Instalacje elektryczne w mieszkaniu i domkach jednorodzinnych

Od strony prawnej kwalifikacje SEP. Niczego Cię nie nauczą ale podkładkę warto mieć.
Poza tym idziesz pracować jako pomocnik elektryka do firmy/osoby która się tym zajmuje. Tam nauczysz się wszystkiego najszybciej i najporządniej. Kwestia wybrania dobrego nauczyciela.
Jeżeli chcesz coś więcej, tu się sprawa komplikuje bo interesują Cię kursy doszkalające, szkolenia, zdobywanie kolejnych uprawnień w miarę potrzeb.
Tyle odnośnie kładzenia. Jeżeli chodzi o projektowanie to lwią część nauczysz się u w/w osobnika, między innymi dobór przewodów i osprzętu co wystarczy Ci w zupełności do poprawnego okablowania powiedzmy mieszkania w bloku. Jeżeli interesuje Cię projektowanie pełną gębą, to od papieru inżyniera się zaczyna, następnie uprawnienia budowlane w praktyce w bardzo wielu kierunkach.
Następnie kwestia pomiarów - tutaj "wyższe" kwalifikacje SEP oraz sprzęt za dziesiątki tysiecy, chociaż i ładnie przytulić dniówkę za same pomiary

@zbich70 Z tego co wiem w elektronice o porządną pracę ciężko, a elektryk dostanie pracę z miejsca, wynagrodzenie adekwatne do umiejętności.

zbich70 wrote:

Tylko autor nie ma umiejętności w pracy elektryka w "kładzeniu kabli".

Rok, dwa lata pracy i będzie miał. Trochę wprawy, i nie mówię tu o wiedzy gdzie i jak można kłaść tylko ogólnie o pracy manualnej.

zbich70 wrote:

Może się mylę, ale po technikum o profilu elektroniczno-informatycznym, to raczej ani łopaty, przecinaka ani młotowiertarki nie będzie potrafił wziąć w dłonie.

Oj pamiętam orłów w mojej klasie w technikum, którym nawet po skończonej szkole bałbym się dawać wkrętaka do ręki by kogoś nie zabili. Wkrętakiem oczywiście, bo do załączenia napięcia na obwody nawet nie dotrą

zbich70 wrote:

Więc jego udział w firmie typowo elektroinstalacyjnej sprowadzi się do tego, że jakiś człowiek będzie musiał go wciąż pilnować i nadzorować, żeby krzywdy sobie nie zrobił.

No i w czym problem? Ty jak zaczynałeś? Od razu po szkole dostałeś budowę na kilkaset osób do prowadzenia, czy pierwszy tydzień latałeś na miotle a potem miesiąc na bruzdownicy i młocie? Każdy tak zaczyna, niezależnie od tego jaką szkołę skończył. Pokażą mu co ma robić, wyjaśnią, wprawy nabierze. Popracuje rok z planami to się nauczy co i jak ciągnąć. Kwestia dobrego "nauczyciela" który czy to podczas pracy czy w ramach ciekawostek będzie mu mówił czemu trzeba tak a nie inaczej.
Nawet firma w której pracowałem wcześniej zatrudniała każdego kto przyszedł. Zwykle wykonywali proste polecenia elektryków, z czasem nabierali samodzielności a za parę lat i trochę papierków to oni instruowali nowych co i jak.

zbich70 wrote:

A o czym ja napisałem? Przeczytaj post #1.

Chyba się nie zrozumieliśmy. To że kończył szkołę o innym kierunku i w zawodzie elektryka nie pracował, nie znaczy że nie może tego robić. Początki bywają trudne ale to że początkowo będzie kotem którego więcej będzie trzeba pilnować niż faktycznie zrobi nie znaczy że ma tą drogę porzucić.

zbich70 wrote:

Bo co włazić tam, gdzie nie masz pojęcia?

Może dlatego że wbrew typowemu myśleniu polaków nie trzeba spędzać całego życia w pracy żeby być "porządnym obywatelem", nie trzeba się rozwijać w pracy i piąć po stanowiskach w korporacji, tylko na przykład zarobić ile potrzeba w jak najkrótszym czasie i spierdzielać do domu, do rodziny, albo na jakąś wycieczkę? Mi na przykład zamarzyło się auto za ćwierć miliona, to sobie zarobiłem na różne sposoby ćwierć miliona, wydam na co chcę a potem wrócę do pracy żeby pojechać na fajne wakacje, a nie pracować by utrzymywać dom którego potrzebuję tylko po to by mieć gdzie spać przed pójściem do pracy jak połowa polaków?

wesolyyyy wrote:

To że kończył szkołę o innym kierunku i w zawodzie elektryka nie pracował, nie znaczy że nie może tego robić.

Poniekąd znaczy. Jeśli autor chce się przebranżowić i poważnie myśli o projektowaniu (w pełnym znaczeniu tego słowa) to niestety czeka go dalsza edukacja. Nie wystarczy samo doświadczenie.

zbich70 wrote:

Coś ci to mówi?

Tak, to że jak ktoś przyczepia się do pisowni to znaczy że brakuje mu argumentów i nic więcej sensownego nie napisze.

reiko wrote:

Przez jakiś czas dostałem wewnętrzne uprawnienia SEP do 20 kV

Nie ma takich. Mamy poniżej 1kV i powyżej.

reiko wrote:

- doborem, złożeniem i podłączeniem rozdzielnicy

Jak każdy początkujący. O tym zaraz.

reiko wrote:

- doborze przekrojów przewodów

To w typowych zastosowaniach jest bardzo łatwe*. Wyszukaj w internecie warunki doboru przekroju przewodów, to zagadnienie łączy się z doborem zabezpieczeń. Oczywiście mówimy o instalacjach domowych bez specjalistycznych systemów.
*mimo to co chwilę trafia mi sie na budowie projektant kretyn ciągnący 3x2.5mm na absurnalne odległości, albo skrętkę komputerową na stokilkadziesiąt metrów... A potem zdziwienie że nie działa...

reiko wrote:

- różnicówkami

A tu nie ma się nad czym zastanawiać. Trzeba znać układy sieciowe oraz ideę działania ochrony przeciwporażeniowej, również fajnie byłoby wiedzieć jak działa RCD by nie opowiadać bajek.

reiko wrote:

- kompletnym doborem materiałów

Tu już inna sprawa. Zwykle kupuje się co jest potrzebne, ale bywają systemy różnych producentów którzy puszki montują nie na gips tylko na plastikowe kotwy, przewody w bruzdach też na specjalne blokady. Ogólnie całość rozchodzi się o znajomość co i jak montujemy. Czy przewody montujemy na uchwyty szybkiego montażu, czy na opaski zaciskowe, taśmy dziurkowane, a może kładziemy na trasach kablowych lub układamy w rurkach. Spokojnie, porobisz to sam zobaczysz jak co działa. Nic w tym trudnego.

reiko wrote:

- prawidłowym ("ładnym") ułożeniem elementow w rozdzielnicy

Tu również nie ma wielkiej filozofii. Prócz działania ma wyglądać, mają być zapasy na przewodach by można było nimi manipulować, ogólne ułożenie przewodów a nie wbijanie młotkiem żeby tylko domknąć maskownicę.
Pamiętam mnie wiele lat temu na większej budowie. Jeden z bardzo doświadczonych i ogólnie zasłużonych w firmie pracowników ustawił mnie do poskładania, montażu i podłączenia szafy rozdzielczej (obiekt publiczny). Wiedział co umiem i widział że się staram ale tak wielką szafę pierwszy raz łączyłem bo zwykle były to jakieś małe skrzynki. Powiedział mi żebym łączył jak umiem, jak coś będzie nie tak to nikt przecież nie umrze, się poprawi, a w razie problemów jemu i tak nikt nie podskoczy. No i koniec końców w ten sposób łączyłem na budynku wszystkie rozdzielnice awaryjnego zasilania podczas gdy on dłubał w akumulatorowni.

Mówię Ci, chcesz zacząć to śmiało. Masa firm teraz poszukuje ludzi, nawet zwykłych pomocników do przeszkolenia.

reiko wrote:

@zbich70 dobrze, skończ już albo wnieś coś konkretnego i pożytecznego bo widzę że tylko bijesz pianę. Nie bój się, dla Ciebie na pewno konkurencją nie będę.

Hehe. On tak lubi
@elpapiotr też ma rację. Elektroda jaka by nie była to masę rzeczy można się na niej nauczyć. Jest też forum ISE.

Dodano po 3 [minuty]:

reiko wrote:

Wspominałem na początku m. in. o mikroprocesorach, ponieważ myślałem również o tzw. inteligentnych instalacjach, tzn. sterowaniem żaluzjami czy ogrzewaniem z poziomu telefonu. I o ile aplikacje w Androidzie czy zaprogramowanie mikroprocesora to raczej nie problem, o tyle właśnie czysta l elektryka to na te chwilę dla mnie przepaść.

Do tego stosuje się gotowe systemy i sterowniki. Lwia część elektryków zajmujących się inteligentnymi instalacjami o programowaniu jako takim nie ma zielonego pojęcia, ale żeby zaprogramować sterownik Siemensa Logo albo inne PLC wystarczy nieco wyobraźni. Interfejsy w tych programach są bardzo... no jak dla debili wyglądają, żeby 50-letni elektryk ledwo obsługujący 2 klawisze na myszce na raz mógł to ogarnąć. Inny przykład - Grenton ma bardzo rozbudowane opcje sterowania właściwie wszystkim.
Chyba nie myślałeś że inteligentne domy działają na RaspberyPi lub ESP, i klepanie kodu w C?

reiko wrote:

Jako że jestem świerzakiem to nie widziałem przeciwwskazań

I bardzo dobrze. Swego czasu był na forum prezentowany system na taśmie produkcyjnej w fabryce. Za co odpowiadał nie pamiętam, ale oryginalny system był bardzo drogi więc co inteligentny pracownik postawił całość na setkach Rpi. Działało, kosztowało ułamek ceny a przede wszystkim można było z tym zrobić absolutnie wszystko.

Trudno będzie wymienić absolutnie wszystko. Pierwsze co należy ustalić to układ sieci zasilającej. Ma to największy wpływ na dalsze planowanie sieci. Istnienie uziomów, miejsce podziału przewodu PEN jeżeli występuje. Dalej rozplanowujemy obwody. Trzeba pamiętać o kilku zasadach, między innymi nie łączenia obwodów oświetlenia z obwodem gniazd co samo w sobie nie jest złe, ale obwody te nieco się od siebie różnią (w uproszczeniu masz przekrój 2,5mm2 na gniazda co umożliwia Ci przepływ prądu 16A do gniazd, ale w oświetleniu typową wartością przekroju jest 1,5mm2 więc połączenie obwodów spieprzy nam ideę bezpieczeństwa pożarowego). Pamiętamy że część odbiorników (te powyżej 2kW podłączone na stałe czyli piekarnik, pralka) trzeba zasilać osobnymi obwodami. Lodówkę i zamrażarkę warto zamontować na osobnym obwodzie z powodów praktycznych. Trzeba pamiętać o odbiornikach dużej mocy jak płyta indukcyjna, jakieś podgrzewacze wody. Rozplanowanie gdzie chcemy gniazda, łączniki do światła, gdzie możemy umieścić gniazda (patrz: strefy elektryczne w łazience). Same obwody oświetlenia czyli jaki łącznik, gdzie umieszczony i do jakiej lampy. I:le i jakie lampy zastosować. Instalacje teletechniczne (gniazd ethernet nigdy za mało), instalacja telewizyjna. Jeżeli ktoś wymyślił to instalacja niskonapięciowa do LEDów. Wybranie miejsca na rozdzielnicę oraz jej rozmiar.
Tu warto zaznaczyć że czasy PRLu dawno minęły i zabezpieczenia nadprądowe są śmiesznie tanie. Nie robi się już tak że cały dom na 3 bezpiecznikach, bo duży dom potrafi być zasilany przez 2 duże szafy rozdzielcze.
Kwestia prowadzenia przewodów, strefy na przewody, odległości od drzwi, okien. Nie prowadzimy przewodów za kaloryferami, rury z gazem mają osobne wytyczne prowadzenia przewodów w zależności od gazu. Czy instalacja na ścianie, na podłodze, na suficie. Czy w tynku czy pod tynkiem. Wiele rodzajów mocowania przewodów, dobór puszek.
Trochę tego jest i jak się tak wypisuje i opowiada to wydaje się straszne, ale jak się z tym popracuje to robota sama idzie i nie trzeba się nad tym zastanawiać. Ot rutyna.