-Powers, który odpowiedzialny jest za zasilanie procesora. Jak informują analitycy, jest to "specjalny układ scalony do zarządzania zasilaniem, zaprojektowany specjalnie dla rpocesorów Bay Trail i Cherry Trail. Zintegrowano w nim sześć przetwornic typu buck z wyjściami o różnym napięciu, czternaście stabilizatorów LDO i szereg różnych opcji, potrzebnych do sterowania zasilaniem tego układu". Tłumaczy to konieczność chłodzenia tego układu.
Po lewej stronie procesora znaleźć możemy kolejne dwa układy SK Hynix - to kolejne dwa układy po dwa gigabity pamięci SDRAM. Łącznie daje to jeden gigabajt pamięci RAM w układzie. Nad CPU widzimy 64 Mbitowy Flash firmy Winbond, dedykowany do przechowywania BIOSu komputera. Jest to zupełnie osobna pamięć od modułu eMMC.
Na kolejnym zbliżeniu widać omawiane układy:
Ostatnim elementem, który skrywa jeszcze swoją tajemnicę, jest fragment taśmy, naklejony w jednym z narożników płytki drukowanej, zaraz obok złącza HDMI i wyłącznika zasilania. Taśma po usunięciu wygląda zupełnie zwyczajnie:
A tak prezentują się układy, znajdujące się pod taśmą, po obu stronach PCB:
Nie do końca jasna wydaje się przyczyna zaklejania tych elementów taśmą. Może Wy macie jakiś pomysł? Która część urządzenia wydaje się Wam najciekawiej zaprojektowana lub wzbudziła największe zaskoczenie? Podzielcie się swoimi przemyśleniami w komentarzach.
Źródło: https://www.edn.com/design/consumer/4461617/Teardown--Intel-s-Compute-Stick
Cool? Ranking DIY
E8600 ARM'owy procesor kiano ma sprzętowy dekoder materiałów strumieniowych , gdyby go nie miał obawiam się iż miał by problem ze 144p 
