Wirus SARS-CoV 2 jest obecnie tematem przewodnim naszego życia. Wszyscy staramy się uzyskać jak najwięcej wiadomości na temat skutecznych metod zwalczania go i przeciwdziałania jego rozprzestrzenianiu.
Jedna z takich informacji cytowana za "The New England Journal Of Medicine? brzmi:
"W przypadku koronawirusa SARS-CoV-2 utrzymuje się on w powietrzu nawet do trzech godzin. Może być przekazany przez zarażoną osobę, która kicha bądź kaszle nie stosując odpowiednich środków ochronnych. Wirus dłużej pozostaje na powierzchniach, takich jak plastik, stal czy miedź." skłania nas do szukania i stosowania skutecznej metody do dezynfekcji znacznych powierzchni użytkowych, środków transportu, przedmiotów codziennego użytku nie zawsze dającymi się wygodnie i całkowicie dezynfekować płynnymi,chemicznymi środkami dezynfekcyjnymi.
Ponadto po zastosowaniu takich środków konieczny jest czas odczekania aż do momentu ich całkowitego odparowania.
(Warto o tym pamiętać stosując tą metodę
.)
Metodą dezynfekcji braną pod uwagę, jak również wyszczególnianą w różnych informacjach i komunikatach, jest użycie promieni UV. Między innymi Główny Inspektor Sanitarny 4 marca 2020 roku wydał komunikat:
"Należy pamiętać o częstym myciu rąk wodą z mydłem, a jeśli nie ma takiej możliwości, dezynfekować je płynami/żelami na bazie alkoholu (min. 60%). Wirus osłonięty jest cienką warstwą tłuszczową, którą niszczą detergenty, mydło, środki dezynfekcyjne, promienie UV".
Obecnie świat nauki wie zbyt mało o SARS-CoV 2 i stosuje się analogię do innych tego typu wirusów, także w kwestii skuteczności promieni UV.
Międzynarodowe Towarzystwo Ultrafioletowe (IUVA) podaje, że światło UV, szczególnie między 200-280 nm, dezaktywuje (inaczej ?zabija?) co najmniej dwa inne koronawirusy, które są blisko spokrewnione z wirusem COVID-19( powinno być napisane SARS-CoV 2):
1) SARS-CoV-1
2) MERS-CoV
Dodatkowo towarzystwo IUVA informuje, że wszystkie badane do tej pory bakterie i wirusy (w tym inne koronawirusy) reagują na dezynfekcję UV. Niektóre organizmy są bardziej podatne na dezynfekcję UVC niż inne, ale wszystkie dotychczas testowane reagują na światło podane w odpowiednich dawkach.
Natomiast artykuł w 121numerze "Journal of Virological Methods" z 2004 roku, podaje informację:
" promienie UV-C po 6 minutach naświetlania z odległości 3 centymetrów zmniejszają reprodukcję wirusa aż 400 razy, a po 15 minutach deaktywują go całkowicie (do stopnia niewykrywalności). Jest to wynik od 20 do 100 razy lepszy, niż w przypadku lamp UV-B. Dla promieni UV-A nie wykryto żadnych zmian w działaniu wirusa podczas badania."
Precyzyjniejsze źródła posługują się różne jednostki mocy promienników UV określającymi skuteczność wobec zbadanych już w przeważającej mierze w stosunku do bakterii. Wynikach badań lub eksperymentów określających skuteczność dezynfekcji i wytrzymałość konkretnych mikroorganizmów podają różne jednostki: dżul na metr kwadratowy (J/m2), mikrowatosekundy na centymetr kwadratowy (?Ws/cm2). Jak je porównywać? Należy je przeliczyć:
1J = 1W × 1s => 10 mJ/cm2 = 100 J/m2 = 10 mWs/cm2 = 10 000 ?Ws/cm2.
Niektóre z badań precyzyjnie określają długość promieni UV.
(Patrz załącznik.)
Powszechnie wiadomo, że w Azji stosowane są roboty dezynfekujące UV do odkażania miejsc publicznych jak dworce, porty lotnicze , środków komunikacji zbiorowej łącznie z autobusami, pociągami i samolotami.
W Chinach przede wszystkim samobieżne roboty UVD wykorzystywane są w szpitalach. Docelowo mają one być dostarczone do 2000 szpitali.
Także chińskie banki w całym kraju otrzymały polecenie wycofania potencjalnie zainfekowanej gotówki z obiegu i dezynfekcji za pomocą promieni UV lub obróbki cieplnej. Co więcej poddane odkażeniu środki pieniężne muszą być następnie przechowywane od 7 do 14 dni przed ponownym powrotem do obiegu.
I teraz najważniejsza kwestia:
O działaniu promieni UV na organizmy żywe wiemy od samego początku ich odkrycia w XIX wieku datowanego na 1878 rok.
Szybko spostrzeżono ich dezynfekujące działanie w szczególności tych z krótszą długością fali (UV-C) i możliwość zabijania bakterii i wirusów.
Sztucznie wytwarzany UV-C stał się jednym ze standardów sterylizacji - stosowanym codziennie w szpitalach, samolotach, miejscach pracy i użyteczności publicznej. Ma również zasadnicze znaczenie dla procesu dezynfekcji wody pitnej stanowiąc alternatywę dla chemicznych środków dezynfekujących takich jak chlor na który wybrane pasożyty(Cryptosporidium parvumi, Giardia lamblia) są odporne.
Promieniowanie UV-C jest szeroko stosowane od ponad 40 lat w dezynfekcji wody pitnej, ścieków, powietrza, produktów farmaceutycznych i powierzchni przeciwko całemu zestawowi ludzkich patogenów.
Za twórcę nowoczesnej fototerapii uważa się duńskiego lekarza Nielsa Ryberga Finsena, który wykorzystał w walce z toczniem pospolitym światło UV.
W 1903 roku został uhonorowany Nagrodą Nobla za wkład w leczenie chorób przy użyciu wiązki światła.
Ale, czy dotychczas stosowane promienniki UV-C najczęściej o długości promieni 254nm( właściwie 253,65nm) są skutecznym narzędziem do walki z SARS-CoV 2 ?
Jeżeli tak to jaki minimalny czas ekspozycji konieczny do skuteczniej sterylizacji/dezynfekcji, skoro taki SARS-CoV 1 wymagał znacznie większych dawek energii przekładających się na czas pracy promiennika.
Na ile obecnie będące w sprzedaży produkty jak choćby urządzenie do dezynfekcji smartfonów są produktem dostosowanym "pod panujące czasy" a na ile skutecznym urządzeniem zapewniającym dezynfekcję?
Również niektórzy z nas próbują samodzielnie wykonać takie urządzenia z wykorzystaniem promienników UV. Ale trudno mówić o skuteczności małych promienników UV-C (typu jarzeniowego 254nm i 185nm) w stosunku do wirusów. Problem jednak leży w tym, że nikt nie przebadał skuteczności promienników UV-C w walce z SARS-CoV 2. Temat będzie rozwijany. Proszę kolegów o uzupełnianie informacji.
Jedna z takich informacji cytowana za "The New England Journal Of Medicine? brzmi:
"W przypadku koronawirusa SARS-CoV-2 utrzymuje się on w powietrzu nawet do trzech godzin. Może być przekazany przez zarażoną osobę, która kicha bądź kaszle nie stosując odpowiednich środków ochronnych. Wirus dłużej pozostaje na powierzchniach, takich jak plastik, stal czy miedź." skłania nas do szukania i stosowania skutecznej metody do dezynfekcji znacznych powierzchni użytkowych, środków transportu, przedmiotów codziennego użytku nie zawsze dającymi się wygodnie i całkowicie dezynfekować płynnymi,chemicznymi środkami dezynfekcyjnymi.
Ponadto po zastosowaniu takich środków konieczny jest czas odczekania aż do momentu ich całkowitego odparowania.
(Warto o tym pamiętać stosując tą metodę
.)Metodą dezynfekcji braną pod uwagę, jak również wyszczególnianą w różnych informacjach i komunikatach, jest użycie promieni UV. Między innymi Główny Inspektor Sanitarny 4 marca 2020 roku wydał komunikat:
"Należy pamiętać o częstym myciu rąk wodą z mydłem, a jeśli nie ma takiej możliwości, dezynfekować je płynami/żelami na bazie alkoholu (min. 60%). Wirus osłonięty jest cienką warstwą tłuszczową, którą niszczą detergenty, mydło, środki dezynfekcyjne, promienie UV".
Obecnie świat nauki wie zbyt mało o SARS-CoV 2 i stosuje się analogię do innych tego typu wirusów, także w kwestii skuteczności promieni UV.
Międzynarodowe Towarzystwo Ultrafioletowe (IUVA) podaje, że światło UV, szczególnie między 200-280 nm, dezaktywuje (inaczej ?zabija?) co najmniej dwa inne koronawirusy, które są blisko spokrewnione z wirusem COVID-19( powinno być napisane SARS-CoV 2):
1) SARS-CoV-1
2) MERS-CoV
Dodatkowo towarzystwo IUVA informuje, że wszystkie badane do tej pory bakterie i wirusy (w tym inne koronawirusy) reagują na dezynfekcję UV. Niektóre organizmy są bardziej podatne na dezynfekcję UVC niż inne, ale wszystkie dotychczas testowane reagują na światło podane w odpowiednich dawkach.
Natomiast artykuł w 121numerze "Journal of Virological Methods" z 2004 roku, podaje informację:
" promienie UV-C po 6 minutach naświetlania z odległości 3 centymetrów zmniejszają reprodukcję wirusa aż 400 razy, a po 15 minutach deaktywują go całkowicie (do stopnia niewykrywalności). Jest to wynik od 20 do 100 razy lepszy, niż w przypadku lamp UV-B. Dla promieni UV-A nie wykryto żadnych zmian w działaniu wirusa podczas badania."
Precyzyjniejsze źródła posługują się różne jednostki mocy promienników UV określającymi skuteczność wobec zbadanych już w przeważającej mierze w stosunku do bakterii. Wynikach badań lub eksperymentów określających skuteczność dezynfekcji i wytrzymałość konkretnych mikroorganizmów podają różne jednostki: dżul na metr kwadratowy (J/m2), mikrowatosekundy na centymetr kwadratowy (?Ws/cm2). Jak je porównywać? Należy je przeliczyć:
1J = 1W × 1s => 10 mJ/cm2 = 100 J/m2 = 10 mWs/cm2 = 10 000 ?Ws/cm2.
Niektóre z badań precyzyjnie określają długość promieni UV.
(Patrz załącznik.)
Powszechnie wiadomo, że w Azji stosowane są roboty dezynfekujące UV do odkażania miejsc publicznych jak dworce, porty lotnicze , środków komunikacji zbiorowej łącznie z autobusami, pociągami i samolotami.
W Chinach przede wszystkim samobieżne roboty UVD wykorzystywane są w szpitalach. Docelowo mają one być dostarczone do 2000 szpitali.
Także chińskie banki w całym kraju otrzymały polecenie wycofania potencjalnie zainfekowanej gotówki z obiegu i dezynfekcji za pomocą promieni UV lub obróbki cieplnej. Co więcej poddane odkażeniu środki pieniężne muszą być następnie przechowywane od 7 do 14 dni przed ponownym powrotem do obiegu.
I teraz najważniejsza kwestia:
O działaniu promieni UV na organizmy żywe wiemy od samego początku ich odkrycia w XIX wieku datowanego na 1878 rok.
Szybko spostrzeżono ich dezynfekujące działanie w szczególności tych z krótszą długością fali (UV-C) i możliwość zabijania bakterii i wirusów.
Sztucznie wytwarzany UV-C stał się jednym ze standardów sterylizacji - stosowanym codziennie w szpitalach, samolotach, miejscach pracy i użyteczności publicznej. Ma również zasadnicze znaczenie dla procesu dezynfekcji wody pitnej stanowiąc alternatywę dla chemicznych środków dezynfekujących takich jak chlor na który wybrane pasożyty(Cryptosporidium parvumi, Giardia lamblia) są odporne.
Promieniowanie UV-C jest szeroko stosowane od ponad 40 lat w dezynfekcji wody pitnej, ścieków, powietrza, produktów farmaceutycznych i powierzchni przeciwko całemu zestawowi ludzkich patogenów.
Za twórcę nowoczesnej fototerapii uważa się duńskiego lekarza Nielsa Ryberga Finsena, który wykorzystał w walce z toczniem pospolitym światło UV.
W 1903 roku został uhonorowany Nagrodą Nobla za wkład w leczenie chorób przy użyciu wiązki światła.
Ale, czy dotychczas stosowane promienniki UV-C najczęściej o długości promieni 254nm( właściwie 253,65nm) są skutecznym narzędziem do walki z SARS-CoV 2 ?
Jeżeli tak to jaki minimalny czas ekspozycji konieczny do skuteczniej sterylizacji/dezynfekcji, skoro taki SARS-CoV 1 wymagał znacznie większych dawek energii przekładających się na czas pracy promiennika.
Na ile obecnie będące w sprzedaży produkty jak choćby urządzenie do dezynfekcji smartfonów są produktem dostosowanym "pod panujące czasy" a na ile skutecznym urządzeniem zapewniającym dezynfekcję?
Również niektórzy z nas próbują samodzielnie wykonać takie urządzenia z wykorzystaniem promienników UV. Ale trudno mówić o skuteczności małych promienników UV-C (typu jarzeniowego 254nm i 185nm) w stosunku do wirusów. Problem jednak leży w tym, że nikt nie przebadał skuteczności promienników UV-C w walce z SARS-CoV 2. Temat będzie rozwijany. Proszę kolegów o uzupełnianie informacji.
Cool? Ranking DIY
