niech mnie ktos usiadomi co ta ramka zaznaczona na czerwona oznacza
jesli to nie wymiar plyty (szer.) to co to moze byc ? i jaka szerokosc powinna miec plyta do budowy skrzyni zamknietej
Oto wszystko co powinieneś wiedzieć zanim przystąpisz do budowy kolumn. Zebrane w stosunkowo czytelnej formie W czerwonej ramce jest zakres skali sześciennej skrzyni. Poczytaj po czym zacznij zadawać pytania jeśli to nie rozwieje wszystkich niejasności.
Cewka głośnikowa
Cewka jest częścią układu napędowego głośnika elektrodynamicznego. Jest ona wykonana z drutu miedzianego lub aluminiowego na karkasie ( kapton lub aluminium). Jeżeli przez znajdującą w stałym polu magnetycznym cewkę płynie prąd elektryczny to powoduje jej wychylenie proporcjonalne do amplitudy napięcia do niej przełożonego. Płynący prąd elektryczny w cewce znajdującej się w stałym polu magnetycznym powoduje jej wychylenia proporcjonalne do kształtu napięcia do niej przyłożonego.
Charakterystyka kierunkowa
Fala dźwiękowa zostaje przez membranę ukierunkowana podobnie jak strumień światła z reflektora. Zjawisko to jednak zależy od częstotliwości. Dla częstotliwości , dla których długość fali jest większa niż obwód membrany, natężenie fali jest stałe we wszystkich kierunkach (fala kulista). Powyżej tej częstotliwości następuje ciągłe zmniejszanie się przestrzennego kąta promieniowania. Zjawisko to opisują charakterystyki ciśnienia akustycznego przy różnych kątach promieniowania , np. 0°, 30°, 60°.
Częstotliwość rezonansowa
Jest to częstotliwość, dla której ciało o określonej masie pobudzone do drgań, osiąga maksymalną amplitudę drgań przy minimalnej dostarczanej energii. Głośnik jest układem drgającym o pewnej masie i sprężystości. Membrana i cewka głośnikowa stanowią masę zawieszoną na rezystorze. Dodatkowo na ten układ oddziałują siły tarcia oraz tłumienie elektryczne, będące skutkiem współdziałania układu magnetycznego, cewki i wzmacniacza. Rezonans uwidacznia się zwiększonym wychyleniem membrany dla określonej częstotliwości. Na charakterystyce impedancji głośnika jest widoczny jako pierwsze maksimum. Częstotliwość rezonansowa jest wartością charakterystyczną głośnika. Poniżej tej wartości ograniczona jest możliwość przekazywania energii- od membrany do otaczającego powietrza. Dlatego stanowi ona dolną częstotliwość graniczną.
D'Appolito
Amerykanin Joe D'Appolito na podstawie badań Linkwitza dotyczących charakterystyk promieniowania systemów wielodrożnych zaproponował ciekawe rozwiązanie. Badania nad systemem stelita-subwoofer wykazały małą efektywność satelity z jednym głośnikiem 13-cm. Jednak klasyczny układ takich dwóch głośników, umieszczonych poniżej głośnika wysokotonowego, którego celem miało być zwiększenie efektywności, doprowadził do pogorszenia charakterystyki promieniowania systemu. D'Appolito stwierdził, że można uzyskać prawie optymalną charakterystykę promieniowania, gdy powyżej i poniżej głośnika wysokotonowego zostaną umieszczone głośniki średniotonowe. Rozwiązanie to ściśle określa typ zwrotnicy głośnikowej i maksymalną częstotliwość podziału. Wykorzystując filtr Butterwortha 3-go rzędu w symetrycznym układzie głośników można uzyskać jednolitą charakterystykę promieniowania osi pionowej. Oznacza to, że przy zmianie pozycji słuchacza w pionie nie dochodzi do niepożądanej zmiany charakterystyki systemu.
Dobroć Qes
Dobroć eklektyczna (Qes) jest miarą elektrycznego tłumienia układu rezonansowego głośnika. Wynika ona z oddziaływania siły magnetomotorycznej na cewkę głośnikową. Wartość Qes określa siłę i efektywność układu magnetycznego głośnika.
Dobroć Qms
Dobroć mechaniczna (Qms) jest miarą mechanicznego tłumienia układu rezonansowego głośnika w skutek tarcia w zawieszeniu i zawieszeniu centrującym. Wartość Qms umożliwia określenie, z jaką "łatwością" membrana może się poruszać.
Dobroć Qts
Całkowita dobroć Qts układu rezonansowego głośnika jest średnią geometryczną dobroci elektrycznej oraz mechanicznej i opisuje całkowite tłumienie układu rezonansowego głośnika.
1/Qts =1/Qes+1/Qms
Od wartości Qts zależy charakterystyka impulsowa głośnika, a więc i możliwości wykorzystania go w różnych typach obudów. Im mniejsza jest wartość Qts, tym większe jest tłumienie.
Ferrofluid (FFL)
Jest to oleisty płyn o właściwościach magnetycznych umieszczany w szczelinie powietrznej głośnika wysokotonowego. Płyn ten zwiększa tłumienie układu drgającego masa-sprężyna, tzn. zmniejsza się wartość Qms, co istotnie zmniejsza podbicie impedancji w paśmie rezonansowym. Efektem jest większa obciążalność mechaniczna. Wygładzenie przebiegu impedancji ułatwia współpracę ze zwrotnicą oraz obniżenie częstotliwości podziału. Ferrofluid poprawia odprowadzanie ciepła od cewki, dzięki czemu znacznie zwiększa się odporność termiczna, a więc i obciążalność elektryczna.
Głośnik współosiowy
Idealna charakterystyka kierunkowa promieniowania systemów wielodrożnych wymagałaby skupienia wszystkich źródeł dźwięku w jednym punkcie. Początkowo głośniki współosiowe miały oddzielny głośnik wysokotonowy przymocowany przed głośnikiem niskotonowym, podobnie jak w głośnikach samochodowych. Nowe materiały magnetyczne jak neodym umożliwiały kompaktową budowę głośników wysokotonowych, tzn. wbudowania go w głośnik niskotonowy. Zaletą głośników współosiowych jest stabilna charakterystyka fazowa przy stałym grupowym czasie przelotu, co często decyduje o spójności obrazu dźwiękowego i właściwościach przestrzennych.
Impedancja głośnika
Impedancja głośnika (znamionowa) jest to najmniejsza wartość modułu impedancji elektrycznej występująca przy częstotliwości leżącej powyżej częstotliwości rezonansowej fr układu mechanicznego głośnika. Zwiększanie się impedancji głośnika przy większych częstotliwościach jest spowodowane indukcyjnością cewki głośnika. Jest to niekorzystna własność głośnika, ponieważ powoduje ona zmniejszenie się poboru mocy ze źródła w miarę zwiększania się częstotliwości (rys.).
Kevlar
W postaci plecionki z cienkich bardzo mocnych włókien jest stosowany do wytwarzania membran. Membrany kevlarowe o charakterystycznym żółtym kolorze mają bardzo dużą sztywność, co sprzyja szybkiemu przetwarzaniu małych częstotliwości oraz mocno nasyconej i energetycznej barwie średnich tonów. W membranach tych często występują "silne" rezonanse, co ogranicza możliwości ich zastosowania.
Kopułka
Kopułka jest wycinkiem kuli. Bezpośrednio przymocowana do cewki jest najczęściej stosowanym rodzajem membrany w konstrukcjach głośników wysokotonowych. Głośniki kopułkowe, w porównaniu z typową membraną stożkową, mają stosunkowo małą średnicę membrany, dzięki czemu mają lepszą charakterystykę promieniowania. Mała masa układu drgającego poprawia efektywność i szybkość przetwarzania impulsów. Niestety, kopułki mają niewielkie średnice. Jako głośniki wysokotonowe 10-28 mm, natomiast rzadziej stosowane- średniotonowe 34-76mm. Jednak w tych ostatnich występują problemy z zachowaniem odpowiedniej sztywności przy rozsądnej masie. Najczęściej stosowanym materiałem jest tkanina , metal oraz tworzywo sztuczne.
Linia transmisyjna (TL)
Jest to typ nierezonansowej obudowy głośnikowej. Funkcjonalnie jest filtrem dolnoprzepustowym z przesunięciem fazy o 90° . Konstrukcje TL opierają się na "Akustycznym Labiryncie" Stromberga-Carlsona z ok 1930 r. składającego się z rury, otwartej na jednym końcu i głośnikiem na drugim, o długości 1/4 długości fali dźwiękowej odpowiadającej częstotliwości rezonansowej głośnika. Dzięki temu w okolicy rezonansu głośnika osiągnięto wzmocnienie przetwarzania. Niestety dla większych częstotliwości faza zostaje tak przesunięta, że dochodzi do osłabienia natężenia dźwięku. Efekty te powtarzają się okresowo, tak że w paśmie niskotonowym ma miejsce wyraźne zafalowanie charakterystyki. Odpowiednie wytłumienie tunelu, np. owczą wełną, prowadzi do spowolnienia fali dźwiękowej i tym samym do skrócenia fizycznej długości linii oraz do wytłumienia składowej emitowanej przez tylną stronę membrany dla większych częstotliwości. Dzięki temu można uzyskać wygładzenie charakterystyki.
Magnes
W głośnikach do wytworzenia pola magnetycznego wykorzystuje się na ogół magnes ferrytowy, rzadziej neodymowy lub alnico. Przez metalowy nabiegunnik, rdzeń magnetyczny i jego płytę zostaje utworzona szczelina powietrzna, w której porusza się cewka głośnikowa.
Magnez
Jest to nieszlachetny, srebrzysty metal lekki o wielkiej reaktywności chemicznej. Uzyskuje się go na drodze termoelektrolizy z chlorku magnezu. Membrany z magnezu mają dużą sztywność przy małej masie. Głośniki z takimi membranami magnezowymi uznawane są za najlepiej przetwarzające impulsy.
Membrana
Służy bezpośrednio do przenoszenia energii ruchu na molekuły otaczającego ją powietrza. Przy rozważaniach na temat membrany głośnikowej zakłada się jej nieskończoną sztywność. Pasmo przenoszenia takiego głośnika jest ograniczone od dołu częstotliwością rezonansową, natomiast od góry właściwościami powietrza (tzw. impedancją promieniowania). Małe powierzchnie promieniujące są w stanie przetwarzać wyższe częstotliwości niż większe powierzchnie, jednak tylko do pewnej wartości, nazwanej górną częstotliwością graniczną. Powyżej tej wartości przetwarzana energia równomiernie się zmniejsza.
Rzeczywista membrana nie jest nieskończenie sztywna, odkształca się zależnie od właściwości materiału. Odkształcenia te (drgania własne, partialne) mają krytyczny wpływ na charakterystykę kierunkową i przenoszenie wyższych częstotliwości. Również kształt membrany wpływa na właściwości przetwarzania. Membrany lejkowe cechują się dużą sztywnością oraz silnym podbiciem charakterystyki dla wyższych częstotliwości. Bardziej odporne na drgania własne są tzw. membrany nawi, o przekroju hiperbolicznym. Membrany kopułkowe charakteryzuje trochę węższe pasmo przenoszenia, jednak bardziej wyrównane.
Membrana sandwichowa
Jednym z większych problemów przy konstruowaniu głośników jest uzyskanie jak najmniejszego ciężaru przy dużej sztywności membrany. Jednym z takich rozwiązań są membrany tzw. sandwichowe, czyli jak sama nazwa wskazuje na wzór kanapki, złożone z kilku warstw materiału. Funkcjonuje w podobny sposób jak sklejka. Zachowując podobny ciężar użytego materiału zwiększa w istotny sposób moment bezwładności w pionowej osi przekroju materiału. Spotykany w głośnikach Peerless serii CSC i CSX lub najbardziej wyrafinowanie w głośnikach ETON HEXACON. Membrana składa się z dwóch warstw płótna kevlarowego przedzielonego warstwą płyty Nomex, o strukturze plastra miodu.
Obciążalność elektryczna i mechaniczna (Moc znamionowa, muzyczna i mechaniczna).
Moc znamionowa wyrażona w Wattach określa maksymalną moc elektryczną, która może być doprowadzona w sposób ciągły do głośnika, dla której nie nastąpi jego zniszczenie. Na ogół jest to przepalenie cewki, jej deformacja lub odklejenie się od membrany wskutek wydzielenia się za wysokiej temperatury. W normie DIN 45573 opisane są dokładnie warunki pomiarowe.
Moc muzyczna określa krótkotrwałą moc elektryczną mogącą być doprowadzoną do głośnika. Czas trwania i rodzaj sygnału opisuje norma DIN 45500.
Obciążalność elektryczna nie jest kryterium jakościowym głośnika. Nie określa ona nawet maksymalnej głośności jaką jest w stanie wytworzyć głośnik.
Natomiast tzw. obciążalność mechaniczna opisuje maksymalny poziom sygnału, dla którego np. cewka nie uderza w układ magnetyczny lub wychodzi poza pole magnetyczne, wytwarzając zbyt wiele zniekształceń. Parametr ten nie jest definiowany. Jego wartość jest dużo mniejsza niż moc elektryczna. Przykładowo dla głośników o śr. 17 cm jest ona rzędu 10 W.
Objętość ekwiwalentna Vas
Wielkość opisująca podatność zwieszenia membrany w zależności od powierzchni membrany. Fizycznie oznacza elastyczność powietrza o objętości Vas odpowiadającej podatności układu drgającego głośnika.
Obudowa bas-refleks
Obudowa bas-refleks jest tzw rezonatorem Helmholtza. Rezonator taki faktycznie składa się z objętości z otworem. Zamknięte w obudowie powietrze posiada zależną od objętości sprężystość, natomiast powietrze znajdujące się w otworze lub rurze bas-refleks masę. Przez określenie objętością Vb sprężystości powietrza w obudowie i "zaczepionej" do niego ruchomej masy (powietrze w rurze) można uzyskać konkretną częstotliwość rezonansową fb. Taki układ rezonansowy pobudzony zostaje głośnikiem zamontowanym w obudowie. Do wyznaczenia obudowy bas-refleks używane są programy komputerowe lub tabele. Przy użyciu tabeli odszukujemy w zależności od wielkości Qts odpowiednie współczynniki h, a i b. Następnie ze wzorów wyznaczamy Vb – objętość obudowy, fb – częstotliwość obudowy, Lv – długość rury bas-refleks, f3 – częstotliwość graniczną. Powierzchnię tunelu Sv wybieramy ze względu na wielkość głośniki, tak aby zbyt mały nie spowodował słyszalnych szumów i turbulencji powietrza.
2. fb=fs*h,
3. Lv=((30000*Sv)/(Vb*(h*fs)2))-0,82*Sv, Sv – powierzchnia wlotu tunelu
4. f3=b*fs
Przykład dla głośnika Gradient TPC 182
Qts=0,38, Vas=25,8l, fs=46Hz, Sv=29,2cm2 dla rury br HP70,
Współczynniki: h=1,04, a=1,38, b=1,08
1. Vb=25,8/1,38=18,7l,
2. fb=46*1,04=47,8Hz,
3. Lv=((30000*29,2)/(18,7*(1,04*46)2))-0,82*29,2=16,0cm,
4. fs=1,08*46=49,7Hz
Obudowa bas-refleks należy wytłumić gąbką czopkową N20 umieszczoną na górnej i tylnej ścianie lub luźno ułożonym kłębkiem waty SONOFIL. Przestrzeń przy wlocie tunelu należy pozostawić wolną. Lv możemy wyliczyć podstawiając we wzorze 3. h*fs=fb.
Zmiana objętości Vb oraz długości tunelu Lv wprowadza zmiany w kształcie charakterystyki w paśmie niskotonowym i charakterze basu. W analogiczny sposób wpływają błędy w wyznaczeniu obudowy. Zwiększenie obudowy powoduje spłaszczenie charakterystyki, natomiast zmniejszenie podbicie charakterystyki wokół częstotliwości fb. Pierwsze objawia się mało dynamicznym basem i zachwianiem proporcji między wyższym i niskim basem na rzecz niskiego. Zmniejszenie Vb powoduje pozorne zwiększenie dynamiki basu, nadanie mu monotonnego charakteru. Wydłużenie tunelu powoduje obniżenie fb i spłaszczenie charakterystyki oraz podobny efekt brzmieniowy, jak przy zwiększeniu Vb. Skrócenie sprawi podwyższenie fb i podbicie charakterystyki, co objawi się często spotykanym we „wieżowych” kolumnach podbitym i przeciągniętym basem, o charakterystycznym dudnieniu.
Obudowa tubowa
Już w 1877 r. Thomas Edison próbował blaszaną tubą wzmacniać dźwięki w swym fonografie. Trudności z wypromieniowaniem małych częstotliwości przez głośnik dynamiczny wynikają z jego znikomej sprawności w tym paśmie. W celu jej podwyższenia małych częstotliwości należy poprawić znaczne niedopasowanie membrany do znamionowej impedancji akustycznej środowiska. Analogicznie do transformatora w układach elektrycznych stosuje się transformator mechaniczny w formie tuby. Transformuje ona stosunkowo małą powierzchnię membrany na dużo większą powierzchnię wylotu tuby. Wymiary tuby jej długości i powierzchnia wylotu są zależne od najmniejszej częstotliwości pożądanego pasma i rodzaju tuby (wykładnicza i stożkowa).
Obudowa zamknięta
Obudowa zamknięta jest najprostszym typem obudowy głośnika. Jest ona analogiczna do filtru górnoprzepustowego drugiego rzędu (12 dB/okt.), którego funkcja przenoszenia jest zależna jest od rezonansu i tłumienia. Są dwa podstawowe typy obudów zamkniętych: nieskończona przegroda i akustyczne zawieszenie. Na ogół stosowane są obudowy typu akustyczne zawieszenie, w których sprężystość powietrzna w obudowie jest dwu- lub trzykrotnie mniejsza od podatności zawieszenia. Powietrze znajdujące się w obudowie działa na głośnik jak dodatkowa sprężyna i powoduje podwyższenie częstotliwości rezonansowej (fc) i dobroci wypadkowej Qtc głośnika w obudowie zamkniętej.
Znając parametry głośnika dobroć całkowitą układu rezonansowego, fs częstotliwość rezonansową, Vas objętość powietrza równoważną podatności zawieszeń, można wyznaczyć objętość obudowy V i częstotliwość Fc Vb=Vas/((Qtc2/Qts2) -1) [l], fc=Qtc fs/Qts [Hz]
Typowe wartości Qtc zawierają się między 0,5 do 1,5. Obudowa zamknięta dostarcza więcej niskiego basu niż obudowa bas-refleks przy jednakowej częstotliwości granicznej fgr (spadek -3 dB) oraz lepiej przetwarza impulsy.
Dzięki łatwości wyznaczenia parametrów obudowy oraz kontroli charakterystyki przenoszenia i dobremu przetwarzaniu impulsów, konstruowanie obudów zamkniętych jest zalecane początkującym hobbistom.
Pasmo przenoszenia
Wymagania normy DIN 45573 spełniają te głośniki, w których amplituda ciśnienia akustycznego przebiega z tolerancją ± 4 dB w paśmie od 100 do 8000 Hz. Poza tym pasmem częstotliwości dopuszczalna jest większe tolerancje zmiany ciśnienia. Istotne dla jakościowej oceny pasma przenoszenia jest określenie maksymalnych różnic poziomu ciśnienia akustycznego. Dolną częstotliwość graniczną tej samej kolumny można podać dla różnych poziomów spadku, np. 39 Hz przy -3 dB, 34 Hz przy -6 dB i 27 Hz przy -10 dB.
Pierścień zwierający
Wywołany prądem ruch cewki głośnikowej powoduje indukowanie się prądu w cewce, który płynie w przeciwnym kierunku. Efekt ten, zwany indukcją wzajemną, powoduje w szczelinie powietrznej modulacje drugiej harmonicznej strumienia magnetycznego. Zjawisko to można wyeliminować stosując pierścień zwierający tzw. pierścienia Faradaya. Wytwarza on pole magnetyczne o wartości tej samej wartości co cewka, lecz o przeciwnym zwrocie.
Polipropylen Polipropylen jest tworzywem sztucznym o wysokim tłumieniu wewnętrznym. Używany jest głównie w membranach głośników średnio- i niskotonowych. Poza dobrym tłumieniem, ma łagodny przebieg charakterystyki w funkcji częstotliwości, niewielkie drgania własne, wysoką stałością parametrów oraz niską sztywność. Mieszając go np. z kredą można kontrolować twardość, sztywność i tłumienie membrany.
Poziom ciśnienia akustycznego w dB
Poziom ciśnienia akustycznego określa logarytmiczny stosunek dwóch wartości efektywnej wartości ciśnienia akustycznego Pef do ciśnienia akustycznego dla progu słyszalności Po.
Zmiana poziomu o6 dB oznacza podwójną lub połowę głośności.
Sprawność
Sprawność głośnika określa jaka część energii elektrycznej doprowadzonej ze wzmacniacza może być przetworzona w energię akustyczną. Przy doprowadzonej stałej mocy. Im większa jest sprawność głośnika tym jest on głośniejszy. Sprawność nie opisuje jednak maksymalnego głośności. Typowe wartości sprawności zawierają się między 0,15% a 2,5%. Oznacza to, że znikomo niewielka część energii zostaje przetworzona. Pozostała jej część zostaje przetworzona w ciepło i musi być odprowadzona przez cewkę i układ magnetyczny.
Sprawność można przeliczyć na znamionowe ciśnienie akustyczne SPL (efektywność) :
SPL = 112 + 10log sprawność [dB/W/m]
Subwoofer
Obudowa pasmowo-przepustowa potocznie jest nazywana subwooferem. Jest ona obudową zamkniętą lub wentylowaną (rys. 3) dołączoną do akustycznego filtra dolnoprzepustowego. Dzięki niej (w postaci komory z otworem) po stronie przedniej głośnika jest możliwe uzyskanie korzystniejszej zależności między szerokością pasma, a efektywnością i odtwarzanie wyjątkowo małych częstotliwości. Często dzieje się to jednak kosztem zmniejszonej efektywności i pogorszonej charakterystyki impulsowej. Błędny jest pogląd, że obudowy pasmowo-przepustowe są dobrymi filtrami dolnoprzepustowymi. Poza tym wydostające się przez otwór fale stojące, wymagają odpowiedniego filtrowania. Metody projektowania obudów są bardzo skomplikowane, dlatego jest bardzo prawdopodobne, że wiele komercyjnych konstrukcji powstało metodą "prób i błędów". Bardzo pomocne w projektowaniu obudów poasmowoprzepustowych są programy symulacyjne.
Obudowa pasmowo-przepustowa z komorą zamkniętą i wentylowaną
Variovent
Jest to element tłumiącym używanym w obudowach zamkniętych z aperiodycznym tłumieniem. Ma on kształt krążka (ok. 10 cm) z gęstej waty mineralnej lub gąbki grubości 2,5 cm i jest umieszczony w ścianie obudowy. Powoduje nieszczelność w obudowie o określonej akustycznej rezystancji przepływu i tłumienie rezonansu głośnika zbliżone do 100% wytłumienia obudowy zamkniętej. Dzięki temu możliwe jest zmniejszenie objętości obudowy ok. 50%.
Włókno szklane
Włókna szklane powstają w procesie wyciągania, wirowania lub dmuchania. Ich grubość wynosi 0,003 - 0,03mm. Charakteryzują się dużą sztywnością przy relatywnie małej masie. Używane są do produkcji membran głośnikowych w postaci maty przesączonej żywicami syntetycznymi.
Włókno węglowe
Cienkie włókna wykonane z węgla używane są do wzmacniania tworzyw sztucznych. W takiej postaci lub jako dodatek do papieru znalazły również zastosowanie w produkcji membran.
Współczynnik Bxl
Współczynnik ten będący iloczynem wartości indukcji magnetycznej B i długości l drutu cewki znajdującego się w szczelinie powietrznej określa siłę układu napędowego głośnika. Z reguły głośniki o dużym współczynniku Bxl mają małą dobroć, czyli większe tłumienie. Współczynnik Bxl jest wielkością zależną od wychylenia cewki. Dopóki całe uzwojenie cewki znajduje się w szczelinie powietrznej dopóty zależność jego współczynnika od przemieszczenia pozostaje liniowa.
Zawieszenie
Zawieszenie jest częścią głośnika łączącą membranę z koszem i uszczelniającą głośnik. Składa się z zawieszenia zewnętrznego i centrującego. Sprężystość zawieszenia określa podatność głośnika Cs. W 80% zależy ona od zawieszenia centrującego, a w 20% od zawieszenia zewnętrznego. Zawieszenie centrujące cewkę utrzymuje cewkę we właściwej pozycji w szczelinie powietrznej oraz tłumi drgania własne membrany na jej krawędzi. W bezpośredni sposób wpływa na częstotliwość rezonansową,
f = ( 2* ^(Cs.Md) )-1(index górny)
Zwrotnica głośnikowa
Zwrotnicę głośnikową można uznać za "serce" zespołu głośnikowego. Jej zadaniem jest wydobycie z całego pasma sygnału wejściowego tych jego części, które po przetworzeniu przez głośniki i zsumowaniu dadzą pożądany przebieg. Na ogół dąży się do uzyskania liniowego przebiegu amplitudy i fazy charakterystyki ciśnienia akustycznego. Projektowanie zwrotnic pasywnych jest bardzo skomplikowane. Wymaga znajomości rzeczywistych charakterystyk głośników, dokonania wyboru właściwych częstotliwości podziału pasma, właściwego doboru elementów pasywnych i wreszcie przeprowadzenie żmudnych testów odsłuchowych.
Zwrotnice budowane są z elementów indukcyjnych, pojemnościowych i rezystywnych, używanych w trzech podstawowych typach filtrów: dolno-, górno- i środkowoprzepustowych, o różnym rzędzie i nachyleniu zbocza : 1. rząd - 6 dB/okt, 2. rząd - 12 dB/okt, 3. rząd - 18 dB/okt, 4. rząd - 24 dB/okt.
Żmudny proces projektowania zwrotnic ułatwiają programy symulujące ich działanie. Interaktywne odmiany programów uwzględniające rzeczywiste charakterystyki głośników posiadają dużą wartość dydaktyczną i dostępne są dla hobbystów. Programy komputerowe nie są jednak gwarancją perfekcyjnych konstrukcji. Projektowanie wymaga dużo wiedzy, doświadczenia i wyczucia ("know-how").
Redgy mysle ze zbedny był taki wywód na temat t-s głośnika i jego części.
Zgodze sie że ta tabelka w czerwonej ramce to zakres pojemności skrzyn w jakich głośnik dobrze gra. oczywięsie w stopach sześciennych.
Np 2 Cu.Ft. masz wtedy głośniejszy i szybszy bas kosztem zejścia
dając 3.5 Cu.Ft otrzymasz bardzo niski bas, kosztem precyzji i głośniści (ale znająć klase głośnika i tak nie będzie zamulał )
no ok panowie a czy ktos mi moze powiedziec jaka powinna byc grubosc płyty do budowy skrzyni dla tego głosnika ? i czy mozna np zlaczyc plyty zebny otrzymac grubsza plyte bo robie na stolarni ale najszerszy MDF to 15mm
za gróba nigdy nie będzie, tylko znajdziesz taki MDF?
a koszta? więcej Cie wyniesie materiał na skrzynke niż głośnik,
jeśli upierasz sie przy litrażu, którą podaje producent to pomyśl nad wzmocnieniem wewnątrz skrzynki
jeszcze jedno pytanie............ mam sie trzymac zewnetrznych wymiarow czy wewnetrznych ? bo jesli zrobie wedlug tych wmiarow ale na zewnatrz i wiedzac ze grubosc MDFu bedzie miala 30mm to napewno bedzie mniejszy litrarz skrzyni wiec jak robic w srodku robic dokladny wymiar czy na zewnatrz?
jeszcze jedno pytanie............ mam sie trzymac zewnetrznych wymiarow czy wewnetrznych ? bo jesli zrobie wedlug tych wmiarow ale na zewnatrz i wiedzac ze grubosc MDFu bedzie miala 30mm to napewno bedzie mniejszy litrarz skrzyni wiec jak robic w srodku robic dokladny wymiar czy na zewnatrz?
No musisz uwzględnić grubość płyty by zachować odpowiedni litraż.
ok dzieki panowie PS dan pisalem na gg ale cisza..........
Dodano po 1 [godziny] 5 [minuty]:
ok Pany.........problem jest choc moze sie okazac ze to nie problem, wiec........ jesli zrobie pod te wymiary wewnetrzne i MDF bedzie mial 30mm to skrzynia mi nie wejdzie do bagola ;(;(;(;( i tu pytanie czy moge ja skrocic w wysokosci i szerokosci a wydluzyc w dlugosci oczywiscie zachowaujac tensam litrarz?
Dodano po 1 [godziny] 37 [minuty]:
i jeszcze jedno pytanie co to za wymiary (50.80cm), (63.50cm), (30.49cm) ?
W czerwonej ramce jest zakres skali sześciennej skrzyni. Poczytaj po czym zacznij zadawać pytania jeśli to nie rozwieje wszystkich niejasności.
moze byc ale po co?Zajmie wiecej miejsca i sam jej nie włozysz do bagaznika 
