Miodarka niskokosztowa dla początkującego pszczelarza.

Ja takie konstrukcje nazywam "kaszanka podana na gazecie". Nasiąkliwa sklejka, ciężka do utrzymania w czystości, plastikowy kubeł, do tego jeszcze potrzebna trzymana w rękach wiertarka. I to wszystko w koszcie pełnosprawnej, używanej wirówki fabrycznej.

robokop wrote:

Ja takie konstrukcje nazywam "kaszanka podana na gazecie". Nasiąkliwa sklejka, ciężka do utrzymania w czystości, plastikowy kubeł, do tego jeszcze potrzebna trzymana w rękach wiertarka. I to wszystko w koszcie pełnosprawnej, używanej wirówki fabrycznej.

Ok, to Pana zdanie. A co do ceny miodarki w cenie 200 zł to poproszę kontakt do tej firmy, która rzekomo sprzedaje je w cenie 200zł, gdyż chętnie zostane ich dystrybutorem!

Używany, trwały i niezniszczalny produkt fabryczny, pierwsze lepsze ogłoszenie z OLX - https://www.olx.pl/oferta/miodarka-CID757-IDFz7Rf.html#1d8ded0961 . Za niewiele większe pieniądze można kupić z blachy kwasowej.

Wstydź się Rob, Ty i maszyna na korbę ? A gdy Kolega Autor użyje wiertarki akumulatorowej, będzie miał maszynę w pełni mobilną Tylko wiaderko musi Kolega zastąpić drewnianym cebrzykiem, by maszyna była absolutnie ekologiczna.

Krzysztof Kamienski wrote:

Ty maszyna na korbę

Korbę można zdjąć i podpiąc wiertarkę. Dodatkowo przekładnie w miodarkach mają "wolne koło" - rozpędzony wsad będzie wirował jeszcze przez chwilę po wyłączeniu napędu.

Co to za projekt? Nie szkoda kasy na takie wynalazki, które to jeszcze przysporzą problemu w dalszym eksploatowaniu...

Na pszczelarstwie się nie znam, więc chętnie się wypowiem

I nie to, że projekt mi się nie podoba. jest wykonany estetycznie i jak na współczesne warunki ma wyjątkowo dobrą dokumentację , ale rzeczywiście ma też niedostatki. I konstrukcja, i dokumentacja.

Sklejka nie jest chyba najlepszym pomysłem, i to nie względu na nasiąkliwość. Stare wirówki miały elementy drewniane, i choć nie spełniały wyśrubowanych norm współczesnej chemii spożywczej, to nikt od tego miodu nie umierał. Ramki w ulach chyba wciąż są drewniane?
Ale sklejka, jak sama nazwa wskazuje, zawiera klej. Który może się zachować się różnie - elementy się rozwarstwią, albo będzie nieobojętny dla smaku miodu lub zdrowia spożywcy.

Sam projekt przypomina mi żywo dział "Na Warsztacie" z Młodego Technika, roczniki '60/'70. Zarówno pod względem zaprezentowania (rysunki), jak i merytorycznym (jak coś zrobić samemu z tego co jest akurat pod ręką).

To: jest poprostu obłędne. Nie dość, że błąd ortograficzny od którego oczy krwawią, to jeszcze merytoryczny. Sworzeń przenosi głównie obciążenia ścinające. Na poniższym rysunku numer 1 to jest sworzeń.

To, na czym się cała klatka obraca to jest oś, a to co ją trzyma w kupie to są pręty (szpilki) gwintowane.

Miodziarka powinna zapewniac szybki montaż ramek. Jak są pełne, po odsklepieniu wiruje sie teochę z jednej strony. Potem całośc drugiej i potem powrót do pierwszej. Jeśli jest takie łożyskowanie to jest b utrudnione
Poza tym plastry czesto wystają poza obrys ramki. Dlatego góra jest otwarta. Siatka musi być sztywna aby nie dochodziło do wyrywania plastra pod wplywem siły odśrodkowej.

robokop wrote:

Nasiąkliwa sklejka,

Deski do krojenia także są drewniane i nasiąkliwe, i trzeba je natłuścić.

Ule i ramki także bywają drewniane
Widział kiedyś w dużej pasiece, wirówkę z drewnianej beczki.

Sklejka zawiera oczywiście klej więc tutaj można dopatrywać się problemu.

Jesli chodzi o materiał to różnica jest taka że ramki i ule naturalnie impregnują się woskiem i pieżgą. Tutaj tej impregnacji nie ma. Pozatym miód jest przechowywany w komórkach z wosku. Problem pojawi się przy drugim użyciu jak trzeba będzie usunąć ewentualną pleśń czy inne zabrudzenia. Czyli po prostu skutecznie umyć.

Kolego adix70, włożyłeś w to trochę pracy więc szacunek dla Ciebie ale, no właśnie jest trochę tych ale:
1. Nie wiem czy już wirowałeś tym miód ale już za pierwszym razem będziesz miał problemy z włożeniem plastrów, potrafią być nawet o 2 cm pogrubione w górnej części.
2. Czystość i dezynfekcja to podstawa przy miodzie, a w tym przypadku nie będzie to takie łatwe ale nie mówię że nie możliwe.
3. Montaż i demontaż wiertarki oraz pokrywy beczki przy każdej zmianie i obracaniu plastrów szybko Cię zniechęci, chyba że jesteś bardzo cierpliwy.
4. Nie wiem jakiej średnicy jest zawór ale mam wrażenie, że może być o wiele za mały, miód to nie woda, a wtedy łożysko dolne też będziesz miodem smarował.

Powiem tak z perspektywy czasu i doświadczenia, nigdy bym się nie pchał w miodarkę inną niż z kwasówki, a zamiast wspomnianej już wcześniej przez jednego z kolegów korby można założyć silnik od wycieraczek i też jest elektryczna.
Jesteś początkujący to nie zdajesz sobie z tego sprawy ale za rok lub dwa przyznasz mnie i kolegom rację. Te kilkaset złotych za używaną czy około 1500 za nową to jest nic względem spokoju, łatwości obsługi i utrzymania takiego sprzętu, który ma służyć wiele lat.

Ja bym nie pokazywał, że czymś takim miód pozyskuje.
Zdaję się, że część z użytych materiałów nie posiada certyfikatu kontaktu z żywnością.
Jak byś chciał sprzedawać pozyskany na tym miód to inspekcja sanitarna się tym zainteresuje.
Kiedyś mój dziadek miał sporą pasiekę typowo na handel, to musiał zdawać nawet próbki miodu do badania, żeby móc go sprzedawać.
Sklejka raz, że zawiera klej, dwa po pierwszym użyci jak byś tego nie czyścił grzyby i pleśnie pięknie na tym będą rosły.

enemyhilator wrote:

grzyby i pleśnie

Raz że pleśnie są grzybami, a dwa to zapleśniałego miodu nie zdarzyło mi się widzieć. Chodzi o sam fakt sklejki - czyli drewno nasączone jakąś tam żywicą fenolową, łuszczące się itd. Podobnie z plastikiem. Stąd i alegoria do kaszanki na gazecie.

robokop: Używany, trwały i niezniszczalny produkt fabryczny, pierwsze lepsze ogłoszenie z OLX - Raczej to nadaje się do muzeum. Ś.p. ojciec używał takiej w latach 70-tych. Obecnie to tylko blacha gat. 304 zwłaszcza przy obecnych restrykcjach dot.żywności.

stan.999 wrote:

Obecnie to tylko blacha gat. 304 zwłaszcza przy obecnych restrykcjach dot.żywności.

Na własne potrzeby możesz sobie i we wiaderku emaliowanym miodek nosić, co komu do tego?

Element zastępczy wysokoekologiczny i pasujący do całości konstrukcji.

Miód zapleśnieje jesli po kręceniu nie odparuje, zwlaszcza jak byl słabo zasklepiony. Ale to sie odbywa jesli naczynie nie jest otwarte.

robokop wrote:

Dodatkowo przekładnie w miodarkach mają "wolne koło" - rozpędzony wsad będzie wirował jeszcze przez chwilę po wyłączeniu napędu

Niektóre miały jeszcze hamulec - wystarczyło pół obrotu korby w odwrotną stronę i zaczynało hamować wirnik. Co do konstrukcji - owszem były kiedyś miodarki drewniane ale to było LITE drewno a nie sklejka. Żadnych łożysk - po wirowaniu miodarka była wyparzana i co ze smarem z łożyska? Oś była usadowiona w panewce z drewna bukowego i to wystarczało na kilkanaście lat pracy.

kmr wrote:

Miód zapleśnieje jesli po kręceniu nie odparuje, zwlaszcza jak byl słabo zasklepiony.

Zwłaszcza jeśli był mocno "chrzczony" - tyle że to już będzie wyrób "miodopodobny".

@robokop
Albo było zepsute albo inny model ale taka wirówka jak na zdjęciu nie miała wolnobiegu natomiast przełożenie miała takie że rozkręcona i tak jeszcze się chwile kręciła kręcąc korbą.
No i na pewno była stabilniejsza od tego.

Tommy82 wrote:

@robokop
Albo było zepsute albo inny model ale taka wirówka jak na zdjęciu nie miała wolnobiegu

Mam podobną tylko na 4 ramki i tam jest wolnobieg. Obudowa przekładni wydaje się taka sama. Konstrukcja jest identyczna.

@kmr
Cholera wie może w złą stronę kręciłem. Na tamtej już nie sprawdzę.

Tommy82 wrote:

@kmr
Cholera wie może w złą stronę kręciłem.

W drugą stronę nie dało się kręcić. W drugą stronę był hamulec, jak w rowerze.

@Deneb
Hmm trudno mi dziś powiedzieć bo pamiętam to jak klepanie masła w masielnicy, ale w dziadkowej bankowo jak się przestawało kręcić to korba szła dalej. I tego jestem 100% pewny bo jako dzieciak jak stała jeszcze na wiosce to tym dla zabawy z nudów kręciłem, ale wtedy jeszcze w wakacje telewizje wyłączali a potem na "pobudkę" były przygody psa Cywila.

Witajcie.
Miód zapleśnieje jak jest za mocno zawodniony. Czyli nie przygotowany przez pszczoły jeszcze do zbierania przez pszczelarza.
Ten problem występuje w miodach jesiennych czyli nawłociowych.
Miód zebrany w odpowiednim czasie jest tak dobry i grzybobójczy. Że wino robione domowymi sposobami (bez szczepów drożdżowych na miody) zaprawione własnie miodem przestaje dalej fermentować.
A swoja droga nie wiem ja ku kolegi ale w mojej okolicy sporo Związków i Kół Pszczelarskich mocno dofinansowuje zakup sprzętu używanego w pszczelarstwie i pasiekach.
Pozdrawiam.

Uczepiliście się spleśniałego miodu. MIÓD SIĘ NIE PSUJE !!! Jeśli jest już "gotowy".
Znane są przypadki miodu znalezionego w egipskich grobowcach, który pomimo wieku liczącego tysiące lat, nadal nadawał się do spożycia. (niestety wino już się nie nadawało, a podobno im starsze tym lepsze).
Co do kleju w sklejce, hmm. No fakt test tam klej, ale pomiędzy warstwami, pierwsza i ostatnia to lite drewno.
Także zluzujcie Panowie.

@CMS Link

Pierwszy lepszy link. Jeszcze możesz poszukac poprzez google. Dlatego ważna jest możliwość utrzymywamia czystości i osuszania po pracy sprzętu w pasiece.

No widzisz, google ma to do siebie, że odpowie na zadane pytanie:

Quote:

Przebogaty. Miód ma wyjątkowe działanie bakterio- i grzybobójcze, również wirusy są jego wrogiem – radzi on sobie z nimi wspominanymi już antybiotykami. Są pewne gatunki miodu, które, jak manuka, wyjątkowo „nienawidzą się” z przeróżnymi bakteriami i wirusami i tej racji są naprawdę bardzo pomocne w dochodzeniu do zdrowia. Tutaj wspomnimy, że z pewnych badań wynika, iż na wielu polach działania nasz krajowy, gryczany miodzik sprawuje się lepiej niż osławiony gatunek z dalekiej Azji.

Źródło

Ja w swoim życiu nigdy nie widziałem zepsutego miodu (co najwyżej scukrzony), a nie raz jadłem łyżką prosto ze słoika. Może teraz są jakieś "inne miody".

Dobry prawdziwy miód ma datę przydatności do spożycia dłuższą jak opakowanie w którym jest.
Jest tak słodki że wszelkie zło zabija słodyczą niczym troskliwe misie.