Procesory dynamiki: Podstawy
Procesory dynamiki: Kompresory podstawowe
Procesory dynamiki: Kompresory Specjalizowane: deessery, agc, komp. dynamiczne
Procesory dynamiki: Limiter szczytów
Procesory dynamiki: Ekspandery
Procesory dynamiki: Bramki
Procesory dynamiki: Duckery
Procesory dynamiki: Zastosowanie wszystkich procesorów na raz
Procesory dynamiki: Specjalnego przeznaczenia
Aplikacje kompresorów i limiterów
Ostrzeżenie
Jak przyprawa w kuchni, odrobina zmienia dużo. Problemem z dużą kompresją (niski próg i wysoki stosunek) są nieprzyjemne efekty uboczne. Zmienia się barwa samego dźwięku: staje się on twardy i zamknięty, nie słodki i otwarty zgodnie z przeznaczeniem. Ciężkiej kompresji może towarzyszyć oddychanie i pompowanie, tzn. w miarę uwalniania się kompresora odgłosy tła wzrastają nieproporcjonalnie do dźwięku pierwszego planu.
Kontrola poziomów dźwięku na żywo
Aby wygładzić różnice poziomów pomiędzy różnymi mikrofonami, należy użyć niskiego współczynnika kompresji 2:1. Dla uśredniania poziomu liniowego, użyj wyższego współczynnika 4:1. Początkowo należy ustawić regulator progowy na 0 dBu, ustawić stosunek 3:1 i obrócić regulator zwolnienia na ustawienie środkowe (lub tryb automatyczny, jeśli jest dostępny) i podnieść poziom systemu do 0 dBu (przy użyciu nagranego źródła lub podczas próby). Zwiększać poziom, aż mierniki zareagują pokazując stopień kompresji w dB. Poeksperymentuj z różnymi ustawieniami proporcji, jak również z czasem ataku i zwolnienia (lub trybem auto-set, jeśli jest dostępny).
Wokale
Ciężkim problemem z wokalem jest ekstremalna dynamika niektórych śpiewaków: tych, którzy kołyszą cię do snu, a potem miażdżą niespodziewanym wybuchem. Różnica pomiędzy miękkim grzmotem a głośnym apogeum stanowi zbyt dużą zmianę sygnału dla wielu przedwzmacniaczy i mikserów, powodując ich klipowanie i zniekształcanie. W przypadku wokali solowych problemem jest utrzymanie poziomu sygnału w zakresie pracy urządzenia - utrzymanie cichych części nad szumem, a głośnych części poniżej poziomu klipowania.
Sytuacja staje się trudniejsza, gdy wokalista nie występuje już w akcie solowym i towarzyszy mu grupa muzyków z wzmacniaczami. Wyzwanie polega na tym, aby wokal(e) był widoczny, a jednocześnie utrzymywał się na komfortowym poziomie w porównaniu z resztą muzyków. Gdyby pozostawić mikrofony wokalne na wystarczająco wysokim poziomie wzmocnienia, tak aby ciche partie były łatwo słyszalne, głośne partie mogłyby wypłynąć na zbyt wysokim poziomie i zagłuszyć resztę zespołu.
Kluczem jest zredukowanie zakresu dynamiki wokalu do czegoś porównywalnego z tym, co oferują instrumenty muzyków. W tym scenariuszu jest często stosowana stosunkowo duża kompresja, albo poprzez zastosowanie niskiego stosunku (2:1) przy niższym progu (-12 dB), albo wyższego stosunku (4:1) przy wyższym progu (-9 dB, mniej więcej). Zazwyczaj należy tak ustawić próg, aby ciche fragmenty wokalne wykazywały niewielką redukcję wzmocnienia lub nie wykazywały go wcale, a normalny śpiew wykazywał redukcję wzmocnienia od 3 dB do 6 dB przy zastosowaniu stosunku 2:1.
Charakterystyka miękkiego kolana jest zazwyczaj bardziej "muzykalna" w przypadku wokalu. Jako dodatkowy bonus, miękkie ustawienie kolana pozwala na zastosowanie wyższych proporcji, ponieważ przejście z 1:1 do wyższych proporcji jest stopniowe. Pozwala to kompresorowi działać bardziej agresywnie w miarę wzrostu poziomu wejściowego i trzeba mocniej ścisnąć sygnał.
Eksperymentowanie jest tutaj kluczem; nie ma żadnego magicznego ustawienia, ale jest to dobry punkt początkowy.
Podczas nagrywania wokalu kompresory są wykorzystywane do zmniejszenia zakresu dynamiki całego kawałka, aby dopasować do nagrania lub wymagań reprodukcji. Nawet niewielka ilość kompresji sprawia, że cały utwór brzmi głośniej. Ten wzrost postrzeganej głośności wynika ze zwiększenia średniego wzmocnienia poprzez redukcję szczytów, tzn. ma wyższy średni poziom. Jest to jeden ze sposobów na podniesienie poziomu wokalu w dowolnym miksie, na żywo lub w nagraniu.
Dobrymi ustawieniami dla naturalnie brzmiącego, ale skompresowanego wokalu są średnio-szybki (25 - 50 ms) atak i średnio-wolne (100 ms - 1 s) wyzwolenie. Zbyt szybkie wyzwolenie brzmi nienaturalnie, a atak zbyt wolno omija problematyczne skoki.
Bas
Często zdarza się, że mikser dźwięku redukuje sygnał basu, ponieważ przytłacza on cały system. Użyj kompresora, aby wygładzić dźwięk basu poprzez zmniejszenie różnic między strunami i zwiększenie sustainu.
Typowe ustawienia dla gitary basowej to stosunek 4:1, z szybkim atakiem 25 ms i powolnym zwolnieniem około 500 ms. Te ustawienia dają silną, gładką linię basu na początku, a dalej w razie potrzeby można ją dalej regulować. Często preferowane jest ustawienie twardego kolana, ponieważ wszystko czego chcesz to oswoić nadmierne szczyty i zostawić wszystko inne w spokoju.
Umieszczenie kompresora w łańcuchu sygnałowym zależy od tego, jak chcesz, aby działał. Dla samego sygnału wejściowego, to wstaw za gitarą basową (jeśli ma wyjście liniowe) i przed przedwzmacniaczem. Jeśli ma on działać jako limiter do ochrony głośników w zestawie basowym, daj między przedwzmacniaczem a wzmacniaczem mocy. Inną metodą jest włożenie kompresora do pętli efektów przedwzmacniacza. W pierwszej kolejności na bas ma wpływ przedwzmacniacz, następnie kompresor limiter, a na końcu do wzmacniacza mocy.
Gitara
Oto kilka sugestii, jak osiągnąć niższy poziom głośności bez brzmienia, jakbyś grał z radia tranzystorowego. Ustaw wolny czas ataku (~500 ms) przy średnim do wolnego (100 ms - 500 ms) wyzwoleniu i stosunkowo niskim progu. Eksperymentuj z tymi ustawieniami. Nie należy nadmiernie kompresować wysokich częstotliwości, w przeciwnym razie atak piórka będzie brzmiał nieprzyjemnie.
Jednym z ulubionych sposobów wykorzystania kompresji przez gitarzystę jest zwiększenie sustainu, czyli czasu trwania nuty po jej zagraniu. Jeff Beck, Carlos Santana i Gabor Szabo używali sustainu do wielkiego rozgłosu, choć zrobili to w staromodny sposób, tworząc sprzężenie zwrotne, kierując gitarowe pick-upy na głośnik i zatrzymując się nad nim (używając twardego limitera, aby zapobiec uszkodzeniu). Podobny efekt daje kompresor. Ustaw wysoki współczynnik i niski próg dla długiego sustainu, wraz z szybkim atakiem i wolnym zwolnieniem. Ponownie, eksperymentowanie daje najlepsze rezultaty.
Bębny
W przypadku stosowania kompresorów na bębnach i perkusji, jest to czas biegunowo przeciwny. Istnieją dwa popularne podejścia do zmiany charakteru brzmienia. Oba przynoszą przyjemne rezultaty i pozwalają na radykalną lub subtelną zmianę charakteru dźwięku. Bez względu na to, które z tych podejść próbujesz lub kończysz lubisz, zdecydowana większość zastosowań kompresorów na perkusji ogranicza się do werbla i bębna basowego.
Pierwszym podejściem jest wykorzystanie czasu ataku kompresora do modyfikacji brzmienia bębna. Na przykład, używając wolniejszego czasu ataku wraz z proporcją 2:1 na werblu i zmieniając próg, można dokonać bardzo dramatycznych zmian w charakterze tonalnym. Używając wolniejszego czasu ataku, początkowy "strzał" bębna przechodzi - świetnie jeśli membrany bębna są stare. To była bardzo popularna technika uzyskiwania werbla spójny dźwięk przez wiele lat i jest słyszalna na wielu balladach rockowych. Regulując tylko czas ataku i proporcje, będziesz zaskoczony, jak wiele wariantów brzmienia jest możliwych, nawet bez użycia EQ.
Kolejnym popularnym zastosowaniem kompresorów jest redukcja ataku uderzenia bębna. Wypróbuj proporcje między 2:1 a 5:1, którym towarzyszy szybki czas ataku i zwolnienia. Słuchaj uważnie podczas zmiany czasu ataku, aby znaleźć ostateczne ustawienie.
Talerze potrzebują szybkiego ataku, ale powolnego zwolnienia, aby umożliwić wybrzmienie. Zacznij od niskiego stosunku 2:1.
Bębny basowe są trudne do uchwycenia w sposób konsekwentny z powodu techniki gry i innych problemów. Powszechnie używa się kompresora do utrzymania bębna basowego na stałym poziomie i tonacji. Ponieważ wiele miksów jest tworzonych z sekcją rytmiczną jako podstawą, ważne jest, aby te elementy były równe i spójne. Wiąże się to z wyższymi proporcjami (między 4:1 a 10:1) z szybkim czasem ataku i zwolnienia.
Aby nie zamienić brzmienia perkusji w czystą papkę, ważne jest użycie systemu monitorującego (lub głównego systemu nagłośnienia) o dobrych parametrach niskich częstotliwości. Używaj wysokich współczynników stosunku, aby utrzymać stały poziom i używaj jak najszybszego ataku bez niszczenia uderzenia bębnów.
Rejestracja
Kompresory znajdują zastosowanie przede wszystkim na gitarze basowej, pianinie, perkusji i wokalu. Inną popularną aplikacją jest miks perkucji lub miks dodatkowy.
Do cyfrowego nagrywania, użyj go do kompresji zbyt szerokiego zakresu dynamiki do sygnału, który nie powoduje cyfrowego przesteru. Limiter jest podstawowym układem utrzymującym wszystko pod kontrolą, ale odrobina kompresji z jego progiem ustawionym tuż poniżej progu limitera pomaga zachować subtelność ograniczenia. Aby kontrolować miks stereo, należy użyć trybu side-chain slave.
Punkty startowe dla aplikacji kompresora
Kompresja Pasmowa
Przetwarzanie z podiałem pasm jest jednym z najłatwiejszych sposobów transparentnego kompresowania. Stacje radiowe i telewizyjne regularnie stosują kompresję typu split-band, często dzieląc spektrum na cztery lub pięć pasm. Kiedy wszystko jest dobrze zrobione, stacja radiowa brzmi świetnie: głośno, wyraźnie, bez efektu zgniatania i pompowania.
Wspaniałe systemy redukcji szumów Dolby, od Dolby A aż po B, C, S i SR, wszystkie wykorzystują pewne wariacje na temat kompresji, ekspansji i podziału pasma.
Technika "split-band" działa dobrze z kilku powodów: Można zoptymalizować każdy zestaw procesorów dynamiki (kompresor, ekspander i limiter) do określonego zakresu częstotliwości audio. Oznacza to, że regulatory stosunku i progu mogą być dopasowane do każdej części spektrum.
Można zdecydować się na inne przetwarzanie różnych zakresów danego instrumentu. Można nie stosować żadnej kompresji na dolnym końcu basu, z silną kompresją na górnym końcu, aby zrównoważyć uderzenia strun z dołem. Możesz też zacieśnić dudniący dół kompresją, ale pozostawić górę mniej kontrolowaną, aby uzyskać wrażenie otwartości.
Wszelkie masywne anomalie, takie jak np. szumy oddechu o niskiej częstotliwości, powodują jedynie redukcję wzmocnienia w swoim zakresie, pozostawiając pożądany wokal bez zmian. Zdecydowanie nie-muzyczne zjawisko wyskakującego "p" wysysając ogólny poziom o 10 dB zostaje wyeliminowane.
Podpowiedzi dotyczące użytkowania
Poniższe wskazówki odnoszą się do konstrukcji kompresora wyposażone w jedno wejście z dwoma wewnętrznymi ścieżkami sygnałowymi, każdy z własnym kompresorem i zasilane z regulowanym crossoverem, a następnie zsumowane z powrotem razem jako jedno wyjście.
Gitara
Niższa głośność sceny jest korzystna w uzyskaniu lepszego miksu domowego. Techniki przetwarzania split-processing mogą osiągnąć niższy poziom głośności bez cienkiego brzmienia.
Na scenie duże obudowy 4 x 12" tworzą ogromną ścianę dźwięku, ale często towarzyszy im irytujący szum w niskim zakresie. Spróbuj ustawić punkt zwrotnicy około 400 Hz i skompresować dolny koniec w stosunku 10:1. Odtwórz akord, w którym zauważysz dużo szumów niskotonowych, a następnie ustaw redukcję wzmocnienia za pomocą regulatora progowego, aby odczytać 6 dB na wyświetlaczu. Jeśli uderzasz w otwarty akord i nie ma redukcji wzmocnienia, to jest on ustawiony prawidłowo. Skompresuj górny koniec przy użyciu współczynnika 1,5:1 do 2:1, wraz z redukcją wzmocnienia o 3 dB po uderzeniu otwartego akordu. Dzięki temu dźwięk uzyskuje lepszy atak. Graj z tymi ustawieniami. Jeśli jest to właściwe dla Twojego instrumentu, bez względu na to, gdzie grasz na gryfie, dolny koniec będzie brzmiał równomiernie, bez dudnienia, co daje ogólne uderzenie dźwięku i czystość.
Uważaj, aby nie przekompresować górnei części, bo w przeciwnym razie atak piórka będzie brzydki. Jeśli chcesz mieć więcej ataku, podnieś górny poziom.
Bass
Rozwiąż problem przesterowania systemu za pomocą kompresora dwuzakresowego w celu utrzymania wysokiej klasy ataku, bez niskiego boomu. Aby uzyskać więcej ataku, podkręć poziom tylko na wysokim paśmie.
Zacznij od ustawienia zwrotnicy 200 Hz i ustaw pasmo niskiego pasma z łagodną kompresją, około 2:1, przy progu ustawionym na -10 dBu. Spróbuj ustawić pasmo wysokie na dużą kompresję na 6:1, a próg na -20 dBu. Obróć pokrętła regulacji głośności i tonów wysokich na basie do góry, a następnie mocno uderzaj klangiem i mocno uderzaj. Powinieneś usłyszeć, że wysokie pasmo jest spychane w dół do niskiego poziomu, ale brzmi zbalansowanie i nie jest skompresowane.
Każdy instrument jest inny, więc eksperymentuj, aż do momentu, gdy będziesz zadowolony z rezultatu. Czasami lekkie przetworzenie na niskich pasmach będzie kompresować dół bez brzmienia kotroli czy przetwarzania. Wysokie tony z subtelną kompresją będą brzmiały naturalnie bez efektu oddychania.
Rejestracja
Stosuj kompresję split-band na gitarze basowej, pianinie, perkusji, wokalu, gdziekolwiek normalnie używasz kompresora. Daje Ci to większą kontrolę przy mniej uciążliwym dźwięku. Brzmi to nawet dobrze kompresując cały miks.
Szczególnie interesujące są instrumenty z dużymi zmianami poziomów w różnych zakresach tonalnych. Uderzenia strun na basie jest jednym, a flet jest innym. Wyższe tony wymagają więcej oddechu i są znacznie głośniejsze niż niższe.
Podejście split-bandowe pozwala na zastosowanie różnych stopni kompresji do niskich i wysokich tonów fortepianu, lub można ograniczyć tylko do wysokich tonów saksofonu.
Kompresor split-band wykonuje lepszą pracę wygładzającą brzmienie.
Dynamiczne aplikacje EQ wykraczające poza De-Essing
Automatyczna korekta efektu zbliżeniowego mikrofonu
Korektora dynamicznego używa się do automatycznej korekty zmian barwy dźwięku spowodowanych podbiciem niskich częstotliwości wywołanym przez efekt zbliżeniowy mikrofonów kardioidalnych (patrz Rysunek 28), który występuje, gdy piosenkarz/lektor nie pozostaje w stałej odległości od mikrofonu.
Problem ten dotyczy również dwóch przeciwstawnych aplikacji:
1. Pierwszy występuje, gdy mikrofon znajduje się wystarczająco daleko od osoby, że efekt zbliżeniowy nie ma znaczenia (zazwyczaj sytuacja na podium), a następnie lektor pochyla się bliżej mikrofonu powodując podbicie niskiej częstotliwości.
Zacznij od częstotliwości środkowej 100 - 250 Hz, szerokości pasma 2 oktawy i stosunku 3:1. Ustaw próg na tyle wysoki, że gdy osoba znajduje się w normalnej odległości, nie ma reakcji, a dopiero gdy zbliży się do mikrofonu, próg zaczyna działać.
2. Drugie zastosowanie kompensuje utratę efektu zbliżeniowegoi, gdy osoba odsuwa mikrofon od ust; typowe dla większości ręcznych mikrofonów.
Rozwiąż ten problem, wykonując odwrotną procedurę jak w przykładzie mikrofonu na podium powyżej. Niech dana osoba trzyma mikrofon w najdalszej możliwej odległości od swoich ust. Ustawić Dynamic EQ tak, aby znajdował się tuż poniżej progu. Po zbliżeniu mikrofonu do ust ograniczy on podbicie niskich częstotliwości. Odkąd przyzwyczailiśmy się do słyszenia efektu zbliżeniowego, spróbuj zastosować niski stosunek, tak aby zmiana tonalna była nieznaczna, ale pozostała bardziej spójna niż bez korektora dynamicznego. Użyj odpowiedniego korektora na kanale wejściowym, aby uzupełnić brakujące ciepło - ogrzeje to sygnał, podczas gdy korektor dynamiczny utrzyma spójną tonację.
Typowe punkty wyjścia to częstotliwość 100 - 250 Hz, szerokość pasma 2,0 oktawy i stosunek 2:1 w zależności od pożądanej zmiany tonalnej.
Rysunek 28. Mikrofonowy efekt zbliżeniowy (Shure) Niskie częstotliwości rosną w miarę zbliżania się źródła dźwięku do mikrofonu kardioidalnego.
Auto-EQ dla Zmianay źródeł dźwięku
Doskonałym przykładem jest wyrównywanie tonu, czyli barwy, wzmacniacza gitarowego. Użycie dwóch kanałów ustawionych dla różnych barw jest bardzo częste przy przełączaniu pomiędzy brzmieniem rytmicznym i solowym. Często muzyk ustawia sygnał solowyy jaśniej niż rytmiczny, aby lepiej się przebijał. Problem pojawia się, gdy system dźwiękowy wzmacnia to wszystko nieproporcjonalnie, co powoduje zbyt dużo energii około 2 kHz - 4 kHz (naprawdę paskudny zakres częstotliwości ze względu na maksymalną wrażliwość ucha na tę oktawę).
Ustawienie korektora dynamicznego dla częstotliwości środkowej 3 kHz i szerokości pasma około 1 oktawy oczyszcza to wszystko. Próg należy ustawić na tyle wysoko, aby podczas normalnego odtwarzania nic się nie działo. Jeśli urządzenie używa progu względnego, po użyciu kanału wiodącego automatycznie zobaczy zmianę barwy dźwięku i zastosuje korektor dynamiczny, aby zmniejszyć nadmiar energii przy częstotliwości 3 kHz w stosunku do reszty spektrum audio. Możesz również użyć tej techniki, aby gitara brzmiała "grubo" i "masywnie" bez nadmiaru energii, używając sekcji EQ ustawionej również w zakresie 200 Hz.
Poprawa wokalu
Często zdarza się, że śpiewaczki mają szeroką rozpiętość tonalną podczas przechodzenia od cichego, szepczącego przejścia do głośnego crescendo. Podczas cichego przejścia głos brzmi ciepło i przyjemnie, ale dla głośnego crescendo pokazuje przewagę częstotliwości w zakresie 1,2 kHz. Jest to przesadzone, gdy piosenkarka odsuwa mikrofon od ust, usuwając w ten sposób ocieplający charakter efektu zbliżeniowego mikrofonu i dodając do tego naturalnie występujący szczyt w tym zakresie częstotliwości.
Aby to naprawić, wystarczy ustawić sekcję EQ na częstotliwości problemowej (zazwyczaj 1,2 kHz) i ustawić próg tak, aby kompresor włączał się tylko wtedy, gdy śpiewa głośne fragmenty. Użyj regulacji stosunku, aby określić dokładnie, ile pozostaje oryginalnej zmiany tonu - niskie współczynniki pozostawiają więcej zmian, podczas gdy wysokie współczynniki zaciskają się mocno i pozwalają na bardzo małe zmiany.
Procesory dynamiki: Kompresory podstawowe
Procesory dynamiki: Kompresory Specjalizowane: deessery, agc, komp. dynamiczne
Procesory dynamiki: Limiter szczytów
Procesory dynamiki: Ekspandery
Procesory dynamiki: Bramki
Procesory dynamiki: Duckery
Procesory dynamiki: Zastosowanie wszystkich procesorów na raz
Procesory dynamiki: Specjalnego przeznaczenia
Aplikacje kompresorów i limiterów
Ostrzeżenie
Jak przyprawa w kuchni, odrobina zmienia dużo. Problemem z dużą kompresją (niski próg i wysoki stosunek) są nieprzyjemne efekty uboczne. Zmienia się barwa samego dźwięku: staje się on twardy i zamknięty, nie słodki i otwarty zgodnie z przeznaczeniem. Ciężkiej kompresji może towarzyszyć oddychanie i pompowanie, tzn. w miarę uwalniania się kompresora odgłosy tła wzrastają nieproporcjonalnie do dźwięku pierwszego planu.
Kontrola poziomów dźwięku na żywo
Aby wygładzić różnice poziomów pomiędzy różnymi mikrofonami, należy użyć niskiego współczynnika kompresji 2:1. Dla uśredniania poziomu liniowego, użyj wyższego współczynnika 4:1. Początkowo należy ustawić regulator progowy na 0 dBu, ustawić stosunek 3:1 i obrócić regulator zwolnienia na ustawienie środkowe (lub tryb automatyczny, jeśli jest dostępny) i podnieść poziom systemu do 0 dBu (przy użyciu nagranego źródła lub podczas próby). Zwiększać poziom, aż mierniki zareagują pokazując stopień kompresji w dB. Poeksperymentuj z różnymi ustawieniami proporcji, jak również z czasem ataku i zwolnienia (lub trybem auto-set, jeśli jest dostępny).
Wokale
Ciężkim problemem z wokalem jest ekstremalna dynamika niektórych śpiewaków: tych, którzy kołyszą cię do snu, a potem miażdżą niespodziewanym wybuchem. Różnica pomiędzy miękkim grzmotem a głośnym apogeum stanowi zbyt dużą zmianę sygnału dla wielu przedwzmacniaczy i mikserów, powodując ich klipowanie i zniekształcanie. W przypadku wokali solowych problemem jest utrzymanie poziomu sygnału w zakresie pracy urządzenia - utrzymanie cichych części nad szumem, a głośnych części poniżej poziomu klipowania.
Sytuacja staje się trudniejsza, gdy wokalista nie występuje już w akcie solowym i towarzyszy mu grupa muzyków z wzmacniaczami. Wyzwanie polega na tym, aby wokal(e) był widoczny, a jednocześnie utrzymywał się na komfortowym poziomie w porównaniu z resztą muzyków. Gdyby pozostawić mikrofony wokalne na wystarczająco wysokim poziomie wzmocnienia, tak aby ciche partie były łatwo słyszalne, głośne partie mogłyby wypłynąć na zbyt wysokim poziomie i zagłuszyć resztę zespołu.
Kluczem jest zredukowanie zakresu dynamiki wokalu do czegoś porównywalnego z tym, co oferują instrumenty muzyków. W tym scenariuszu jest często stosowana stosunkowo duża kompresja, albo poprzez zastosowanie niskiego stosunku (2:1) przy niższym progu (-12 dB), albo wyższego stosunku (4:1) przy wyższym progu (-9 dB, mniej więcej). Zazwyczaj należy tak ustawić próg, aby ciche fragmenty wokalne wykazywały niewielką redukcję wzmocnienia lub nie wykazywały go wcale, a normalny śpiew wykazywał redukcję wzmocnienia od 3 dB do 6 dB przy zastosowaniu stosunku 2:1.
Charakterystyka miękkiego kolana jest zazwyczaj bardziej "muzykalna" w przypadku wokalu. Jako dodatkowy bonus, miękkie ustawienie kolana pozwala na zastosowanie wyższych proporcji, ponieważ przejście z 1:1 do wyższych proporcji jest stopniowe. Pozwala to kompresorowi działać bardziej agresywnie w miarę wzrostu poziomu wejściowego i trzeba mocniej ścisnąć sygnał.
Eksperymentowanie jest tutaj kluczem; nie ma żadnego magicznego ustawienia, ale jest to dobry punkt początkowy.
Podczas nagrywania wokalu kompresory są wykorzystywane do zmniejszenia zakresu dynamiki całego kawałka, aby dopasować do nagrania lub wymagań reprodukcji. Nawet niewielka ilość kompresji sprawia, że cały utwór brzmi głośniej. Ten wzrost postrzeganej głośności wynika ze zwiększenia średniego wzmocnienia poprzez redukcję szczytów, tzn. ma wyższy średni poziom. Jest to jeden ze sposobów na podniesienie poziomu wokalu w dowolnym miksie, na żywo lub w nagraniu.
Dobrymi ustawieniami dla naturalnie brzmiącego, ale skompresowanego wokalu są średnio-szybki (25 - 50 ms) atak i średnio-wolne (100 ms - 1 s) wyzwolenie. Zbyt szybkie wyzwolenie brzmi nienaturalnie, a atak zbyt wolno omija problematyczne skoki.
Bas
Często zdarza się, że mikser dźwięku redukuje sygnał basu, ponieważ przytłacza on cały system. Użyj kompresora, aby wygładzić dźwięk basu poprzez zmniejszenie różnic między strunami i zwiększenie sustainu.
Typowe ustawienia dla gitary basowej to stosunek 4:1, z szybkim atakiem 25 ms i powolnym zwolnieniem około 500 ms. Te ustawienia dają silną, gładką linię basu na początku, a dalej w razie potrzeby można ją dalej regulować. Często preferowane jest ustawienie twardego kolana, ponieważ wszystko czego chcesz to oswoić nadmierne szczyty i zostawić wszystko inne w spokoju.
Umieszczenie kompresora w łańcuchu sygnałowym zależy od tego, jak chcesz, aby działał. Dla samego sygnału wejściowego, to wstaw za gitarą basową (jeśli ma wyjście liniowe) i przed przedwzmacniaczem. Jeśli ma on działać jako limiter do ochrony głośników w zestawie basowym, daj między przedwzmacniaczem a wzmacniaczem mocy. Inną metodą jest włożenie kompresora do pętli efektów przedwzmacniacza. W pierwszej kolejności na bas ma wpływ przedwzmacniacz, następnie kompresor limiter, a na końcu do wzmacniacza mocy.
Gitara
Oto kilka sugestii, jak osiągnąć niższy poziom głośności bez brzmienia, jakbyś grał z radia tranzystorowego. Ustaw wolny czas ataku (~500 ms) przy średnim do wolnego (100 ms - 500 ms) wyzwoleniu i stosunkowo niskim progu. Eksperymentuj z tymi ustawieniami. Nie należy nadmiernie kompresować wysokich częstotliwości, w przeciwnym razie atak piórka będzie brzmiał nieprzyjemnie.
Jednym z ulubionych sposobów wykorzystania kompresji przez gitarzystę jest zwiększenie sustainu, czyli czasu trwania nuty po jej zagraniu. Jeff Beck, Carlos Santana i Gabor Szabo używali sustainu do wielkiego rozgłosu, choć zrobili to w staromodny sposób, tworząc sprzężenie zwrotne, kierując gitarowe pick-upy na głośnik i zatrzymując się nad nim (używając twardego limitera, aby zapobiec uszkodzeniu). Podobny efekt daje kompresor. Ustaw wysoki współczynnik i niski próg dla długiego sustainu, wraz z szybkim atakiem i wolnym zwolnieniem. Ponownie, eksperymentowanie daje najlepsze rezultaty.
Bębny
W przypadku stosowania kompresorów na bębnach i perkusji, jest to czas biegunowo przeciwny. Istnieją dwa popularne podejścia do zmiany charakteru brzmienia. Oba przynoszą przyjemne rezultaty i pozwalają na radykalną lub subtelną zmianę charakteru dźwięku. Bez względu na to, które z tych podejść próbujesz lub kończysz lubisz, zdecydowana większość zastosowań kompresorów na perkusji ogranicza się do werbla i bębna basowego.
Pierwszym podejściem jest wykorzystanie czasu ataku kompresora do modyfikacji brzmienia bębna. Na przykład, używając wolniejszego czasu ataku wraz z proporcją 2:1 na werblu i zmieniając próg, można dokonać bardzo dramatycznych zmian w charakterze tonalnym. Używając wolniejszego czasu ataku, początkowy "strzał" bębna przechodzi - świetnie jeśli membrany bębna są stare. To była bardzo popularna technika uzyskiwania werbla spójny dźwięk przez wiele lat i jest słyszalna na wielu balladach rockowych. Regulując tylko czas ataku i proporcje, będziesz zaskoczony, jak wiele wariantów brzmienia jest możliwych, nawet bez użycia EQ.
Kolejnym popularnym zastosowaniem kompresorów jest redukcja ataku uderzenia bębna. Wypróbuj proporcje między 2:1 a 5:1, którym towarzyszy szybki czas ataku i zwolnienia. Słuchaj uważnie podczas zmiany czasu ataku, aby znaleźć ostateczne ustawienie.
Talerze potrzebują szybkiego ataku, ale powolnego zwolnienia, aby umożliwić wybrzmienie. Zacznij od niskiego stosunku 2:1.
Bębny basowe są trudne do uchwycenia w sposób konsekwentny z powodu techniki gry i innych problemów. Powszechnie używa się kompresora do utrzymania bębna basowego na stałym poziomie i tonacji. Ponieważ wiele miksów jest tworzonych z sekcją rytmiczną jako podstawą, ważne jest, aby te elementy były równe i spójne. Wiąże się to z wyższymi proporcjami (między 4:1 a 10:1) z szybkim czasem ataku i zwolnienia.
Aby nie zamienić brzmienia perkusji w czystą papkę, ważne jest użycie systemu monitorującego (lub głównego systemu nagłośnienia) o dobrych parametrach niskich częstotliwości. Używaj wysokich współczynników stosunku, aby utrzymać stały poziom i używaj jak najszybszego ataku bez niszczenia uderzenia bębnów.
Rejestracja
Kompresory znajdują zastosowanie przede wszystkim na gitarze basowej, pianinie, perkusji i wokalu. Inną popularną aplikacją jest miks perkucji lub miks dodatkowy.
Do cyfrowego nagrywania, użyj go do kompresji zbyt szerokiego zakresu dynamiki do sygnału, który nie powoduje cyfrowego przesteru. Limiter jest podstawowym układem utrzymującym wszystko pod kontrolą, ale odrobina kompresji z jego progiem ustawionym tuż poniżej progu limitera pomaga zachować subtelność ograniczenia. Aby kontrolować miks stereo, należy użyć trybu side-chain slave.
Punkty startowe dla aplikacji kompresora
| Attack | Release | Ratio | Knee | |
| Wokal | 25 ms – 100 ms | 100 ms – 500 ms | 2:1 - 4:1 | Soft |
| Klikający Bas | 25 ms | 25 ms | 4:1 lub większy | Hard |
| Masywny Bas | 100 ms – 500 ms | 100 ms – 500 ms | 4:1 | Hard |
| Mocna gitara Elektryczna | 25 ms | 1 s – 2 s | 4:1 lub większy (więcej wybrzmienia) | Hard |
| Gitara elektryczna | 100 ms – 500 ms | 100 ms – 500 ms | 4:1 | Medium |
| Dęciaki blaszane | 25 ms | 25 ms | 5:1 lub większy | Hard |
| Perkusja: Stopa, werbel | 25 ms | 25 ms | 4:1 | Hard |
| Perkusja: Blachy | 25 ms | 1 s -2 s | 2:1 - 10:1 | Hard |
Kompresja Pasmowa
Przetwarzanie z podiałem pasm jest jednym z najłatwiejszych sposobów transparentnego kompresowania. Stacje radiowe i telewizyjne regularnie stosują kompresję typu split-band, często dzieląc spektrum na cztery lub pięć pasm. Kiedy wszystko jest dobrze zrobione, stacja radiowa brzmi świetnie: głośno, wyraźnie, bez efektu zgniatania i pompowania.
Wspaniałe systemy redukcji szumów Dolby, od Dolby A aż po B, C, S i SR, wszystkie wykorzystują pewne wariacje na temat kompresji, ekspansji i podziału pasma.
Technika "split-band" działa dobrze z kilku powodów: Można zoptymalizować każdy zestaw procesorów dynamiki (kompresor, ekspander i limiter) do określonego zakresu częstotliwości audio. Oznacza to, że regulatory stosunku i progu mogą być dopasowane do każdej części spektrum.
Można zdecydować się na inne przetwarzanie różnych zakresów danego instrumentu. Można nie stosować żadnej kompresji na dolnym końcu basu, z silną kompresją na górnym końcu, aby zrównoważyć uderzenia strun z dołem. Możesz też zacieśnić dudniący dół kompresją, ale pozostawić górę mniej kontrolowaną, aby uzyskać wrażenie otwartości.
Wszelkie masywne anomalie, takie jak np. szumy oddechu o niskiej częstotliwości, powodują jedynie redukcję wzmocnienia w swoim zakresie, pozostawiając pożądany wokal bez zmian. Zdecydowanie nie-muzyczne zjawisko wyskakującego "p" wysysając ogólny poziom o 10 dB zostaje wyeliminowane.
Podpowiedzi dotyczące użytkowania
Poniższe wskazówki odnoszą się do konstrukcji kompresora wyposażone w jedno wejście z dwoma wewnętrznymi ścieżkami sygnałowymi, każdy z własnym kompresorem i zasilane z regulowanym crossoverem, a następnie zsumowane z powrotem razem jako jedno wyjście.
Gitara
Niższa głośność sceny jest korzystna w uzyskaniu lepszego miksu domowego. Techniki przetwarzania split-processing mogą osiągnąć niższy poziom głośności bez cienkiego brzmienia.
Na scenie duże obudowy 4 x 12" tworzą ogromną ścianę dźwięku, ale często towarzyszy im irytujący szum w niskim zakresie. Spróbuj ustawić punkt zwrotnicy około 400 Hz i skompresować dolny koniec w stosunku 10:1. Odtwórz akord, w którym zauważysz dużo szumów niskotonowych, a następnie ustaw redukcję wzmocnienia za pomocą regulatora progowego, aby odczytać 6 dB na wyświetlaczu. Jeśli uderzasz w otwarty akord i nie ma redukcji wzmocnienia, to jest on ustawiony prawidłowo. Skompresuj górny koniec przy użyciu współczynnika 1,5:1 do 2:1, wraz z redukcją wzmocnienia o 3 dB po uderzeniu otwartego akordu. Dzięki temu dźwięk uzyskuje lepszy atak. Graj z tymi ustawieniami. Jeśli jest to właściwe dla Twojego instrumentu, bez względu na to, gdzie grasz na gryfie, dolny koniec będzie brzmiał równomiernie, bez dudnienia, co daje ogólne uderzenie dźwięku i czystość.
Uważaj, aby nie przekompresować górnei części, bo w przeciwnym razie atak piórka będzie brzydki. Jeśli chcesz mieć więcej ataku, podnieś górny poziom.
Bass
Rozwiąż problem przesterowania systemu za pomocą kompresora dwuzakresowego w celu utrzymania wysokiej klasy ataku, bez niskiego boomu. Aby uzyskać więcej ataku, podkręć poziom tylko na wysokim paśmie.
Zacznij od ustawienia zwrotnicy 200 Hz i ustaw pasmo niskiego pasma z łagodną kompresją, około 2:1, przy progu ustawionym na -10 dBu. Spróbuj ustawić pasmo wysokie na dużą kompresję na 6:1, a próg na -20 dBu. Obróć pokrętła regulacji głośności i tonów wysokich na basie do góry, a następnie mocno uderzaj klangiem i mocno uderzaj. Powinieneś usłyszeć, że wysokie pasmo jest spychane w dół do niskiego poziomu, ale brzmi zbalansowanie i nie jest skompresowane.
Każdy instrument jest inny, więc eksperymentuj, aż do momentu, gdy będziesz zadowolony z rezultatu. Czasami lekkie przetworzenie na niskich pasmach będzie kompresować dół bez brzmienia kotroli czy przetwarzania. Wysokie tony z subtelną kompresją będą brzmiały naturalnie bez efektu oddychania.
Rejestracja
Stosuj kompresję split-band na gitarze basowej, pianinie, perkusji, wokalu, gdziekolwiek normalnie używasz kompresora. Daje Ci to większą kontrolę przy mniej uciążliwym dźwięku. Brzmi to nawet dobrze kompresując cały miks.
Szczególnie interesujące są instrumenty z dużymi zmianami poziomów w różnych zakresach tonalnych. Uderzenia strun na basie jest jednym, a flet jest innym. Wyższe tony wymagają więcej oddechu i są znacznie głośniejsze niż niższe.
Podejście split-bandowe pozwala na zastosowanie różnych stopni kompresji do niskich i wysokich tonów fortepianu, lub można ograniczyć tylko do wysokich tonów saksofonu.
Kompresor split-band wykonuje lepszą pracę wygładzającą brzmienie.
Dynamiczne aplikacje EQ wykraczające poza De-Essing
Automatyczna korekta efektu zbliżeniowego mikrofonu
Korektora dynamicznego używa się do automatycznej korekty zmian barwy dźwięku spowodowanych podbiciem niskich częstotliwości wywołanym przez efekt zbliżeniowy mikrofonów kardioidalnych (patrz Rysunek 28), który występuje, gdy piosenkarz/lektor nie pozostaje w stałej odległości od mikrofonu.
Problem ten dotyczy również dwóch przeciwstawnych aplikacji:
1. Pierwszy występuje, gdy mikrofon znajduje się wystarczająco daleko od osoby, że efekt zbliżeniowy nie ma znaczenia (zazwyczaj sytuacja na podium), a następnie lektor pochyla się bliżej mikrofonu powodując podbicie niskiej częstotliwości.
Zacznij od częstotliwości środkowej 100 - 250 Hz, szerokości pasma 2 oktawy i stosunku 3:1. Ustaw próg na tyle wysoki, że gdy osoba znajduje się w normalnej odległości, nie ma reakcji, a dopiero gdy zbliży się do mikrofonu, próg zaczyna działać.
2. Drugie zastosowanie kompensuje utratę efektu zbliżeniowegoi, gdy osoba odsuwa mikrofon od ust; typowe dla większości ręcznych mikrofonów.
Rozwiąż ten problem, wykonując odwrotną procedurę jak w przykładzie mikrofonu na podium powyżej. Niech dana osoba trzyma mikrofon w najdalszej możliwej odległości od swoich ust. Ustawić Dynamic EQ tak, aby znajdował się tuż poniżej progu. Po zbliżeniu mikrofonu do ust ograniczy on podbicie niskich częstotliwości. Odkąd przyzwyczailiśmy się do słyszenia efektu zbliżeniowego, spróbuj zastosować niski stosunek, tak aby zmiana tonalna była nieznaczna, ale pozostała bardziej spójna niż bez korektora dynamicznego. Użyj odpowiedniego korektora na kanale wejściowym, aby uzupełnić brakujące ciepło - ogrzeje to sygnał, podczas gdy korektor dynamiczny utrzyma spójną tonację.
Typowe punkty wyjścia to częstotliwość 100 - 250 Hz, szerokość pasma 2,0 oktawy i stosunek 2:1 w zależności od pożądanej zmiany tonalnej.
Rysunek 28. Mikrofonowy efekt zbliżeniowy (Shure) Niskie częstotliwości rosną w miarę zbliżania się źródła dźwięku do mikrofonu kardioidalnego.
Auto-EQ dla Zmianay źródeł dźwięku
Doskonałym przykładem jest wyrównywanie tonu, czyli barwy, wzmacniacza gitarowego. Użycie dwóch kanałów ustawionych dla różnych barw jest bardzo częste przy przełączaniu pomiędzy brzmieniem rytmicznym i solowym. Często muzyk ustawia sygnał solowyy jaśniej niż rytmiczny, aby lepiej się przebijał. Problem pojawia się, gdy system dźwiękowy wzmacnia to wszystko nieproporcjonalnie, co powoduje zbyt dużo energii około 2 kHz - 4 kHz (naprawdę paskudny zakres częstotliwości ze względu na maksymalną wrażliwość ucha na tę oktawę).
Ustawienie korektora dynamicznego dla częstotliwości środkowej 3 kHz i szerokości pasma około 1 oktawy oczyszcza to wszystko. Próg należy ustawić na tyle wysoko, aby podczas normalnego odtwarzania nic się nie działo. Jeśli urządzenie używa progu względnego, po użyciu kanału wiodącego automatycznie zobaczy zmianę barwy dźwięku i zastosuje korektor dynamiczny, aby zmniejszyć nadmiar energii przy częstotliwości 3 kHz w stosunku do reszty spektrum audio. Możesz również użyć tej techniki, aby gitara brzmiała "grubo" i "masywnie" bez nadmiaru energii, używając sekcji EQ ustawionej również w zakresie 200 Hz.
Poprawa wokalu
Często zdarza się, że śpiewaczki mają szeroką rozpiętość tonalną podczas przechodzenia od cichego, szepczącego przejścia do głośnego crescendo. Podczas cichego przejścia głos brzmi ciepło i przyjemnie, ale dla głośnego crescendo pokazuje przewagę częstotliwości w zakresie 1,2 kHz. Jest to przesadzone, gdy piosenkarka odsuwa mikrofon od ust, usuwając w ten sposób ocieplający charakter efektu zbliżeniowego mikrofonu i dodając do tego naturalnie występujący szczyt w tym zakresie częstotliwości.
Aby to naprawić, wystarczy ustawić sekcję EQ na częstotliwości problemowej (zazwyczaj 1,2 kHz) i ustawić próg tak, aby kompresor włączał się tylko wtedy, gdy śpiewa głośne fragmenty. Użyj regulacji stosunku, aby określić dokładnie, ile pozostaje oryginalnej zmiany tonu - niskie współczynniki pozostawiają więcej zmian, podczas gdy wysokie współczynniki zaciskają się mocno i pozwalają na bardzo małe zmiany.
