Lutowanie elementów ze stali surowej oraz z mosiądzem

phantom48 wrote:

i zagotować nie wiem po co ale podobno trzeba

Grzegorz_madera wrote:

I nie słuchaj bajek o gotowaniu kwasu siarkowego z solnym, bo jak zaczniesz tak robić to możesz się oczu pozbyć. I nie wiadomo do czego miałoby to służyć.

phantom48 wrote:

Kiedyś to był zawód luciarz, chodzili po podwórkach i krzyczeli garnki miski lutuję. Kolby to mieli kawał miedzi coś jak młotek osadzony na pręcie grzane to było w węglu drzewnym, cyna w lasce i kwasior.

aerobie wrote:

Jeszcze kwestia cyny powinna być z topnikiem, bezołowiowa, czy ołowiowa?

phantom48 wrote:

O jaką stal Ci chodzi. Jeżeli o zwykłą blachę to ja lutuję bez topnika tylko należy jej powierzchnię przemyć kwasem solny + siarkowy i przegotować

phantom48 wrote:

Jeżeli ten zajzajer był używany przez luciarzy i był skuteczny to dla autora jeszcze lepiej , gdyż wystarczy kupić kwas solny łatwo dostępny , cynk z baterii kwasowych i po problemie.

phantom48 wrote:

cyna po dłuższym podgrzewania się robi jakaś dziwna szara

60jarek wrote:

Natomiast łączenie stali i mosiądzu na cynę to klejenie plasteliną

60jarek wrote:

co autor chce uzyskać wytrzymałe połączenie czy przykleić kawałek stali do mosiądzu.

60jarek wrote:

Stal da się powielić cyną

60jarek wrote:

wytrzymałość spoiny żadna raczej przyczepność powierzchniowa.

60jarek wrote:

Rozrobienie tego "zai zair" polegało na dodawaniu cynku aż przestanie reagować tym samym stawał się bezpieczny do stosowania (niektórzy nie do końca go rozrabiali to wtedy był bardziej żrący. Ten nazywany "kwas do lutowania" nadawał się do łączenia blach ocynkowanych rynien parapetów. Używanie go do samej stali to porażka. Stal lutowano ołowiem auta blacharkę tam owszem korzystano z niego i palnika (lut lampy).
Natomiast łączenie stali i mosiądzu na cynę to klejenie plasteliną, Rozumiem połączyć na srebro to jeszcze efekt jakiś uzyska.
Wszystko zależy co autor chce uzyskać wytrzymałe połączenie czy przykleić kawałek stali do mosiądzu.
Jak chce polutować i mieć trwale wytrzymałe połączenie to twardy lut mosiądzem i odpowiednim palnikiem acetylenowo -tlenowym. Jaki to ma być wyrób do cepelii to i kropelka wystarczy.
Mosiądz trzeba rozgrzać, a stal tym bardziej i chcecie to palnikiem na propan butan robić?
Nawet ołów z mosiądzem przy tej temperaturze to zbytnio się nie połączy co najwyżej okleimy przedmiot nim.
Grzeją ludzie palnikiem na propan butan mosiądz i z miedzią łączą (co do wytrzymałości spoiny z cyny to mam obiekcje za niska temperatura dla mosiądzu).
Stal da się powielić cyną ale wytrzymałość spoiny żadna raczej przyczepność powierzchniowa.
Palnikiem acetylenowo- tlenowym to trzeba dobrze nagrzać stal i mosiądz (umiejętnie bo inne temperatury topnienia i spoiwo stopić).
Zegarmistrz czasami musi połączyć stal z mosiądzem i co stosuje ? Srebro. A jakim palnikiem grzeje i to maleńkie elementy?
Rozpisałem się, polak potrafi.

aerobie wrote:

Teraz już wiadomo, że nie musi to być super mocne połączenie, ale czy w ogóle będzie się trzymać na cynie?

aerobie wrote:

Teraz już wiadomo, że nie musi to być super mocne połączenie, ale czy w ogóle będzie się trzymać na cynie?

60jarek wrote:

Przykleisz i będzie, Daj na flaszkę spawaczowi gazowemu ładnie mosiądzem polutuje i głowy se nie zawracaj.


Trzeba było to z robić z puszki ocynkowanej to by ci się udało taka po mleku skondensowanym.
Kiedyś były pojemniki z darów UNICEF po oleju te przerobiło się na karnisty dały się lutować. (kolba lutownicza wystarczyła i cyna i rozrobiony kwas solny). Niektóre puszki da się polutować lub nawet aluminiowe z odpowiednim topnikiem.
Robiło się konewki do szkoły na ZPT do kwiatków.
"Dykty się już nie pija. 0la boga ja nazywali"