Witam,
zamiast eksperymentować, warto by wcześniej pouczyć się teorii, bo nie ma nic lepszego nad praktykę, jak znajomość, perfekt, teorii.
Po tym przynudnawym wstępie, at meritum
Zgodnie z pewnym twierdzeniem (na pewno nie Fourier'a, ale w tej późnej chwili nie pamiętam, co zresztą nie jest istotne), to każdą funkcję niesinusoidalną okresową i ciągłą o okresie T [co jest równoznaczne z pulsacją podstawową, inaczej pierwszej harmonicznej ω=(2•Π/T)], lub posiadającą w swym okresie skończoną ilość puntów nieciągłości, można rozwinąć w szereg harmoniczny, zwany szeregiem Fourie'a
czyli:
u(t)=u(t+T)=∑Umk•sin(k•ω•t+Ψk) +U0,
gdzie;
k - indeks harmonicznej, liczba naturalna k≡<1, ∞),
T - okres przebiegu okresowego niesinusoidalnego,
Umk - amplituda k-tej harmonicznej,
ω - pulsacja pierwszej harmonicznej; ω=(2•Π)/T,
Ψk - faza początkowa k-tej harmonicznej,
Uo - wartość napięcia stałego (wartość średnia za okres przebiegu niesinusodalnego), zwana też (niepoprawnie) harmoniczną zerową, lub składową stałą,
t - czas, zmienna niezależna.
Rozwinięcie w szereg Fourier'a przebiegu prostokątnego symetrycznego o amplitudzie Um i okresie T, oraz mającego (dla ogólności) składowa stałą Uo, zaczynającego się dodatnim skokiem (+Um) w chwili t=0, dane jest wzorem:
u(t)=Uo+(4/Π)•Um•[sin(ω•t)+(1/3)•sin(3•ω•t)+(1/5)•sin(5•ω•t)+(1/7)•sin(7•ω•t)+ ...]=
U0+Um1•sin(ω•t)+Um3•sin(3•ω•t)+Um5•sin(5•ω•t)+Um7•sin(7•ω•t)+ ...
jak widać występują tylko harmoniczne nieparzyste (1, 3, 5, 7, ...),
gdzie oczywiście:
Um1=1•(4/Π)•Um,
Um3=(1/3)•(4/Π)•Um,
Um5=(1/5)•(4/Π)•Um,
Um1=(1/7)•(4/Π)•Um,
.......
Umk=(1/k)•(4/Π)•Um, k=2•n+1, n≡<1, ∞), czyli k jest liczną naturalną nieparzystą.
Wobec powyższego Twoje "sondy" mierzą odpowienie sumy (przebieg wartości chwilowej napięcia jako funkcja czasu t) harmonicznych nieparzystych.
Należy tylko zauważyć wpływ elementów L i C w obwodzie.
Jeden z nich ma właściwość filtrowania napięcia, a drugi filtrowania prądu (inaczej zmiejszania amplitud poszczególnych harmonicznych).
Pozdrawiam
Greg