Rozwój telekomunikacji w Polsce - podcast #13 elektroda.pl

Proponuję następnym razem użyć do nagrywania podcast'u jakiegoś współczesnego połączenia, a nie telefonu na korbę (w którym korba się urwała). Słuchać się tego nie da, ale przynajmniej klimat archaicznej technologii udało się zachować.

Tak to nie pierwszy podcast https://www.elektroda.pl/rtvforum/audio.php ale pierwszy raz wkradły się usterki techniczne, cóż widać numer 13 zobowiązuje a do wysokiej jakości szybko się przyzwyczajamy.

Jeżeli chcielibyście nagrać z nami kolejny odcinek podcastu elektroda.pl dajcie znać na PW do mnie lub gulson.

Dzisiaj spojrzałem na dostępne komponenty VoIP, które mogłyby się przydać do połączenia między sobą central biegowych:
-używane bramki z 2x POTS to ~25zł: https://ripe.pl/pl/p/Bramka-VOIP-AASTRA-DRG22...MI9dGBxpml9QIVXUmRBR0tzQl2EAQYBCABEgJI1_D_BwE
-nowe to ~130zł: https://allegro.pl/oferta/bramka-voip-linksys-pap2t-11602625538

Nie wiem jak z ich kompatybilnością np. z Asterisk, ale właśnie Asterisk można uruchomić na RaspberryPi: http://www.raspberry-asterisk.org/

To w kwestii łączności międzycentralowej, aby wdzwonić się z PSTN to już trzeba by dać bramkę VoIP zarejestrowaną do jednego z operatorów VoIP i przydzielić numer w jakimś niedrogim abonamencie.

Koledzy opowiadając o sposobie pracy Strowgera pominęli bardzo ważny element będący częścią wspólną szukaczy linowych jakim był rozdzielnik wywołań. Był jeden, czasami dwa na blok 200 NN i on wyznaczał który z szukaczy ma zacząć pracę. W nowszych centralach z - głównie - szukaczami obrotowymi (często w blokach abonenckich 50NN) zamiast rozdzielnika stosowano czasami łańcuchy przekaźnikowe S/T. System łańcuchów powszechnie stosowano w centralach abonenckich FT.
W najstarszych centralach Strowgera z lat 20-30 dość powszechnym sposobem było wyposażenie bloku szukaczy w ręczny wyznacznik szukaczy. Był to zespół 7miu przełączników i obsługa ręcznie codziennie dokonywało zmiany pierwszego szukacza.

I kolejna ciekawostka w starszych centralach Strowgera 32AA (lata 40te i 50te) to pojedynczy przekaźniki wyposażenia liniowego (typu A) mający dwa stany działania - nacisk wstępny i nacisk roboczy. Nacisk wstępny był wywoływany przez linię abonencką, dopiero podstawienie WG1 podawało na żyłę próbną C "silną masę" i pełne dociśnięcie kotwicy. Rozróżnienie było wykonywane przez dwa zespoły styków, pierwszy miał miękkie sprężyny, drugi sztywne.
Nowsze centrale były wyposażone w dwa przekaźniki L i K, z tym że stan aktywny przekaźnika K czasami powodował wysyłanie sygnału zajętości do abonenta rozłączonego lub zrzuconego przez kontrole czasową.

irekr wrote:

Koledzy opowiadając o sposobie pracy Strowgera pominęli bardzo ważny element będący częścią wspólną szukaczy linowych jakim był rozdzielnik wywołań. Był jeden, czasami dwa na blok 200 NN...

Z całym szacunkiem dla wiedzy jaką kolega posiada na temat central, ale pozwalam sobie na małe sprostowanie. Otóż rozdzielnik wywołań dla stojaków SL200 zawsze był tylko jeden niezależnie, czy szukacze były podnosząco-obrotowe, czy obrotowe. Grupa startowa składała się przeważnie z czterech zespołów. Jeden zespół startowy i trzech zespołów kontrolnych, oraz trzech wybieraków obrotowych rozdzielnika wywołań. Trochę inna sytuacja była ze stojakiem SLX 400 gdzie faktycznie były dwie grupy startowe.

Na centralach miejskich nie stosowano rozdzielnika przekaźnikowego. Tego rodzaju rozwiązanie stosowano jedynie jak kolega wspomniał, na centralach abonenckich i to nie tylko na FT-100/200.

irekr wrote:

Nowsze centrale były wyposażone w dwa przekaźniki L i K, z tym że stan aktywny przekaźnika K czasami powodował wysyłanie sygnału zajętości do abonenta rozłączonego lub zrzuconego przez kontrole czasową.

Tu warto dodać, że były produkowane stojaki abonenckie z trzema przekaźnikami abonenckimi L/KA/K. W sumie były produkowane cztery rodzaje tego typu stojaków.

Niestety nie posiadam schematu tego typu wyposażenia abonenckiego, ale jak mi się uda zdobyć, to chętnie się nim podzielę.

I tutaj całkowicie się zgadzam, ale to dotyczy central 32AB. W starszych modelach - lata 40te i 50te - było miejsce na dwa rozdzielniki wywołań nawet dla stojaków 200 NN i każdy z własnym zespołem startowym pracującym niezależnie. Można było taki zespół zdjąć ze stojaka a centrala pracowała nadal. Całkowite zdjęcie rozdzielników powodowało prace szukaczy "według numeru na półce" na co obsługa dość bacznie zwracała uwagę. I nie było to rozwiązanie pewne, dlatego zaczęto wyposażać każdy rozdzielnik w cztery zespoły startowe. Do końca istnienia Strowgera nie dotrwał żaden "stary rozdzielnik", sukcesywnie modernizowano stojaki.
Zdjęcia powyżej dotyczą dość "młodych modeli" i było tak jak w opisie - jeden na blok 200 i dwa na 400 i po 4 zespoły startowe każdy.
I taką informację (wraz z pokazaniem dokumentacji) dostałem od pewnego inżyniera PAST-y który w 1923 roku przełączał 10000 abonentów w Warszawie z ruchu ręcznego na automatyczny. W okresie międzywojennym obsługiwał centralę SALME (rejestrową) na Piusa IXgo (mała PASTA). Niestety nie wiem co się stało z ta dokumentacją - nie było to opracowanie ZWUT a napisy były wyłącznie w języku angielskim, w stopce była firma AUTELCO London Ltd.
Kontakt z inżynierem urwał się w 1983 roku z tego co wiem zmarł w 1997 w wieku 103 lat.

Regulacje rozdzielnika prowadzili tylko najbardziej doświadczeni technicy gdyż zacięcie tego zespołu powodowało alarm pilny. W normalnym systemie rozdzielniki pracowały naprzemiennie. Elementem wyznaczającym szukacz był wybierak W25 w wersji prostej lub podwojonej (50 pól)

irekr wrote:

...Zdjęcia powyżej dotyczą dość "młodych modeli" i było tak jak w opisie - jeden na blok 200 i dwa na 400 i po 4 zespoły startowe każdy.

Zgadza się. Zdjęcia faktycznie pochodzą jak to kolega określił z dość ,,młodej" centrali, bo z 1968r. Przynajmniej taka tabliczka widnieje na stojaku SUA i na maszynce sygnałowej.

Z którego roku pochodzi stojak SL, nie wiem, ale jak będę na obiekcie, to zrobię dokładne zdjęcia całego stojaka.

Mamy odcinek 14 tym razem Nie tylko łączność głosowa - rozwój telekomunikacji w Polsce.